عشق به اهل بیت(ع) پایه رسیدن به سعادت است
گروه اندیشه: حجت‌الاسلام صدیقی گفت: پایه همه مودت‌ها مودت اهل بیت(ع) است. چون تبعیت ایشان ما را به سعادت می‌رساند و این تبعیت با عشق حاصل می‌شود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، آیت‌الله کاظم صدیقی، خطیب موقت نماز جمعه تهران، شنبه 29 مهر، در جلسه اخلاق خود در حوزه علمیه امام خمینی(ره)، گفت: ورود آل‌الله به شهر شام و مواجه به شرایط بسیار سخت را تسلیت عرض می‌کنم. قرآن شریف کتاب هدایت است، نور خداست، تجلی اعظم پروردگار عزیز است. معجزه همیشگی است و ریسمانی است که خلق را به خالق مرتبط می‌کند و چشمه‌ای است که برای همیشه تشنگان را سیراب می‌کند و ذخیره‌ای است که تمام‌شدنی نیست. این قرآن یک سلسله از ابتدا تا انتها بوده و مسیر مشخصی است و همه مطالبی که در این آیات مبارک آمده است، چه مطالب معرفتی محض مانند آیات سوره مبارکه حدید، سوره اخلاص، آخر سوره حشر و از این قبیل. خدای متعال در این فرازها سفره معرفت را برای دل‌های اهل گسترده و خود را برای جمال و جلال برای دل‌بری ارائه کرده است.
وی با اشاره به آیه «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ: اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چيزى داناست» (حدید، 2) گفت: شش آیه اول سوره مبارکه حدید جز اسرار خاص خاص است و برای حضرت امیر(ع) پیامبر مختص کرده‌اند و به کسانی که در خط ولایت علوی باشند، امکان دسترسی به معارف این آیات شش‌گانه را از سوی خداوند خواهند داشت.
خطیب موقت نماز جمعه تهران تصریح کرد: آیاتی که عالم آخرت را برای ما توصیف کرده است، تقریبا یک ششم از آیات قرآن شریف، مربوط به معاد و زندگی بعد از مرگ است. آن آیاتی که مربوط به مبدا است و این آیاتی که مربوط به معاد است، قسمت اعظم آیات این کتاب عظیم را تشکیل داده و هم خداشناسی و هم انسان‌شناسی است. خدای متعال آن مقدار از صفات ذات و فعل که برای ما بیان فرموده به این خاطر نیست که برای ما علم یاد دهد بلکه بدان سبب است که ما را آدم کند و ما را به خلافت خود تشویق می‌کند.
امام جمعه موقت تهران ادامه داد: خدا خود را به عنوان مقصد، ظاهر و باطن و انسان را به عنوان مظهر و مجلی و مخزن سر خودش عنوان کرده و می‌خواهد ما را در این مسیر، به سوی خود ببرد که ما رنگ او را بگیریم و غباری، حجابی مانع نشود تا از تابش نور ذات الهی و صفات الهی در این ظرفیت عظیمی که حضرت حق سبحانه و تعالی به ما عنایت فرموده است، محروم باشیم. در این راستا خدای متعال رهنمودهای خاصی دارد. بندگانش را به علم، قرائت و عمل امر و تشویق فرموده است.
صدیقی افزود: آیاتی که مربوط به علم است در قرآن فراوان است. از این جمله آیه « هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ: بگو آيا كسانى كه مى‌دانند و كسانى كه نمى‌دانند يكسانند» (زمر، 9) اینها را خدای متعال برای تنبه ما گفته است که اگر بناست ما عمر خود را در مسیری هزینه کنیم آن را بدانیم. این ارزش‌هایی است که باید در این مسیر به کار ببریم و باید در مسیر علم جوانی را بدهیم و فرصت‌ها را به مسیر علم محدود کنیم که «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ: خدا [رتبه] كسانى از شما را كه گرويده و كسانى را كه دانشمندند [بر حسب] درجات بلند گرداند» (مجادله،11)
خطیب موقت نماز جمعه تهران تصریح کرد: اگر کسی طالب رفعت است که این هم از روی فطرت و از روی عقل چنین است، باید به دنبال علم برود. شما کسی را پیدا نمی‌کنید در درون خود به ارتقا علاقه‌مند نباشد. در فرازی دعای عرفه امام عظیم‌الشان‌نمان که هم سید شهیدان و سیدعرفان است و قطرات خون و اشکش هم وزن است، می‌فرماید اَللَّهُمَّ اکْشِفْ کُرْبَتى وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَاْغْفِرْ لى خَطیَّئَتى وَاخْسَاءْ شَیْطانى وَفُکَّ رِهانى وَاْجَعْلْ لى یا اِلهى الدَّرَجَهَ الْعُلْیا فِى الاْ خِرَهِ وَالاُوْلى: خدایا گرفتارىام را برطرف کن،و زشتىام را بپوشان،و خطایم را بیامرز و شیطانم را بران و دینم را ادا کن، و برایم معبودا در آخرت و دنیا درجهاى برتر قرار ده. امام حسین(ع) از خداوند می‌خواهد که مرا بالا ببر.
