چشمه‌های حیات جاودانه در قرآن چیست
کد خبر: 3840869
تاریخ انتشار : ۱۷ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۲:۱۲
شیخ حسین انصاریان:

چشمه‌های حیات جاودانه در قرآن چیست

گروه اندیشه ــ حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان با اشاره به روایتی قدسی، بیان کرد: در این روایت خداوند خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید که اگر نبودی هیچ چیزی نبود. آنچه هست از برکت خلقت و شعاع نور پیامبر(ص) است. در روایت دیگری می‌فرماید که اولین چیزی که خداوند آفرید و تمام پدیده‌های عالم از شعاع او پدید آمد، آب بود. مراد از این آب، چشمه و دریا نیست؛ زیرا بعداً آفریده شدند. کار آب حیات‌بخشی است و در سوره انفال خداوند فرمود که پیامبر(ص) مایه حیات وجودی، عقلی، اخلاقی و روحی شماست.

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، از اساتید برجسته اخلاق، شب گذشته، 16 شهریورماه، در ادامه جلسات سخنرانی خود در ماه محرم به تبیین جایگاه ائمه(ع) در خلقت پرداخت و بیان کرد: بحث در خلقت اهل بیت(ع)، حقیقت وجودی آن‌ها و بعد ظهورشان در کره زمین است و اینکه کلید سعادت دنیا و آخرت ما نیز به دست آن‌هاست. تکیه بنده در این بحث به مهم‌ترین کتب بعد از قرآن بوده و هست و مهم‌ترین روایاتی را که گاهی مطالبش به شدت پیچیده است و گاهی هم تا حدی قابل درک است مطرح می‌کنم. اینکه این مطالب در کتب روایی و قرآن مسکوت بماند و کسی بتواند دورنمای بسیار دوری از حقیقت آن‌ها را بگوید، ولی نگوید، بخل ورزیده است. بخل نیز از گناهانی است که طبق نص صریح قرآن، آلوده به آن دوزخی است.
 
وی در ادامه افزود: در اصول کافی است که بر عالِم واجب است که علمش را در اختیار دیگران قرار دهد، به ویژه اینکه در این دوره و زمانه شک و تردیدها زیاد شده است و می‌خواهند اهل بیت(ع) را از شما بگیرند، اما شما که به مجالس عزاداری سید‌الشهداء(ع) می‌آیید در صف اول حفظ اهل بیت(ع) ایستاده‌اید؛ یعنی در صف مقدم جبهه قرار دارید و همه تیرهای وسوسه را به طرف شما می‌اندازند و با بی‌دین‌های کشور کاری ندارند. اگر با این معرفتی که به دست آوردید روزی عقب‌نشینی کنید، آمرزیده نمی‌شوید. همچنین در روایتی از رسول خدا(ص) داریم که فرمودند: اگر عالم در بیان حقایق بخل بورزد لعنت خدا بر او خواهد بود.
 
انصاریان تصریح کرد: در مورد اهل بیت(ع) تعداد تعبیرات را نمی‌دانم، تعداد کنایه‌گویی‌ها را نیز نمی‌دانم، اما همین تعبیرات و کنایه‌ها با کمک فکر، آیات و دیگر روایات ما را راهنمایی می‌کند که منظور چیست. روایتی را از سه کتاب مناقب ابن شهر آشوب، الصراط المستقیم و الفین علامه حلی نقل می‌کنم که صاحبان این سه کتاب انسان‌های بزرگی بوده‌اند. روایت کرده‌اند که خداوند زمانی که خلقت و آفرینش وجود نداشت و خودش بود و خودش، رحمت و لطف و احسان او اراده کرد که آفرینش را شروع کند. فرمود پیش از آفرینش خلیفه خودش را آفرید. این روایت ربطی به آدم ندارد، چون وقتی می‌خواست آدم را خلق کند فرمود: «وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً» یعنی زمین و درخت و هوا و جهان بود، گفت که می‌خواهم خلیفه‌ای را در زمین برای خودم قرار دهم که خلافتش مقید بود. اگر خلافت مقید نبود، نیازی به خلقت انبیا نمی‌بود، اما اینکه بعداً انبیا به وجود آمدند، یعنی خلافتش مقید بوده است؛ لذا فرمود هیچ چیزی در عالم نبود و قبل از خلقت خلیفه را آفرید.
 
عقل اول و فیض اقدم
وی در ادامه بیان کرد: خلیفه نیز کسی است که غیر از ذات، بقیه اوصاف تعیین‌کننده کسی را که از طرف او خلافت دارد داشته باشد. این جانشین باید به صفات او آراسته باشد. بنابراین شروع خلقت از این چهارده نور بوده است. نوری بوده که تمام صفات خدا در این نور جلوه داشته و بعد از سال‌ها که پیامبر(ص) را به دنیا آورد فرمود: «حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَئوفٌ رَحِيمٌ». رئوف از صفات خدا و صیغه مبالغه است، یعنی مهرورزی پیامبر(ص) من نهایت ندارد. همچنین فرمود: «وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ». اینکه فرمود: «للعالمین» با آن «رب العالمین» که در سوره حمد آمده، یکی است؛ یعنی مهر او گسترده به تمام عالم هستی است، چون خودش محیط به عالم هستی است. عنصرش که بدن است، اما حقیقت وجودش مراد است که محیط به عالم است. فلاسفه نیز از وجود مقدس او به عقل اول و فیض اقدم تعبیر کرده‌اند.  
 
این استاد برجسته اخلاق تصریح کرد: در روایتی دیگر دارد که «اول شئ خلقه من خلقه الذی جمیع الاشیاء منه الماء»، اولین چیزی که آفرید که وقتی او را آفرید تمام پدیده‌های عالم از شعاع او پدید آمد آب بود. یعنی ای ملائک و ... همه از نظر آفرینش مدیون اهل بیت(ع) هستید. روایت نیز داریم که به پیامبر(ص) فرمود: اگر نبودی هیچ چیزی نبود. آنچه هست از برکت خلقت و شعاع نور پیامبر(ص) است. اولین چیزی که آفرید آب بود. این آب نیز همین آب چشمه و قنات و دریا نیست. عالم را که آفرید بعد آمد آب را به وجود آورد. معلوم است که لغت ماء کنایه است. کار آب حیات‌بخشی است و همان است که در سوره انفال فرمود: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ»؛ یعنی پیامبر(ص) مایه حیات وجودی، عقلی، اخلاقی و روحی شماست، بدون این آب که امام صادق(ع) از آن به آب ولایت تعبیر می‌کند، یک نفر از شما به حیات انسانی زنده نخواهد بود. 
 
وی در ادامه افزود: پیامبر اسلام(ص) در ظلمات جهان آب حیات است. به طور یقینی حضرت زهرا(س) نیز آب حیات است چون همه آن‌ها یک نور هستند. چشمه‌های آب حیات، عمرِ جاودانه می‌دهند و اینها اهل بیت(ع) هستند که اولین حقیقت، هویت و نور محسوب می‌شوند. لذا در روایات متعددی دشمنی با علی(ع) و ائمه(ع) از نسل او، کفر دانسته‌ شده و دشمنی با اهل بیت(ع) دشمنی با خدا است و تمام درهای سعادت را نیز به روی این فرد می‌بندد. کلید گشایش مشکلات دنیا و آخرت دست اهل بیت(ع) است.
 
انتهای پیام
 
captcha