ادبیات اصیل و لزوم بازآفرینی/ ۱
گودینی: بی‌توجهی به ادبیات کهن را در المپیک دیدیم/ ارشاد حامی نیست
یک رمان‌نویس گفت: یکی از مسائلی که در روز‌های اخیر در المپیک دیدیم، ناشی از بی‌توجهی به ادبیات کهن است. ما نتوانسته‌ایم از طریق ادبیات کشورمان بر جوانان و نوجوانان تأثیر بگذاریم.
محمدعلی گودینی، رمان‌نویس پیشکسوت و شایسته تقدیر جایزه جلال آل‌احمد در گفت‌وگو با ایکنا درباره بازنویسی ادبیات کهن گفت: نویسندگانی خوبی همچون محمد میرکیانی، محمدرضا یوسفی و ... در این زمینه اهتمام ویژه‌ای داشتند و دارند و یا مرحوم مهدی آذریزدی که کار‌های فاخری انجام داد که شاید در حال حاضر کمتر چنین آثاری دیده می‌شود و یا نویسندگان رغبت کمتری به بازنویسی ادبیات کهن دارند، زیرا حمایت چندانی از آن‌ها انجام نمی‌شود تا با انگیزه بیشتر در این زمینه قلم بزنند.وی با بیان اینکه موج آثار ترجمه‌ای نیز تأثیر مخربی بر ادبیات فارسی گذاشته است، افزود: برخی ناشران و مترجمان مجذوب و علاقه‌مند به آثار غربی هستند و حجم آثار ترجمه از تألیف پیشی گرفته است. همین مسئله اجازه نمی‌دهد گنجینه‌های ادبیات کهن فارسی اعم از شاهنامه، مثنوی و ... شناخته شود.
نویسنده «لبخند تلخ» با تأکید بر اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید از نویسندگان و ناشران چنین آثاری حمایت کند، بیان کرد: این حمایت می‌تواند به صورت خرید آثار باشد و یا امتیاز ویژه‌ای به آثار بازنویسی ادبیات کهن فارسی اختصاص داده شود تا نویسندگان بیشتری به این سمت و سو سوق پیدا کنند.
وی با بیان اینکه دولت در سال‌های اخیر نسبت به فرهنگ و ادبیات کشورمان بی‌توجه بوده است، تصریح کرد: نویسندگان و ناشران مشکلی در نوشتن و پرداختن به سوژه‌های خاص ندارند، مشکل از دولت است که هیچ حمایتی از آن‌ها نمی‌کند. هزینه‌های بی‌شماری بر نویسندگان تحمیل می‌شود و همواره دغدغه مشکل معیشتی فکر و ذهن و زمان آن‌ها را اشغال کرده است و اجازه نوشتن نمی‌دهد؛ بنابراین دولت باید از ادبیات خود با حمایت از نویسندگان حفاظت کند.
گودینی ادامه داد: وقتی یکی از آثار پائولو کوئیلو با عنوان «کیمیاگر» ترجمه شد، متوجه شدند که داستانش را از یکی از آثار مولوی گرفته است. زیرا او همانطور که خودش گفته از دوران نوجوانی آثار مولوی را می‌خوانده و از او تأثیر گرفته است. در حالی که ما حتی چنین کار‌هایی را هم انجام نداده‌ایم. البته این به معنی ناتوانی نیست، بلکه انگیزه وجود ندارد.
نویسنده رمان «زنی با کفش‌های مردانه» در ادامه درباره تأثیر بازنویسی ادبیات کهن گفت: یکی از مسائلی را که در روز‌های اخیر در المپیک دیدیم، ناشی از بی‌توجهی به ادبیات کهن است. زیرا تعدادی از جوانان کشورمان برای کشور‌های دیگر بازی کردند. این‌ها علاوه بر مشکلات عدیده‌ای که دارند و باید آسیب‌شناسی شود، نشان می‌دهد که ما نتوانسته‌ایم از طریق ادبیات کشورمان بر جوانان و نوجوانان تأثیر بگذاریم. وطن‌دوستی و عشق به میهن می‌تواند ازطریق ادبیات در نسل امروز نهادینه شود. در حالی که هزاران حکایت و داستان در ادبیات کهن وجود دارد که با توجه به عناصر داستانی آن‌ها می‌توان آن‌ها را ساده‌نویسی، بازنویسی یا بازآفرینی کرد.
انتهای پیام 