صدیقی تصریح کرد: دعای عرفه دیدن دارد. گاهی به قصد یک پناهگاه به سراغ این دعا بروید. امام حسین(ع) می‌گوید خدایا من نمی‌خواهم زمین‌گیر بشوم و می‌خواهم بالا روم. این توجیهی همه جانبه دارد. خدا عظیم، عالی و متعالی است. خدا دوست دارد ما به اخلاق او تخلق داشته باشیم. هر چه او دارد ما هم داشته باشیم، از این رو باید به پهنای صفات الهی، ما باید خود را بالا بکشیم.
وی ادامه داد: یکی از اموری که انسان را بالا می‌برد، به تصریح قرآن کریم علم است. این یک هشدار است و علم بدون ایمان زمینه رشد ندارد. قرآن اول ایمان را مطرح و بعد علم را مطرح می‌کند. مومن غیر عالم تنها یک درجه دارد اما مومن غیر عالم چندین درجه بالا می‌رود. خداوند در قرآن می‌فرماید که علم موهبتی است و باید به انسان داده شود و اکتسابی نیست. در حالی که پروردگار متعال آنچه برای ما اختیاری قرار داده است، دست‌مان را برای رسیدن به آن باز گذاشته است. خداوند می‌فرماید: «مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ: كسى كه كشت آخرت بخواهد براى وى در كشته اش مى افزاييم و كسى كه كشت اين دنيا را بخواهد به او از آن مى دهيم و[لى] در آخرت او را نصيبى نيست: (شورا، 20) اگر کسی دنیا را بخواهد چیزی گیرش می‌‌آید اما آنچه متعلق به آخرت است، مهم‌تر است.
خطیب موقت نماز جمعه تهران تصریح کرد: علم تا انسان طالب و تشنه نباشد و فقر علمی خود را لمس نکند، به او داده نشود. این طور نیست که ما بگوییم درس می‌خوانیم، کار می‌کنیم و حقوق می‌گیریم، اینها همه از جانب خداست و ما کاری نمی‌کنیم. اینکه کسی به ثروت و عزت رسیده و یا عالم و عارف شده است به خاطر استخوان خوردن‌شان نیست، خدا می‌گوید همه اینها را ما داده‌ایم. قارون معتقد بود که من با دانش خودم که علم اقتصاد و بازاریابی بلد بودم، صاحب گنج شده‌ام و چه ربطی دارد که موسی بخشی از این مال را از من بخواهد اما وقتی که زمین دهن باز کرد و قارون و دارایی او را بلعید، طعمه زمین شد. قرآن کریم ثروت قارون را بسیار عظیم نقل می‌کند که کلید‌های آن را شترها حمل می‌کردند. نه قارون ارزشی داشت و نه مالش و خدا همه را طعمه زمین کرد. این جا بود که کسانی که چشم به ثروت قارونی دوخته بودند، فهمیدند که خدا می‌دهد و خدا هم می‌گیرد.
وی ادامه داد: اگر خدا بخواهد کسی را بالا ببرد دو بال علم و ایمان به او می‌دهد. امتیازات دیگری هم در قرآن مطرح شده است که بشر را ممتاز و برجسته می‌کند، اما آنچه که روح همه این‌هاست از جمله شهادت، جهاد، تقوا، بصیرت که نسخه حقیقی است از خداست. ما باید ظرف خود را آماده علم کنیم. اگر جهاد برای انسان جز امتیازات است و کلید وصال حق تعالی است، نیازمند فضایل بسیار دیگر از جمله جهاد صغیر، متوسط و اکبر است. حق جهاد وقتی ادا می‌شود که انسان در همه عرصه‌های جهاد حضور داشته باشد.
