«دکمه» گمشده ای از پَرِ لباسش کم است!
گروه اجتماعی- ما شما را به یک پویش بزرگ دعوت می‌کنیم، پویشی که یک تلنگر بزرگ برای یکایک افراد جامعه به‌ویژه مسئولان دارد برای توجه به نکته‌ای که به‌سادگی از آن غفلت شده است: «پویش دکمه...»
به گزارش ایکنا از قزوین، نامش عجیب بود و ذهن جستجوگرم را به خود جلب کرد «پویش دکمه»؛ با خود گفتم مگر دکمه‌ها هم پویش دارند؟ موضوع چیست؟
از یکی از افراد حاضر در غرفه که از کارشناسان و بنیان‌گذاران طرح بود در خصوص این پویش جویا شدم، نکته‌ای گفت عجیب اما واقعی که بسیار ساده نسبت به آن غافل بوده‌ایم.
با بیرون رفتن از نمایشگاه در گذر از کوچه‌ها و خیابان‌ها به عینه شاهد نکات گفته شده کارشناس بودم. با دیدن دختر جوانی که از روبرو می‌آمد، در ذهنم موشکافانه آنچه می‌دیدم را با گفته‌های کارشناس مقایسه کردم؛ لباس دختر چنین بود «یک مانتوی جلوباز با چاک‌های بلند، آستین‌کوتاه، یک بلوز کوتاه از زیر این به اصلاح مانتو و ساپورتی نیز به‌عنوان شلوار، صورت آرایش‌شده و موهایی که از اطراف چیزی به نام شال افشان شده و گویی آن شال فقط برای تزئین موهایش به‌کاررفته شده بود.
در تمام یک‌ساعتی که برای بررسی میدانی گزارش بیرون از منزل بودم نمونه‌های دیگری را هم نظیر این گزینه مشاهده کردم و از آن مهم‌تر ویترین مغازه‌هایی بود که به‌وفور در حال عرضه و به نمایش گذاشتن انواع مانتوهای جلوباز و بدن‌نما بودند که از حجاب تنها یک اسم را یدک می‌کشند.
در حقیقت هر سالی که می‌گذرد، بدحجابی‌ها شکل و شمایل جدیدتری به خود می‌گیرند، تا جایی که دیگر با سری به مانتوفروشی‌ها متوجه می‌شویم که باید با چیزی به نام «دکمه» در مانتوها خداحافظی کنیم. مانتو هم دیگر معنای خود را از دست داده و بیشتر شبیه شنلی شده که تنها روی شانه‌ها آویزان می‌شود و از روبرو چیزی به نام «مانتو» دیده نمی‌شود.
هر چه می‌گشتم بیشتر متوجه عمق گفته‌های کارشناس و متولی برگزاری «پویش دکمه» می‌شدم. آنجا که گفت «در حال حاضر شاهد آن هستیم که به‌صورت زیرپوستی و عنکبوت وار لباس‌هایی منافی عفت و حیا و خارج از شئون اسلامی در بازار عرضه می‌شود، لباس‌هایی که بیشتر آن‌ها بدون دکمه و جلوباز با چاک‌های بلند و در مدل‌هایی هستند و می‌خواهد ارزش زن را در جلوه‌های جنسی آن به نمایش گذارد.»
این‌گونه لباس‌ها امروز به‌راحتی و با تبلیغات عظیم رسانه‌های غربی در سایه غفلت مسئولان در حال عرضه در بازار برای دختران جوان و نوجوان و بانوان با قیمت‌های پایین است و از آنجا که لباس مناسب در شأن بانوان در بازار کم است آن‌ها بعد از گذر از چندین مغازه و نیافتن لباسی مناسب مجبور به انتخاب بین بد و بدتر و یا همان «بدحجابی اجباری» می‌شوند.
این در حالی است که چندی پیش ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک کشور از ممنوعیت فروش مانتوی جلوباز خبر می‌دهد و اعلام می‌کند که مانتوهای جلوباز جمع‌آوری می‌شوند اما گویی این بخشنامه و تأکید هنوز در سطح ویترین‌ها و مغازه‌های قزوین اعمال نشده است!
امروز نتیجه این طراحی شبکه‌ای عظیم دشمن برای تغییر سبک پوشش در جامعه که می‌توان آن را گام جدید دشمن در ترویج بدحجابی دانست، به‌سادگی در سطح خیابان‌ها و کوچه‌ها دیده می‌شود چرا که دخترکان عروسک شده به دست بازیگران پشت پرده را می‌توان دید که فریب ظواهر و جذابیت‌های این‌گونه لباس‌ها را خورده‌اند.
«پویش دکمه» را شاید بتوان یکی از معدود برنامه‌های خوب متولیان و دغدغه مندان عرصه حجاب و پوشش در قزوین دانست که در نمایشگاه «دُرِّ ماندگار» به مناسبت هفته عفاف و حجاب به راه افتاد و در آن اعلام شد در اعتراض به سکوت معنادار مسئولان مربوطه و عدم توجه به دست‌های پشت پرده در رواج مانتوهای جلوباز و بدون دکمه این پویش راه افتاده است تا برای مانتوی کسانی که تمایل دارند به‌صورت نمادین دکمه‌هایی دوخته شود.
هر چند شایسته آن بود که این پویش جدی‌تر گرفته می‌شد اما در نهایت امر این طرح با کمترین تبلیغات و مانور رسانه‌ای و میدانی همراه بود هر چند بدون شک نظیر چنین طرح‌هایی می‌تواند ما را به فکر اهمیت جایگاه دکمه در لباس‌ها و علل حذف آن از مانتوهای بانوان رهنمون سازد.
امروزه حذف دکمه از مانتوها با سوءاستفاده از گرمای فصل تابستان و ذائقه زیبایی دوستی جوانان و توجه جوانان به موضوع مد و تنوع پوشش در کنار کار رسانه‌ای و تبلیغات عظیم بیگانه و عدم توجه مسئولان و تولیدکنندگان داخلی به نیاز جامعه موجب شده تا در جامعه شاهد برخی ناهنجاری‌ها در حوزه پوشش و لباس باشیم.
اسلام به‌عنوان کامل‌ترین دین همواره بر پوشیدگی و داشتن حجاب و عفاف در کنار حیا در میان زنان و مردان تأکید دارد، اما بی‌توجهی ما موجب شد تا دشمن از این روزنه نفوذ کرده و با قرار دادن این موضوع در نوک پیکان حمله خود تلاش کند تا با گرفتن عفت و حیای زنان و مردان مسلمان زمینه ازهم‌پاشیدگی و خسارات بزرگ به بنیان خانواده به‌عنوان بااهمیت‌ترین کانون پرورش انسان را فراهم ساخته و نقشه‌های شوم خود را به سرانجام مطلوب خویش برساند.
برای مقابله با این طراحی مغرضانه دشمن، نیازمند طراحی لباس‌هایی مناسب و در خور دختران و بانوان کشورمان هستیم که در عین زیبایی و رفع نیاز آن‌ها بتواند نماد لباس یک دختر مسلمان ایرانی باشد. به‌راستی چه میزان در این مسیر ورود جدی داشته و موفق بوده‌ایم؟
امروز زمان از شعار کاستن و به عمل افزودن است، این گوی این میدان، پس بسم‌الله....
یادداشت از رقیه ملاحسنی
