آنچه كه درباره امام حسن مجتبی(ع) باید بدانیم

حجت‌الاسلام والمسلمین امین رصاف، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با ایكنا از فارس، در پاسخ به اینكه چرا به امام حسن مجتبی(ع) كریم اهل بیت(ع) می‌گویند، گفت: آن حضرت در طول عمر پربركتشان بارها اموال خود را به دو نیم تقسیم كرده و نیمی از آن را در راه خدا انفاق می‌كردند.

سیره امام حسن(ع)، كریمانه برخورد كردن بود
وی با یادآوری اینكه سیره و روش امام حسن مجتبی(ع) كریمانه برخورد كردن بود، افزود: آنچه كه در زندگی امام حسن مجتبی(ع) موج می‌زد رفتار كریمانه بود به عنوان مثال فردی از راه دور تحت تأثیر تبلیغات شدید معاویه با بغض نسبت به اهل بیت(ع) به مدینه آمد و به امام حسن مجتبی(ع) شروع به فحاشی كرد اما آنچه كه در جواب دید برخورد كریمانه بود به طوری حضرت او را به منزل خود دعوت و چندین روز از او پذیرایی كرد و در نهایت فرد وقتی می‌خواست از خانه بیرون برود به حضرت گفت وقتی وارد این خانه شدم منحوس‌ترین فرد نزد من بودید اما اكنون محبوب‌ترین فرد برای من هستید.
رصاف با بیان اینكه رفتار كریمانه با انسان‌های جاهل و نادان فضای منفی آن‌ها را تبدیل به فضای مثبت می‌كرد، گفت: رفتار حضرت با مردم به شكلی بود كه هیچكس هنگام برخورد با امام دچار لكنت زبان نمی‌شد و همه می‌توانستند به راحتی با آن حضرت سخن گویند حتی به سادگی به ایشان هم توهین می‌كردند و این مسئله نشانه مدارای امام با مردم است.

چرا امام حسن(ع) صلح كرد
عضو جامعه اساتید حوزه‌های علمیه فارس در ادامه اظهار كرد: یكی از نكات كلیدی كه باید درباره امام حسن مجتبی(ع) بدان توجه كنیم، مسئله صلح امام است؛ تحلیلی كه می‌شود این است كه یكی از علت‌های صلح امام این بود كه آن حضرت در شرایطی بود كه دشمن مقابلش چهره واقعی خود را نمایان نكرده بود و دشمن او مثل پسرش یزید نبود كه فسادش را علنی و در ملأ عام اجرا كند لذا وقتی دشمنی با شیطنت چهره خود را پنهان كرده و دوستان و یاران هم دچار ضعف شده‌اند، اگر جنگی صورت می‌گرفت همان اندك یاران امام هم به شهادت می‌رسیدند و چهره حق هم آشكار نمی‌شد.

پذیرش ذلت برای اهل بیت(ع) ممكن نیست
وی با بیان اینكه امام با پذیرش صلح هم از یاران اصیل خود و هم از اسلام محافظت كردند، افزود: در آن شرایط معاویه، امام را مانند یزید به شهادت نمی‌رساند بلكه آن حضرت را به ذلت می‌كشاند یعنی او را اسیر كرده و بعد آزاد می‌كرد و می‌گفت شما آزاد شده‌های ما هستید و این ذلت برای اهل بیت(ع) به هیچ وجه قابل پذیرش نبود.
رصاف ادامه داد: اما در حادثه عاشورا مسئله طور دیگری بود؛ چون طرف مقابل چهره آشكاری داشت و شیطنت و زیركی معاویه هم نداشت و وقتی اهل بیت امام حسین(ع) وقتی به شهادت رسیدند به هیچ وجه مسئله ذلت مطرح نبود و امام هم بارها فرمودند این‌ها بین زندگی و لذت ما را مخیر كردند هیهات مناالذله.
وی با تأكید بر اینكه هم امام حسن(ع) و هم امام حسین(ع) از آنچه گریزان بودند، ذلت بود، گفت: اگر در آن شرایط امام حسن(ع) را اسیر و بعد آزاد كرده و بگویند شما آزاد شده ما هستید، برای امام ذلت بود و همان‌طور كه مقام رهبری فرمودند گاهی زندگی كردن به مراتب سخت‌تر از شهادت است و امام حسن مجتبی(ع) این سختی بیشتر را تحمل كرد و كادرسازی و شاگردپروری انجام داد تا آنان در مسیر عاشورا قرار گیرند.
انتهای پیام