روایت بانوان طلبه یزدی از تغسیل اموات کرونایی

اسفندماه سال 1398 بود که با شیوع ویروسی ناشناخته، دنیا و کشور عزیزمان را با آسیب‌هایی مواجه کرد که یکی از مشکلات تغسیل اموات کرونایی بود، اما این مشکل با تلاش نیروهای جهادی که با ایثار و جهاد خالصانه در راستای مبارزه با ویروس منحوس کرونا وارد عمل شده بودند، رفع شد و طلاب داوطلب با حضور و فعالیت خالصانه پا به میدان گذاشتند.

در همین رابطه خبرنگار ایکنا یزد، گفت‌وگویی با طلاب خواهر که از ابتدای شیوع ویروس منحوس کرونا تاکنون و به صورت جهادی در راستای مبارزه با بیماری و تغسیل اموات کرونایی فعالیت کرده‌اند، داشته است که در ادامه می‌خوانید:

یکی از این طلاب که 25 سال سن دارد در گفت‌وگو با ایکنا از یزد، اظهار کرد: دو هفته اول آغاز فعالیت و ابتدای شیوع کرونا در بیمارستان اموات کرونایی خانم را تجهیز می‌کردم چون هنوز زیر ساخت‌های تغسیل فراهم نشده بود، بنابراین ابتدا تیمم و سپس حنوط و کفن می‌کردیم ولی به یاری خدا و همت مسئولان زیرساخت‌های غسل فراهم شد و پس از 17 فروردین اموات در غسالخانه قدیم خلدبرین غسل داده می‌شوند.

وی در پاسخ به اینکه با توجه به سرایت این ویروس و خطر مرگ داشتن برای کسانی که با افراد مبتلا در ارتباط هستند، نگران سلامتی خود و خانواده‌تان نیستید گفت: مگر می‌شود نگران نبود به ویژه که این ویروس قدرت سرایت بسیار بالای دارد، اما با رعایت نکات بهداشتی و توکل به خدا در مرحله اول کار را شروع کردیم و تاکنون هم مشکلی نبوده و پیش نخواهد آمد.

این طلبه جهادی در پاسخ به اینکه غسل این جانباختگان چه تفاوتی با غسل افراد معمولی دارد افزود: غسل اموات کرونایی هیچ فرقی با اموات عادی ندارد البته از لحاظ شرعی چه بسا که ما برای این اموات تا آنجایی که بتوانیم سایر مستحبات هم هنگام غسل رعایت می‌کنیم فقط از لحاظ بهداشتی پروتکل‌هایی باید رعایت شود.

وی با اشاره به شباهت این روزها با دوران دفاع مقدس اظهار کرد:  دوران دفاع مقدس، جنگ تن به تن و ملموس و به اصطلاح جنگ سخت بود و اکنون در جنگ نرم به سر می‌بریم فقط جبهه جنگ تغییر کرده است و گرنه خدا را شکر مردم همان مردم هستند البته این حرف را با توجه به حجم بالای کارهایی جهادی که در این دوران انجام می‌شود بیان کردم، چراکه مردم به خوبی ثابت کردند که همیشه محکم و استوار پای آرمان‌های انقلاب ایستاده‌اند.

دیگر طلبه یزدی نیز که اوایل شیوع کرونا با همکاری تعدادی دیگر از بانوان یزدی نسبت به راه‌اندازی کارگاه‌های خانگی دوخت ماسک اقدام کرده‌اند به ایکنا گفت: از ابتدا که در زمینه نیاز به فعالیت در فضای مجازی اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی شد، در حد توانم و با همکاری دیگر بانوان، کارگاه‌های خانگی راه انداختیم و به دوخت ماسک مشغول شدیم تا اینکه یک هفته آخر سال 1398، با پیامی بر نیاز به تغسیل اموات کرونایی خانم، متوجه شدم که یک نیاز لازم و ضروری است و نباید بی‌پاسخ بماند و با توکل به خدا در این راه به ارائه فعالیت پرداختم.

وی با اشاره به اینکه بارها شنیده بودم که می‌گفتند عرصه‌های مختلف جنگ داریم، اما چون تاکنون به این وضوحی تجربه نکرده بودم، برایم غریب بود،‌ تصریح کرد: زمان جنگ را به یاد ندارم، اما با توجه به اطلاعاتی که از آن زمان دارم، می‌توانم بگویم که شباهت بسیاری بین این دو زمان وجود دارد، افرادی که می‌خواهند خدمت کنند نیاز به دعوت و تجلیل و درخواست ندارند. هر لحظه افرادی هستند که آماده خدمت باشند، در هر لباس و در هر حرفه‌ای فعالیت می‌کنند و انتظار قدردانی نیز ندارند.

این طلبه با بیان خاطره‌ای از روزهای فعالیت جهادی‌اش گفت: روزی که برای تجهیز یک میت در بیمارستان فرخی حضور یافتیم، وقتی کفن کردن تموم شد، متوجه شدیم که همسر شهید هستند. در طول مسیر بازگشت با خود فکر می‌کردم که آیا ذره‌ای از خدمت شهدا را توانسته‌ایم، پاسخ دهیم؟ شهدا زمانی از خانواده ما محافظت کردند.

یکی از دیگر طلاب خواهر فعال در این امر که 34 سال سن دارد به ایکنا گفت: ابتدای شیوع این ویروس منحوس، نسبت به دوخت ماسک اقدام کردم و پس از مدتی و با توجه به نیاز به نیروی جهادی برای امر تغسیل و گذراندن دوره‌های لازم در امر تغسیل اموات کرونایی خانم وارد شدم.

وی نیز در پاسخ به اینکه آیا نگران سلامتی خود و خانواده نیست؟ بیان کرد: البته که نگران هستم ولی با توکل بر خدا و اهل بیت(ع) این نگرانی را به آرامش تبدیل می‌کنم و به خودم یادآور می‌شوم که همه چیز به خواست خدا اتفاق خواهد افتاد و اگر خواست خداوند متعال باشد این مشکل برای من هم پیش می‌آید در هر جایی که باشم.