چهارده گفتار در «مهدوی» بودن رویداد اربعین
متن زیر مشتمل بر چهارده گفتار در پیوند میان رویداد بزرگ اربعین و مهدویت است. اربعین در این متن بر اساس انگیزه، فواید سفر، اهداف آن، جلوه‌ها و مشابهت‌های اجتماع زائران اربعین و جامعه ظهور، رویدادی مهدوی دانسته شده است.
متن زیر مشتمل بر چهارده گفتار در پیوند میان رویداد بزرگ اربعین و مهدویت است. اربعین در این متن بر اساس انگیزه، فواید سفر، اهداف آن، جلوه‌ها و مشابهت‌های اجتماع زائران اربعین و جامعه ظهور، رویدادی مهدوی دانسته شده است و زائر اربعین با توجه به این نکات می‌تواند از این فرصت برای نزدیک شدن به امام عصر(ع) استفاده کند.
گفتار اول
اربعین، یک رویداد مهدوی است، زیرا دعوت کننده به اربعین خود امام زمان(ع) هستند. اصولا در هر مجلس عزایی، صاحب عزا دعوت کننده به آن است: در زیارت آل‌یاسین خطاب به حضرت مهدی علیه السلام می‌خوانیم: «السلام علیک یا داعی الله» یعنی سلام بر شما که دعوت کننده از جانب خداوند و به سوی خداوند هستید.
حضرت به جدشان عرضه می‌دارند که هر صبح و شام در عزایت می‌گریم و به جای اشک خون گریه می‌کنم، متذکر شدن به این نکته ما را بر می‌انگیزد که برای هم دردی با مولایمان بسیج شویم و برای عرض تسلیت به صاحب عزا به سوی این مجلس بیست میلیونی بشتابیم.
لذا زائرین در کربلا و جامانده‌ها در مجالس اربعین، به صاحب عزای امام حسین(ع) لبیک گفته‌اند.
گفتار دوم
اربعین، یک رویداد مهدوی است، یعنی من در اربعین به قصد دو زیارت به راه می‌افتم؛ هم زیارت امام حسین(ع) هم زیارت فرزندشان امام زمان(عج) علیه السلام. شاید بپرسید مگر امام زمان را می‌شود زیارت کرد؟
از امام صادق(ع) نقل شده است: «وقتی فرد از خانه به قصد زیارت امام حسین(ع) خارج می‌شود اولین قدم را که برمی‌دارد همه گناهانش آمرزیده می‌شود و با هر قدمی قداست او بیشتر می‌گردد، تا وقتی که به حرم می‌رسد خداوند می‌فرماید بنده من درخواست کن تا به تو بدهم دعا کن تا اجابت نمایم.»
بزرگترین حجاب برای دیدار امام زمان(ع)، گناهان ما است و با این پیاده‌روی فرد از گناهان پاک شده و آمادگی بیشتری پیدا می‌کند که در معرض الطاف حضرت قرار گیرد، لذا از همین الان باید عزم خود را جزم کنیم که می‌رویم خود صاحب عزا را ببینیم و وقتی به آنجا رسیدیم که خداوند می‌فرماید «بنده من درخواست کن تا به تو بدهم دعا کن تا اجابت نمایم.» بگوییم که «اللهم ارنی الطلعه الرشیده» خدایا روی زیبای مهدی را به ما بنمایان.
گفتار سوم
اربعین ما، مهدوی است، زیرا اعمالمان را به نیابت و برای امام زمان(ع) انجام می‌دهیم. به امام زمان(ع) عرضه می‌داریم «السلام علیک یا داعی الله» سلام بر شما که ما را به زیارت اربعین و همه توفیقات دیگر در این زیارت دعوت کردید، ما برای تشکر از شما زیارت را به نیت نیابت از شما انجام می‌دهیم و هر آنچه که در این مسیر ثواب داشته باشد تقدیم حضور شما می‌کنیم.
مطمئنا اگر کاری به نیابت از بزرگی انجام شود، اجر را مطابق شان آن بزرگ می‌دهند نه بر اساس مقام نائب و لذا اگر در این زیارت، نورانیت و معنویت توقع داشته باشیم بسیار خوب است که آن را به نیابت امام زمان(ع) انجام دهیم تا متناسب با مقام ایشان به ما اجر دهند.
