ژیلا مرادپور، دکتری الهیات و یکی از اساتید دانشگاههای استان کردستان در یادداشتی به «اهمیت توکل و باور رحمت الهی در زندگی» پرداخته که در ادامه متن این یادداشت آمده است؛
«مَا يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا يُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛ هر رحمتى را كه خدا براى مردم گشايد بازدارندهاى براى آن نيست و آنچه را كه باز دارد پس از [باز گرفتن] گشايندهاى ندارد و اوست همان شكست ناپذير سنجيده كار».
امشب این آیه به چشمم آمد و چه به هنگام بود یادآوری پیامش! نکته جالبی که از این آیه برداشت کردم این است:
در این آیه مبارکه خداوند جهت تأکید بر نقش اساسی قدرت لایزال خودش بر کائنات و سرنوشتها، از الفاظی در کلامش استفاده کرده است که راه هر شک و احتمالی را می بندد و هر ارادهای غیر خود را در برابر ارادهی غالبش محکوم به شکست میداند.
خداوند برای خود فعل مضارع را به کار برده است (یفتح_ یمسک) و برای هر کس یا هر چیزی نقطه مقابل خودش، اسم فاعل(ممسک _ مرسل) را بکار برده است و میدانیم اسم فاعل بیشتر از فعل مضارع قاطعیت و تحقق حتمی را میرساند و بیانگر عزم جزم کننده کار بر انجام فعل است و با این تعابیر میخواهد به ما این پیام را دهد که حتی اگر کسی بخواهد عامدانه و جازمانه جلوی گشودن در رحمت خدا را بگیرد و یا دری را که خدا بسته به زور بگشاید، نمیتواند.
پس ای انسان نه در گشایشها غره شو و نه در تنگناها ناامید! و بدان هر چه غیر خدا بخواهد برایت مانع تراشی کند مادامی که خدا نخواهد شکست خواهد خورد و هر کس بخواهد به زور بابی را بگشاید که خدا بسته است، باز هم موفق نخواهد شد. بنابراین همواره و در همه حال امید به خدا داشته باش و بدان آنجا که خدا گشاید یا ببندد هر دو رحمت و خیر است برایت!! چون خداوند هم عزیز و هم حکیم است یعنی عزت و پیروزی نهایی از آن اوست و این نهایت را بنا بر حکمت فراوانش عایدت میکند نه از روی خودخواهی و زورگویی....
پس در هر حال به خدای عزیز حکیم توکل کن و آرام باش...
اسم عزیزش تو را از ترس از غیر خدا ایمن میدارد و اسم حکیمش تو را خاطر جمع و آسوده از هر پیشآمدی میکند و یاریت میکند تا آن را راحت بپذیری چون حکمت و علم همه جانبه و بی نقص خدا را پشت آن داری...
چه زیباست با چند کلمه در این آیه از ترسها رها و امیدوار به تقدیرها میشویم.!!
«وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ؛ و برخى از آنان مى گويند پروردگارا در اين دنيا به ما نيكى و در آخرت [نيز] نيكى عطا كن و ما را از عذاب آتش [دور] نگه دار».
انتهای پیام