صدیقی ادامه داد: انسان باید از خودش انفاق کند، انسان همه چیز را برای خودش می‌خواهد، در روز قیامت از همه اینها فرار می‌کند. پس انسان همه اینهایی که انسان به آن وابسته بود را در می گذرد، قیامت چنین است، روزی که مادر از فرزند خود می‌گذرد و مادر شیدای بچه، بچه را رها می‌کند، بنابراین باید از محبوب برای خدا گذشت. اینها رهنمودهای حق تعالی است و باید علم، جهاد، ایمان، تقوا و ... را جدی گرفت.
خطیب موقت نماز جمعه تهران افزود: زبان کلید همه خوبی و بدی‌ها است. زبان در برخی از روایات آمده که تا درست نشود، دل درست نمی‌شود، از پیامبر از اعمال برتر پرسیده شد که فرمودند صبر، صمت و انتظار قائم است. گفته شده است که اگر ما به اندازه آبی که می‌خوریم، به امام زمان(ع) احساس نیاز می‌کردیم، ایشان ظهور می‌کردند.
وی تصریح کرد: مجموع فضایل، احراز ظرفیت‌های انسانی است تا انسان به سعادت برسد و قدم اولش علم و آگاهی است. قدم دوم فضیلت، اطاعت است. هیچ سیری بدون معرفت عقلانی نیست. معرفت لازم است اما بعد حرکت لازم است. خدای متعال کم نگذاشته است و پیامبر(ص) فرمودند که ما برای شما هیچ چیزی را کم نگذاشته‌ایم، تمام راه‌های عنایت الهی را ارائه شده است. خدا جهنم را به عنوان نعمت مطرح می‌کند برای اینکه اگر نبود معلوم نبود، ما خود را پاک نگاه داریم. این چوب تنبیه الهی است که ما را کنترل می‌کند. این باطن انسان است که جهنم و یا بهشت است.
صدیقی در پایان گفت: بدون عشق انسان به سعادت نمی‌رسد. این عشق مهار گسیخته نیست، ما می‌خواهیم شما بالا بیایید. آن که شما را بی دردسر بالا می‌برد، عشق است که سختی‌ها را آسان می‌کند. برخی به نق زدن عادت دارند. این علامت بدی است که نشان می‌دهد عشق در کار نیست. برخی دوستان طلبه عادت به نقد دارند که عادت خوبی نیست. مودت، انسجام زندگی است، اما پایه همه مودت‌ها مودت اهل بیت(ع) است. چون تبعیت ایشان ما را به سعادت می‌رساند و این تبعیت با عشق حاصل می‌شود. اگر عاشق بودی عشق تو را می‌برد و سرعت عشق با چیزی قابل مقایسه نیست ببینید عشق با حر چه کرد؟ اگر می‌خواهید وارد وادی معرفت بشوید باید با عشق به اهل بیت(ع) وارد شوید و بر سفینه عشق ایشان سوار شوید.
وی با اشاره به آیه «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ: اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چيزى داناست» (حدید، 2) گفت: شش آیه اول سوره مبارکه حدید جز اسرار خاص خاص است و برای حضرت امیر(ع) پیامبر مختص کرده‌اند و به کسانی که در خط ولایت علوی باشند، امکان دسترسی به معارف این آیات شش‌گانه را از سوی خداوند خواهند داشت.
خطیب موقت نماز جمعه تهران تصریح کرد: آیاتی که عالم آخرت را برای ما توصیف کرده است، تقریبا یک ششم از آیات قرآن شریف، مربوط به معاد و زندگی بعد از مرگ است. آن آیاتی که مربوط به مبدا است و این آیاتی که مربوط به معاد است، قسمت اعظم آیات این کتاب عظیم را تشکیل داده و هم خداشناسی و هم انسان‌شناسی است. خدای متعال آن مقدار از صفات ذات و فعل که برای ما بیان فرموده به این خاطر نیست که برای ما علم یاد دهد بلکه بدان سبب است که ما را آدم کند و ما را به خلافت خود تشویق می‌کند.
امام جمعه موقت تهران ادامه داد: خدا خود را به عنوان مقصد، ظاهر و باطن و انسان را به عنوان مظهر و مجلی و مخزن سر خودش عنوان کرده و می‌خواهد ما را در این مسیر، به سوی خود ببرد که ما رنگ او را بگیریم و غباری، حجابی مانع نشود تا از تابش نور ذات الهی و صفات الهی در این ظرفیت عظیمی که حضرت حق سبحانه و تعالی به ما عنایت فرموده است، محروم باشیم. در این راستا خدای متعال رهنمودهای خاصی دارد. بندگانش را به علم، قرائت و عمل امر و تشویق فرموده است.