باید بدانیم اگر ما به نیابت از امام زمان(ع) زیارت را انجام دهیم نه تنها ثواب ما کم نمی‌شود، بلکه طبق احادیث دو ثواب لطف می‌کنند، یک برای خود زیارت و دیگری برای صله‌ای که به امام علیه السلام داده‌ایم.
قدرشناسی ایجاب می‌کند که نه تنها اصل زیارت را به نیابت ایشان انجام دهیم، بلکه نیت کنیم که تمام مستحباتمان را نیز به نیابت از ایشان انجام دهیم. این تغییر نیت از خودمان به سوی نیابت برای امام زمان(ع) معنی خوبی برای «لبیک یا مهدی» است یعنی با تمام اعمالم، دعوت امام زمانم را پاسخ گفته و تمام هفته‌ام را به ایشان اختصاص داده‌ام و این قدر شناسی حال دلم را خوب خواهد کرد.
گفتار چهارم
اربعین، مهدوی است؛ یعنی هدایای بزرگ از حضرت کسب می‌کنیم که اربعینمان به نور مهدوی بسیار نورانی‌تر از گذشته شود. وقتی که ما نیت نیابت در اربعین کرده و همه اعمال مستحبی‌مان را به امام مان تقدیم می‌کنیم، به نظر شما ایشان چگونه جبران می‌فرمایند؟
«کنیزی چند شاخه گل به امام حسین(ع) هدیه داد حضرت فرمودند تو به خاطر خدا آزاد هستی و آزادش کردند. راوی می‌گوید با چند شاخه گل که ارزش زیادی نداشت او را آزاد فرمودید؟ امام علیه السلام فرمودند: این گونه خداوند ما را ادب فرموده که هنگامیکه به شما سلام می‌کنند بهتر جواب دهید و جواب بهتر چند شاخه گل، آزادی او بود.»
زیارتمان را به امام‌مان تقدیم کنیم و از ایشان بخواهیم که همان جمله‌ای را که جدشان به کنیزشان فرمودند به ما بفرمایند که «انت حر باذن الله» تو از زندان گناهان و دنیاپرستی و شهوت پرستی آزاد هستی. آن گاه اربعین ما به نور مهدوی روشن می‌شود.
گفتار پنجم
اربعین ما، مهدوی است، زیرا دلالت کننده به این کار خیر، امام زمان(ع) هستند که در زیارت آل یاسین می‌خوانیم: «السلام علیک یا حجه الله و دلیل ارادته» امام زمان ما را به سوی خواست خداوند راهنمایی می‌فرماید چون خداوند دوست دارد که مردم به زیارت امام حسین(ع) بروند تا پاک بشوند.
امام صادق(ع) فرمودند: «کسی که به قصد زیارت امام حسین(ع) خارج از منزلش می‌شود با هر قدمی یک حسنه برای زائر ثبت می‌شود، یک گناه پاک می‌گردد و یک درجه بالا می‌رود و هنگام برگشت از زیارت ملکی به او می‌گوید پیامبر به تو سلام می‌رسانند و می‌فرمایند عملت را دوباره از نو شروع کن که همه گذشته‌ات آمرزیده شد» (كامل الزيارات؛ ص132).
هرگاه که ندایی از درون یا از بیرون، ما را به کار خیری متمایل کرد، بدانیم که دعوت از جانب خداوند و توسط امام زمان(ع) به ما رسیده است و بنا به آیه قرآن که می‌فرماید: « يا قَوْمَنا أَجيبُوا داعِيَ اللَّهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُمْ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ» (احقاف: 31 ) یعنی ای گروه ما، دعوت کننده به سوی خداوند را اجابت کنید و به او ایمان آورید تا خداوند شما را بیامرزد و از عذاب دردناک پناهتان دهد.
امام زمان(ع) دعوت کننده از سوی خدا هستند و دوست دارند ما را پاک بفرمایند و از عذاب دردناک نجات دهند. پس به این دعوت خیر را پاسخ دهیم.
