به گزارش ایکنا از کردستان، در آیین اختتامیه نهمین جشنواره بینالمللی دف نوای رحمت، به پاس سالها خدمت محمدجلیل عندلیبی نوازنده و آهنگساز کُرد به موسیقی کشورمان، ابتدا گروه موسیقی خوش نوایان به سرپرستی پیمان سلیمیفرد، پنج قطعه از آثار او را اجرا کردند و سپس با حضور مسئولان استانی وی مورد تجلیل قرار گرفت.
در ادامه این مراسم یک کلیپ از زندگینامه محمدجلیل عندلیبی پخش شد و در ادامه، وی پشت تریبون حاضر شد و گفت: ۴۵ سال است که به صورت حرفهای در زمینه موسیقی فعالیت میکنم و حاصل کارم ۳۶ آلبوم مختلف از جمله در بخش موسیقی اصیل کُردی و عرفانی بوده است.
وی با اشاره به اینکه در تمامی اجراهای ارکسترم ساز دف وجود دارد، افزود: افتخار میکنم به شهرم سنندج که پایتخت دف جهان است و کتابم را که در مورد ساز «دف» است به حوزه هنری اهدا میکنم.
در ادامه این مراسم توسط مسئولان استانی و حوزه هنری کشور با اهدای تندیس، لوح تقدیر و شاخه گل از مجمد جلیل عندلیبی تجلیل به عمل آمد.
محمدجلیل عندلیبی در سال ۱۳۳۳ در محله چهار باغ سنندج متولد شده است. او در خانوادهای پرورش یافت که هم از طرف مادری، یعنی داییش که خواننده رادیو بود به نام محکمت نوبری و هم از طرف پدری، ایرج عندلیبی که از خوانندههای خوش صدا و مشهور رادیو و تلویزیون بود، کمک و راهنمایی شد.
از 13 سالگی با خوانندگی وارد دنیای موسیقی شده و از ۱۵ سالگی نوازندگی سنتور را شروع کرده است.
وی قبل از عزیمت به تهران و شروع تحصیلات آکادمیک، در دبیرستان هدایت ارکستری تشکیل داد که در جشنها شرکت میکردند. در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نزد هنرمندانی همچون نورعلی خان برومند، داریوش صفوت، احمد پژمان، علیرضا مشایخی، هرمز و شاهین فرهت – محمدتقی مسعودیه و مهدی برکشلی آموزش یافت.
عندلیبی به سال ۱۳۵۴ در دانشکده هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی پیانو، ساز دوم فاگوترا زیر نظر «پرژرف» بلغاری را فرا گرفت که باعث شد عملاً بهطور آکادمیک موسیقی کلاسیک غربی را تجربه کند.
در سال ۱۳۵۵ به دعوت داریوش صفوت وارد تنها مرکز حرفهای موسیقی سنتی یعنی مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق یا مولانا را تشکیل داد. گروه مولانا ادامه همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود.
وی با خوانندگان به نام ایران مانند شهرام ناظری و علیرضا افتخاری همکاری داشتهاست.
او کنسرتهای متعددی در کشورهای مختلف با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی خویش اجرا کرده و به معرفی و شناسایی موسیقی سنتی در تمام دنیا مبادرت ورزیدهاست.
وی تاکنون بیش از ۳۰ آلبوم به نامهای شعر و عرفان، بیقرار، کیش مهر (شهرام ناظری) سروستان و بیاد یاران، مولانا با صدای رضوی سروستانی، شکوفههای جاویدان و گل افشان با صدای شاپور رحیمی، قسم با صدای کامیا بهزاد، جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ و تازه به تازه و اخیراً آلبوم گرفتار برای علیرضا افتخاری را آهنگسازی کردهاست.
در سال ۱۳۹۲ مدرک درجه یک هنری، معادل مدرک دکتری به محمدجلیل عندلیبی اعطاء شد.
او آثار کُردی و عرفانی «هی گل» را با صدای بهروز توکلی، «از دست عشق» عزیز شاهرخ، «دوری» حسینی شریفی و «صدای تازه» را با صدای سالار عندلیبی منتشر کرده است.
همچنین در زمینه موسیقی عرفانی کردستان «با قدسیان ۱-۲-۳»، پیام عزیزی و حسام لرنژاد و «با قدسیان ۴» با صدای جمیل خالدی، «تُنگ شکر» با صدای احمد کامیار و آلبوم موسیقی «صدای بی صدایی» با صدای رسول شریفی، از دیگر آثار اوست.
در سال ۱۳۵۶ عندلیبی برای اولین بار ساز عرفانی دف را به مجموعه ارکستر ایرانی اضافه کرده که تلفیق آن با ارکستر ایرانی تحرک و سرزندگی خاصی به موسیقی ایران داده است.
وی همچنین یک کتاب آموزشی برای ساز «دف» نوشته که براساس ذکرهای خانقاه کردستان است. در این کتاب برای اولین بار از دو حامل برای نتنویسی و همچنین کلید جدیدی مخصوص ساز دف استفاده شده است که به زودی منتشر خواهد شد.
او گردآوری و آوانویسی تمام آهنگهای تکایای کردستان را آماده کرده که مربوط به رساله پایانی وی در دانشگاه هنرهای زیباست.
انتهای پیام