صدیقی افزود: آیاتی که مربوط به علم است در قرآن فراوان است. از این جمله آیه « هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ: بگو آيا كسانى كه مى‌دانند و كسانى كه نمى‌دانند يكسانند» (زمر، 9) اینها را خدای متعال برای تنبه ما گفته است که اگر بناست ما عمر خود را در مسیری هزینه کنیم آن را بدانیم. این ارزش‌هایی است که باید در این مسیر به کار ببریم و باید در مسیر علم جوانی را بدهیم و فرصت‌ها را به مسیر علم محدود کنیم که «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ: خدا [رتبه] كسانى از شما را كه گرويده و كسانى را كه دانشمندند [بر حسب] درجات بلند گرداند» (مجادله،11)
خطیب موقت نماز جمعه تهران تصریح کرد: اگر کسی طالب رفعت است که این هم از روی فطرت و از روی عقل چنین است، باید به دنبال علم برود. شما کسی را پیدا نمی‌کنید در درون خود به ارتقا علاقه‌مند نباشد. در فرازی دعای عرفه امام عظیم‌الشان‌نمان که هم سید شهیدان و سیدعرفان است و قطرات خون و اشکش هم وزن است، می‌فرماید اَللَّهُمَّ اکْشِفْ کُرْبَتى وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَاْغْفِرْ لى خَطیَّئَتى وَاخْسَاءْ شَیْطانى وَفُکَّ رِهانى وَاْجَعْلْ لى یا اِلهى الدَّرَجَهَ الْعُلْیا فِى الاْ خِرَهِ وَالاُوْلى: خدایا گرفتارىام را برطرف کن،و زشتىام را بپوشان،و خطایم را بیامرز و شیطانم را بران و دینم را ادا کن، و برایم معبودا در آخرت و دنیا درجهاى برتر قرار ده. امام حسین(ع) از خداوند می‌خواهد که مرا بالا ببر.
صدیقی تصریح کرد: دعای عرفه دیدن دارد. گاهی به قصد یک پناهگاه به سراغ این دعا بروید. امام حسین(ع) می‌گوید خدایا من نمی‌خواهم زمین‌گیر بشوم و می‌خواهم بالا روم. این توجیهی همه جانبه دارد. خدا عظیم، عالی و متعالی است. خدا دوست دارد ما به اخلاق او تخلق داشته باشیم. هر چه او دارد ما هم داشته باشیم، از این رو باید به پهنای صفات الهی، ما باید خود را بالا بکشیم.
وی ادامه داد: یکی از اموری که انسان را بالا می‌برد، به تصریح قرآن کریم علم است. این یک هشدار است و علم بدون ایمان زمینه رشد ندارد. قرآن اول ایمان را مطرح و بعد علم را مطرح می‌کند. مومن غیر عالم تنها یک درجه دارد اما مومن غیر عالم چندین درجه بالا می‌رود. خداوند در قرآن می‌فرماید که علم موهبتی است و باید به انسان داده شود و اکتسابی نیست. در حالی که پروردگار متعال آنچه برای ما اختیاری قرار داده است، دست‌مان را برای رسیدن به آن باز گذاشته است. خداوند می‌فرماید: «مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ: كسى كه كشت آخرت بخواهد براى وى در كشته اش مى افزاييم و كسى كه كشت اين دنيا را بخواهد به او از آن مى دهيم و[لى] در آخرت او را نصيبى نيست: (شورا، 20) اگر کسی دنیا را بخواهد چیزی گیرش می‌‌آید اما آنچه متعلق به آخرت است، مهم‌تر است.
