تاریخچه هیئت‌های عزاداری بیرجند؛ از نوحه‌خوانی برای کودکان تا امور خیریه
عضو هیئت عامل مرکز نیکوکاری هیئت ابوالفضلی بیرجند گفت: تاریخچه هیئت‌های بیرجند از ۱۰۰ سال گذشته نشان می‌دهد که این هیئت‌ها از سنین کودکی تا زمان پیری برای افراد برنامه داشتند و به تمام وجوه قیام سیدالشهدا(ع) می‌پردازند.
غلامحسین علیزاده، مداح و عضو هیئت عامل مرکز نیکوکاری هیئت ابوالفضلی بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: مردم خراسان‌جنوبی و بیرجند از دیرباز ریشه اعتقادی و مذهبی قوی نسبت به اهل بیت(ع) به‌خصوص امام حسین(ع) داشتند.
وی افزود: در خراسان‌جنوبی از دیرباز هیئت‌های بزرگ و قدیمی و ریشه‌دار با عنوان هیئت حسینی، ابوالفضلی، فاطمیه و صاحب‌الزمانی وجود داشت که پس از گذشت سال‌های متوالی و گسترش جمعیت و ارتباطات، هیئت‌های دیگری نیز به‌وجود آمد که از دل همین هیئت‌های بزرگ بود.
علیزاده ادامه داد: اولین مؤسس هیئت صاحب‌الزمانی، سرهنگ نکویی، رئیس شهربانی وقت بیرجند بود که در سال ۱۳۲۲، با همکاری چند تن از افراد صاحب نفوذ و مذهبی هیئت صاحب‌الزمانی بیرجند را تأسیس کرد و بعد از شکل‌گیری هیئت صاحب‌الزمانی به‌دلیل نبود مکان چند سالی جابجایی‌هایی وجود داشت که سرانجام در سال ۱۳۲۸ خانواده جلالیان منزل خود را در اختیار هیئت گذاشته و به همت افراد، هیئت به مدت ۳۰ سال در آن مکان مستقر شد.
وی تصريح کرد: هیئت صاحب‌الزمانی به هیئت خیابان مشهور بود و نکته جالب این است که حدود ۱۰۰ سال قبل در کنار هیئت صاحب‌الزمانی، قسمتی مخصوص کودکان وجود داشت و نوحه‌ها و مرثیه‌های مخصوص به این سنین پخش می‌شد و کسانی بودند که از دل همین هیئت‌های کودکانه بیرون آمده و نوکران خالصانه حضرت اباعبدالله(ع) شدند.
عضو هیئت عامل مرکز نیکوکاری هیئت ابوالفضلی بیرجند اظهار کرد: در این بخش از هیئت که مخصوص کودکان بود به آنها تعلیم نوکری امام حسین(ع) که بسیار مایه عزت است داده می‌شد و اگر ویژگی برجسته‌تری چون نوحه‌خوانی، قرآن‌خوانی در آنها دیده می‌شد مورد آموزش قرار می‌گرفتند. در این هیئت کودکانه، عشق و فرهنگ و سیره سیدالشهدا(ع) و خادمی در دستگاه این حضرت آموخته می‌شد تا این افراد پرچم‌داران بعدی عزاداری‌ها باشند.
علیزاده ادامه داد: در بیرجند حسینیه‌های متعددی وجود داشت که برخی با سرپوش و برخی با چادر سر پوشیده بوده و به عزاداری می‌پرداختند و این عزاداری‌ها چنان شور و شعوری داشت که به قلب‌های داغدیده آرامش می‌بخشید.
وی افزود: ترتیب هیئت صاحب‌الزمانی این‌گونه بود که دو فرد بیرق و پرچم عنوان هیئت را در دست داشتند و چاوشی‌خوان‌ها و سقاها که از آب انبار آب تهیه می‌کردند در جلوی هیئت بودند و افراد مسن و پیشکسوت سینه‌زنان آرام بودند و بعد سینه‌زنان، زنجیرزنان و کودکان در هیئت به چشم می‌خوردند.
وی تصریح کرد: در این هیئت‌ها افرادی برجسته متولد شدند که لیاقت خادمی امام حسین(ع) را نصیب خود کردند؛ این خادمی از کودکی تا پیری برای زندگی افراد برنامه دارد و کاری می‌کند تا بیراهه‌های زندگی را تشخیص دهند.
علیزاده بیان کرد: در این هیئت از مرکز نیکوکاری گرفته تا عزاداری و اطعام و توجه به نیازمندان همه در سایه لطف و رحمت امام حسین(ع) اجرایی می‌شود تا بتوانیم به آنچه مدنظر در ایجاد شور حسینی در جامعه است دست یابیم.
وی یادآور شد: این هیئت در دوران اربعین حسینی نیز به‌دنبال توسعه فرهنگ حسینی با کمک خادمان هیئت است تا بتوانیم راه را برای ظهور امام زمان(عج) باز کنیم چراکه توسعه فرهنگ اربعینی با ساز و کار درست در هیئت‌های مذهبی شکل می‌گیرد.
انتهای پیام