گفتار ششم
اربعین ما مهدوی است، زیرا می‌رویم که علاوه بر زیارت، زیر قبه امام حسین(ع) برای ظهور فرزندشان دعا کنیم و این چیزی است که عقل به ما تعلیم می‌دهد که هرگاه به یکی از نزدیکان ما ظلمی شد، فقط ابراز تاسف نمی‌کنیم بلکه هم در صدد رفع ظلم برمی‌آییم و هم او را دعا می‌کنیم که بتواند حقش را بگیرد. لذا هرگاه که در عزای امام حسین(ع) غمگین شدیم، باید بلافاصله برای احقاق حق ایشان توسط فرزندشان دعا و ظهور منتقمشان را درخواست کنیم.
همچنین روایات به ما می‌آموزند که در مقابل صاحب عزا چقدر باید مسولانه برخورد کرد. در زیارت عاشورا وقتی که به امام حسین(ع) سلام داده و دشمنانشان را لعن می‌کنیم، دو بار از خداوند هم ظهور فرزندشان را طلب کرده و هم توفیق یاری ایشان را برای خودمان درخواست می‌کنیم.
گفتار هفتم
اربعین ما مهدوی است، زیرا می‌رویم که به صاحب عزا تسلیت بگوییم. مگر می‌توان در عزایی شرکت کرد و صاحب عزا را فراموش کرد؟ لذا امید بسیار داریم که در این مسیر با ایشان هم سفر و هم نفس شویم.
چرا باید به صاحب عزا تسلیت گفت؟ از جابر نقل شده است: «هرکس به فرد غمگینی تسلیت گوید خداوند لباس تقوی بر او می‌پوشاند و بر روح او درود می‌فرستد.» (ترجمه مسكن الفؤادص268 ) لذا اگر میخواهیم جزو متقین قرار گیریم یک راهکار ساده، تسلیت گویی به صاحب عزای امام حسین(ع) است. پس در هر مجلسی که ذکر مصیبتی از امام حسین(ع) در این سفر می‌شود اول به صاحب عزا تسلیت گوییم تا از ثواب‌های بزرگ آن بهره مند شویم.
گفتار هشتم
اربعین ما مهدوی است، زیرا اربعین نمونه جامعه ظهور است و لذا هر بار که یکی از تجلی‌های زمان ظهور را در اربعین دیدیم، به یاد بیاوریم که این جلوه‌ها به صورت کامل‌تر و عمومی‌تر و همیشگی در زمان ظهور دیده می‌شود و از عمق جان برای تعجیل در فرج دعا کنیم تا تمام مردم در همه دنیا از این تجلیات بهره مند شوند. با بی نیازی مردم از غذا در اربعین از بی نیازی زمان ظهور یاد کنیم. امام صادق(ع) می‌فرمایند مردم به دنبال کسی می‌گردند که از آنان زکات و صدقه بپذیرند ولی کسی را نمی‌یابند(بحار ج 52 ص 337 ).
وقتی دوستی و ایثار و فداکاری شدیدی را که نسبت به زائرین اعمال می‌شود، می‌بینیم به یاد این سخن امام باقر(ع) می‌افتیم که می‌فرمایند «اذا قام القائم جائت المزامله و یاتی الرجل الی کیس اخیه فیاخذ حاجته لایمنعه»(بحار 52 ص 372): وقتی حضرت ظاهر شوند دوستی‌ها زیاد می‌شود و فرد بر سر مال برادرش رفته و به میزان حاجتش از آن برمی‌دارد ولی برادرش مانع نمی‌شود.
لذا کسانی که آرزوی حاکم شدن این دوستی‌های شدید را در جامعه دارند در همان فضای ملکوتی برای ظهور دعا کنند، ثانیا از آن دوستی‌ها درس بگیریم.
گفتار نهم
اربعین مهدوی است، زیرا در نقاط مختلف عتبات، مردم مشرف به خدمت امام زمان شده‌اند. وقتی وارد حرم امیرالمومنین(ع) می‌شوید علامه بحرالعلوم را به یاد بیاورید که وارد حرم شدند و شروع کردند به خواندن این شعر« چه خوش است صوت قران ز تو دلربا شنیدن/ به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن» از ایشان پرسیدند چطور شد که در حرم شروع به شعر خواندن کردید؟ فرمودند وارد حرم که شدم دیدم امام زمان(ع) بالای سر نشسته و با صدای بلند قران می‌خواندند.
