احسان کریمی، مددکار انجمن حمایت از زندانیان استان کرمانشاه در گفتوگو با ایکنا، با اشاره به اهمیت تابآوری در زندگی، گفت: تابآوری به معنای توانایی و قابلیت فردی، روانی و شخصیتی افراد در مواجه با موقعیتهای تنشزا و مشکلآفرین است.
وی افزود: این مهارت این امکان را میدهد که فرد تحت شرایط بحرانی توانایی مدیریت مشکل و خروج از آن را بیابد.
کریمی گفت: زندگی روزمره انسان بهگونهای است که به ناچار با مسائل مختلف روبهرو میشود و امکان به خطر افتادن سلامت روان و تضعیف توانایی برای ادامه روند عادت زندگی وجود دارد، تابآوری مجموعهای از قابلیتهاست که فرد از طریق آن توان عبور از بحرانها را پیدا میکند تا آسیب نبیند.
مددکار انجمن حمایت از زندانیان کرمانشاه بیان کرد: قابلیتهای این مهارت به فرد امکان مواجه با ناملایمات و مشکلات را داده و حتی باعث رشد شده و امکان استفاده مفید از موقعیتها را میدهد.
وی تابآوری را یک مهارت آموختنی توصیف کرد و گفت: در واقع این مهارت مجموعهای از عوامل درونی و بیرونی در طول رشد انسان، ایجاد میکند.
کریمی نقشآموزی و الگوپذیری برای افراد از کودکی تا نوجوانی، روشهای تربیتی اعمال شده بر کودکان، رفتارهای آموخته شده توسط محیط، قواعد خانوادگی، نیازهای رشدی و روانی در هر مرحله و تأمین یا ثبیت آنها را در ایجاد شخصیت تابآور مهم دانست.
مددکار انجمن حمایت از زندانیان کرمانشاه افزود: اگر فرد تابآوری اندکی در برابر مشکلات دارد میتواند این خصوصیت را تقویت کند و افراد تابآور اغلب در برابر مشکلات، نگرش متفاوتی با سایر افراد دارند و به جای بحرانی کردن شرایط با مدیریت از مسائل بهخوبی بیرون آمده و میتوانند فرصتهای مناسبی برای رشد بهوجود آورند.
وی بیان کرد: افراد میتوانند با آموزش مهارتهای حل مسئله، همدلی، خوشبینی، تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس، مهارتهای اجتماعی مانند تعاملات مناسب با دیگران و نگاه امیدوارانه به آینده، روحیه تابآوری را در خود تقویت کنند تا بتوانند به وسیله این حفاظ مستحکم روحی در برابر مشکلات مقاومت کنند؛ چرا که مشکلات دوامی ندارند اما میتوانند افرادی که روحیه ضعیف دارند را دچار اختلال کنند و آثار مخربی را بر آیندهای که اثری از آن مشکل نیست بگذارند.
کریمی در پایان افزود: در مسائل روزمره فراوانی که انسان امروزی با آن روبهروست میبینیم که تابآوری اهمیت بسیاری در ایجاد جامعه دارای سلامت روان و شکوفا دارد.
انتهای پیام