همه حکیمان و پیشوایان هدایت بر سخن گفتنِ نیکو، سنجیده و بهجا تأکید کردهاند و میان آموزهها و تعالیمی که دارند، حرف و سخن، جایگاه ویزهای دارد. در کلمات امیرمؤمنان علی(ع) نیز در نهجالبلاغه و منابع دیگر، بر زبان و سخن، تأکید فراوانی شده است.
امام علی(ع) در این رابطه فرموده است: «بهترین سخن آن است که فایدهای بخشد».(نهجالبلاغه، نامه 31) فایدهای که امیرمؤمنان علی(ع) آنرا یادآور میشود، فایده مادی نیست، بلکه فایده و سود عقلانی و ماندگار است، زیرا امام علی(ع) منافع زودگذر و موقت را فایدهبخش نمیداند.