یا وقتی از کنار وادی السلام نجف عبور می‌کنید با چشم دل می‌بینید که آن خورشید عالم آرا وارد مقام صاحب الزمان شده‌اند. داستان عالم زیدی مذهب و بحث او را با اسید ابولحسن اصفهانی به یاد بیاورید. در مسیر کربلا، علامه حلی را به یاد بیاورید که در همین راه با امام، هم مسیر شد و با ایشان گفتگو کرد. وقتی به نزدیکی کربلا رسیدید با چشم دل ببیندید یاقوتِ روغن فروشِ اهل سنت را که راه را گم کرده بود و متوسل به امام زمام(ع) شد و حضرت نجاتش دادند.
گفتار دهم
اربعین ما، مهدوی است، زیرا در آنجا زیاد می‌بینید و می‌شنوید که زائرین می‌گویند: «لبیک یامهدی» ما در زیارت آل یاسین به ایشان سلام داده و عرضه می‌داریم «السلام علیک یا داعی الله» سلام بر شما که دعوت کننده به سوی خدا هستید. ایشان چه دعوتی کرده‌اند که ما لبیک گویان دعوت ایشان را اجابت می‌کنیم؟ ایشان فرموده‌اند «اگر شیعیان ما که خداوند موفق به طاعتش بفرماید در وفای به عهد با ما هم رای و یکدل بشوند سعادت دیدار ما از آنان به تاخیر نخواهد افتاد» و یکی از پیمان‌هایی که ما با امام داریم تبعیت از ایشان است که در حدیثی در باره حق امام فرموده‌اند: «فرمایش آنها را بشنویم و اطاعت کنیم» لذا ما در این بیابان دعوت شما را لبیک می‌گوییم. همگی با شما تجدید پیمان می‌کنیم که دیگر گرد گناه نگردیم تا به سعادت دیدار شما مشرف بشویم.
در این سفر، با هر قدمی گناهی از ما آمرزیده شده، حسنه‌ای برایمان ثبت شده و درجه‌ای مقاممان بالا رفته است و به ما گفته می‌شود: «استانف العمل» یعنی زشتی‌ها و گناهان گذشته‌ات آمرزیده شده، دوباره پرونده اعمالت را شروع کن. به این ترتیب با زیارت امام حسین(ع) پاک شده، سنخیت بیشتری با امام زما(ع) پیداکرده و آمادگی بیشتری برای دیدارشان فراهم شده است.
لذا بعد از درخواست ظهور از خداوند بخواهیم ما را همیشه موفق بدارد که وفای به عهد امام را به طور دسته جمعی انجام دهیم تا دیگر پرونده ما آلوده به گناه نشود و لبیکی که گفتیم پا برجا بماند.
گفتار یازدهم
اربعین ما مهدوی است، زیرا اربعین مردم را برای ظهور حضرت آماده می‌کند. امام جواد(ع) فرموده‌اند «اذا اجتمعت له هذه العده (313نفر) من اهل الاخلاص اظهر الله امره» (کمال الدین باب 36 حدیث2) یعنی هنگامی که 313 یاور با اخلاص برای امام زمان(ع) جمع شود خداوند او را ظاهر می‌کند پس یکی از دغدغه‌های بزرگ ما باید آماده سازی یار با اخلاص در دانشگاه بزرگ اربعین باشد.
لذا اگر در این سفر نورانی با گریه بر مصائب امام حسین(ع) و زیارت ایشان بعد از پیاده‌روی از گناهان پاک و به اخلاص آراسته شدیم، بلکه بالاتر، توانستیم یاورانی برای حضرت تربیت کنیم امید خواهیم داشت که تسریع در امر ظهور اتفاق بیفتد.
