مانور تجمل به حسرت اجتماعی دامن می‌زند/ الگوسازی با نمادهای اخلاقی عاشورا
گروه حوزه‌های علمیه ــ رئیس مؤسسه بهداشت معنوی با بیان اینکه عاشورا مشحون از کارها و نمادهای اخلاقی است، گفت: باید معیارهای بنیادین برای معرفی الگوهای اجتماعی را تغییر دهیم و آن را بر مبنای ارزشهای اخلاقی و اسلامی، که در برخی دهه‌ها مانند دهه 60 شاهد بودیم، رواج دهیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین حمیدرضا مظاهری‌سیف، رئیس مؤسسه بهداشت معنوی، در گفت‌وگو با ایکنا با بیان تسلیت به مناسبت ایام شهادت امام حسین(ع) و با اشاره به اینکه یکی از مهم‌ترین درس‌های عاشورا مباحث اخلاقی است، گفت: پایه‌های اصلی اخلاقی امام حسین(ع) و یارانش را شاید بتوانیم در یک کلیدواژه خلاصه کنیم و آن اصل تسلیم شدن است.
وی افزود: امام حسین(ع) و یارانش اراده خداوند را بر اراده خودشان سلطه دادند و خود را در برابر خدا تسلیم کردند و در سطحی بالاتر همه وجود و هستی خود را در راه خدا اهدا کردند و این باور را به همه ملت‌های جهان نشان دادند که حیات انسان در برابر ارزش‌ها و دستورات الهی ارزشی ندارد.
نمادهای اخلاقی در صحنه عاشورا
رئیس مؤسسه بهداشت معنوی با بیان اینکه تسلیم شدن در برابر خداوند دو سطح دارد، اظهار کرد: در یک سطح ممکن است فرد تسلیم اراده الهی بشود، ولی احساس ناملایمت هم داشته باشد. در سطح دوم تسلیم هستی و وجود که در صحنه عاشورا شاهد هستیم، امام(ع) و یارانش بدون آنکه هیچ ناملایمتی داشته باشند، خود را به خدا تسلیم کردند و راضی به رضایت خدا شدند و احساس سرور و شادمانی هم کردند. همان طور که نقل شده هرقدر به عاشورا و ساعات شهادت نزدیک می‌شد، چهره امام(ع) بیشتر برافروخته و شادمانی حضرت(ع) و یارانش بیشتر مشهود می‌شد.
استاد حوزه علمیه با تأکید بر اینکه مرتبه تسلیم وجودی در عاشورا موج می‌زند، تصریح کرد: در کربلا آموزه‌های اخلاقی متعددی به صحنه عمل می‌آید؛ امام(ع) به لشکر حر، که هنوز در خط دشمن است، آب می‌دهند؛ بارها با آنان اتمام حجت می‌کنند تا از جهنمی شدنشان جلوگیری کنند؛ امام(ع) ابتدا فرزندانشان را به میدان فرستادند و بعد فرزند برادر را؛ همچنین تبعیت از ولی خدا و بسیاری موارد دیگر از جمله نمادهای اخلاقی است که امروز می‌توانیم آن‌ها را به فرزندان و دانش‌آموزان کشور آموزش دهیم.
ملاک‌های الگوسازی اجتماعی
مظاهری‌سیف با بیان اینکه برای جامعه‌سازی و تربیت اخلاقی جامعه، نیازمند الگوهای اخلاقی هستیم، اظهار کرد: امروز ناگزیر از آموزش اخلاق به کودکان و نوجوانان هستیم. البته هیچ جامعه‌ای عاری از اخلاق نیست و جامعه بدون اخلاق معنا ندارد، ولی مهم این است که اخلاق‌های ارزشی و متعالی در جامعه رشد کند و برای تحقق این مسئله تبیین و آموزش معیارهای اخلاقی بر مبنای فضیلت‌های الهی، انسانی، فطری و دینی است.
رئیس مؤسسه بهداشت معنوی افزود: کسانی که اختلاس و دزدی از بیت‌المال می‌کنند معتقدند که این حقشان است و اگر این کار را نمی‌کردند، نشانه بی‌عرضگی و بی‌لیاقتی‌شان بود؛ زیرا به نظرشان سال‌ها مدیر، وزیر و رئیس بوده‌اند و خدمت کرده‌اند و حق خود را گرفته‌اند، ولی رواج چنین اخلاق غیرالهی، ضد انسانی، ضد قانونی و در شأن جامعه اسلامی نیست و جامعه را به قهقرا می‌برد.
نقطه خطرناک فرهنگی
مظاهری‌سیف با اشاره به ضرورت تغییر ملاک‌ها، تصریح کرد: یکی از مشکلات مهم در کشور این است که ملاک‌های انسان الگو تغییر یافته است. اگر در دهه 60 انسان الگو در جامعه کسی بود که مؤمن، انقلابی، زحمتکش، مخلص و دارای درآمد حلال بود، در دهه 80 و 90 کسانی برای جوانان ما الگو شده‌اند که پولدار، مرفه و برخوردار از مواهب اجتماعی و اقتصادی و به اصطلاح فرد باعرضه هستند. فارغ از اینکه این سرمایه را از چه راهی و چگونه به دست آورده‌اند؟ آیا حلال است یا حرام و این نقطه خطرناکی برای کشور است.
این استاد حوزه علمیه اظهار کرد: اگر خواهان ایجاد جامعه و تمدن اسلامی هستیم، این تمدن نرم‌افزارهایی را لازم دارد که مهم‌ترین آن رعایت دستورات و ارزشهای االهی و فطری و دینی است؛ لذا ابتدا باید معیارها را مشخص و براساس آن‌ها الگوسازی کنیم و آن را از سنین کودکی آموزش دهیم.
مانور تجمل و حسرت اجتماعی
مظاهری‌سیف با بیان اینکه می‌توان میان رشد، پیشرفت مادی و رفاه با معنویت ارتباط معقول و سازنده برقرار کرد، تأکید کرد: باید به جوانان امروز بیاموزیم که معنویت در برابر رفاه و پیشرفت مادی نیست، بلکه معنویت جهت اقتصاد، مصرف، کسب درآمد و رفاه را تعیین و آن را در راستای رشد جامعه تنظیم می‌کند؛ از این رو کارهایی مانند مانور تجمل که از سوی برخی مسئولان و فرزندان آنان یا افراد مرفه وجود دارد، با معنویت ناسازگار است.
این استاد و پژوهشگر حوزه علمیه در پایان گفت: امام حسین(ع) و برخی از ائمه(ع) دیگر هم پولدار بودند؛ زیرا راه انداختن لشکر به سمت کربلا و نینوا و مبارزه با ظلم هم سرمایه لازم دارد و پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) دیگر هم تجارت داشتند، ولی آن را در راستای ترویج اخلاق، ارزش‌ها و دستورات الهی به کار می‌گرفتند، نه اینکه بخواهند بر دیگران فخرفروشی کنند و احساس حسرت و حقارت دیگران را برانگیزند. ضمن اینکه کسب این درآمدها هم از راه‌های مشروع و حلال بوده است.
انتهای پیام