خطیب موقت نماز جمعه تهران تصریح کرد: علم تا انسان طالب و تشنه نباشد و فقر علمی خود را لمس نکند، به او داده نشود. این طور نیست که ما بگوییم درس می‌خوانیم، کار می‌کنیم و حقوق می‌گیریم، اینها همه از جانب خداست و ما کاری نمی‌کنیم. اینکه کسی به ثروت و عزت رسیده و یا عالم و عارف شده است به خاطر استخوان خوردن‌شان نیست، خدا می‌گوید همه اینها را ما داده‌ایم. قارون معتقد بود که من با دانش خودم که علم اقتصاد و بازاریابی بلد بودم، صاحب گنج شده‌ام و چه ربطی دارد که موسی بخشی از این مال را از من بخواهد اما وقتی که زمین دهن باز کرد و قارون و دارایی او را بلعید، طعمه زمین شد. قرآن کریم ثروت قارون را بسیار عظیم نقل می‌کند که کلید‌های آن را شترها حمل می‌کردند. نه قارون ارزشی داشت و نه مالش و خدا همه را طعمه زمین کرد. این جا بود که کسانی که چشم به ثروت قارونی دوخته بودند، فهمیدند که خدا می‌دهد و خدا هم می‌گیرد.
وی ادامه داد: اگر خدا بخواهد کسی را بالا ببرد دو بال علم و ایمان به او می‌دهد. امتیازات دیگری هم در قرآن مطرح شده است که بشر را ممتاز و برجسته می‌کند، اما آنچه که روح همه این‌هاست از جمله شهادت، جهاد، تقوا، بصیرت که نسخه حقیقی است از خداست. ما باید ظرف خود را آماده علم کنیم. اگر جهاد برای انسان جز امتیازات است و کلید وصال حق تعالی است، نیازمند فضایل بسیار دیگر از جمله جهاد صغیر، متوسط و اکبر است. حق جهاد وقتی ادا می‌شود که انسان در همه عرصه‌های جهاد حضور داشته باشد.
صدیقی ادامه داد: انسان باید از خودش انفاق کند، انسان همه چیز را برای خودش می‌خواهد، در روز قیامت از همه اینها فرار می‌کند. پس انسان همه اینهایی که انسان به آن وابسته بود را در می گذرد، قیامت چنین است، روزی که مادر از فرزند خود می‌گذرد و مادر شیدای بچه، بچه را رها می‌کند، بنابراین باید از محبوب برای خدا گذشت. اینها رهنمودهای حق تعالی است و باید علم، جهاد، ایمان، تقوا و ... را جدی گرفت.
خطیب موقت نماز جمعه تهران افزود: زبان کلید همه خوبی و بدی‌ها است. زبان در برخی از روایات آمده که تا درست نشود، دل درست نمی‌شود، از پیامبر از اعمال برتر پرسیده شد که فرمودند صبر، صمت و انتظار قائم است. گفته شده است که اگر ما به اندازه آبی که می‌خوریم، به امام زمان(ع) احساس نیاز می‌کردیم، ایشان ظهور می‌کردند.
وی تصریح کرد: مجموع فضایل، احراز ظرفیت‌های انسانی است تا انسان به سعادت برسد و قدم اولش علم و آگاهی است. قدم دوم فضیلت، اطاعت است. هیچ سیری بدون معرفت عقلانی نیست. معرفت لازم است اما بعد حرکت لازم است. خدای متعال کم نگذاشته است و پیامبر(ص) فرمودند که ما برای شما هیچ چیزی را کم نگذاشته‌ایم، تمام راه‌های عنایت الهی را ارائه شده است. خدا جهنم را به عنوان نعمت مطرح می‌کند برای اینکه اگر نبود معلوم نبود، ما خود را پاک نگاه داریم. این چوب تنبیه الهی است که ما را کنترل می‌کند. این باطن انسان است که جهنم و یا بهشت است.
صدیقی در پایان گفت: بدون عشق انسان به سعادت نمی‌رسد. این عشق مهار گسیخته نیست، ما می‌خواهیم شما بالا بیایید. آن که شما را بی دردسر بالا می‌برد، عشق است که سختی‌ها را آسان می‌کند. برخی به نق زدن عادت دارند. این علامت بدی است که نشان می‌دهد عشق در کار نیست. برخی دوستان طلبه عادت به نقد دارند که عادت خوبی نیست. مودت، انسجام زندگی است، اما پایه همه مودت‌ها مودت اهل بیت(ع) است. چون تبعیت ایشان ما را به سعادت می‌رساند و این تبعیت با عشق حاصل می‌شود. اگر عاشق بودی عشق تو را می‌برد و سرعت عشق با چیزی قابل مقایسه نیست ببینید عشق با حر چه کرد؟ اگر می‌خواهید وارد وادی معرفت بشوید باید با عشق به اهل بیت(ع) وارد شوید و بر سفینه عشق ایشان سوار شوید.