چگونه می‌توان به مقام بزرگ سربازی امام زمان(ع) رسید؟ در حدیث نقل شده است: «امام حسین(ع) به زوار خود می‌نگرد و ایشان به اسامی زائرینشان و اسامی پدرانشان و آنچه که در بارهایشان دارند آشناتر است و او به کسانی که برایشان گریه می کند نگاه می‌کند و برایش طللب مغفرت می‌نماید و از پدرشان امیر المومنین هم درخواست می‌کند که برای آنان طلب آمرزش نماید و به فرد گریه کننده می‌فرماید اگر می‌دانستی که خداوند چه جیزی برایت آماده فرموده بیش از آنچه که محزون شوی خوشحال می‌شدی و ایشان برای تمامی گناهان گریه کننده طلب مغفرت می‌نماید» این حدیث نشان می‌دهد چقدر مقام زائر گریه کننده بر امام حسین(ع) در اثر این زیارت بالا رفته و او را کاملا پاک کرده، به طوری که آمادگی سربازی امام زمان(ع) را پیدا می‌کند.
گفتار دوازدهم
اربعین، مهدوی است، زیرا روایات بین امام حسین(ع) و امام زمان(عج) پیوند ایجاد کرده‌اند. در روز عاشورا وقتی مصیبت بزرگ شهادت امام حسین(ع) را به هم تسلیت می‌گوییم بلافاصله ظهور امام زمان(ع) را که خونخواه جدشان هستند، آرزو می‌کنیم تا انتقام آن ظلم‌ها و جنایات گرفته شود و بلکه بالاتر آرزو می‌کنیم که ما نیز جزو یاران امام زمان(ع) بوده و در خونخواهی جدشان ایشان را کمک کنیم.
این آرزوی بلند اگر از عمق جان برخواسته باشد با کمک خداوند جامه عمل خواهد پوشید، زیرا امام امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: «على قدر النيّة تكون من اللّه العطيّة» (غرر الحكم و درر الكلم؛ ص452) یعنی خداوند به اندازه نیت افراد به آنها کمک می‌کند. اگر چنین آرزویی داریم باید مقدماتش را آماده کنیم و از اکنون بخشی از مال و عمرمان را در راه حضرت هزینه کنیم تا با نگاه حضرت، این مسیر در زمان ظهور ارتقا یابد.
گفتار سیزدهم
اربعین، یک رویداد مهدوی است، چراکه زیارت عاشورا که یکی از راه‌های زیارت امام حسین(ع) در سفر است، پیوند همیشگی امام حسین(ع) را به امام زمان (ع) تذکر می‌دهد. در این زیارت دو بار از خداوند تقاضا می‌کنیم که خون خواهی امام حسین(ع) را در رکاب فرزندشان به ما روزی فرماید.
زیارت عاشورا در برآمدن حاجات اهمیت بسیار زیادی دارد و بزرگان به خواندن هر روز و تاثیرات عجیب آن و مداومت چهل روزه بر آن برای رفع مشکلات سنگین سفارش کرده‌اند. آوردن این سوغاتی بسیار عالی از اربعین و خواندن روزانه آن باعث حسینی و مهدوی ماندن ما در زندگی‌مان و نتیجتا رفع مشکلات می‌شود. پس در طول سفر هر روز آن را با صد لعن و صدسلام بخوانیم و پس از بازگشت از سفر، خود را منور به نور زیارت عاشورا کرده و هر روز از خداوند تعجیل در فرج ویاری امام زمان را درخواست کنیم.
با خواندن روزانه زیارت عاشورا، فرج و همراهی با امام زمان(ع) را در خونخواهی امام حسین(ع) و نیز رفع مشکلات را طلب می‌کنیم.
گفتار چهاردهم
اربعین، یک رویداد مهدوی است، چون زیارت اربعین، زائرین را دعوت به نصرت امام زمان(ع) می‌کند. آنجا که عرض می‌کنیم «ونصرتی لکم معده حتی یاذن الله لکم» یعنی من آماده کمک رسانی به شما هستم تا خداوند اذن (ظهور ) به شما بدهد. بنابراین وقتی که زائر امام حسین(ع) از ظلم‌هایی که به امام حسین(ع) و اهل بیت شریفشان رفته، قلبش به درد آمده و اشکش جاری شده، از عمق جان با امام مظلومش پیمان می‌بندد که با تمام قوا در جهت دفاع از حقوق غصب شده مولایش اقدام کند.
به عبارتی اثر بسیار سازنده زیارت اربعین، تجدید پیمانی است که زائر را متحول کرده و او را به یاور امام زمان(ع) تبدیل می‌کند، به طوری که می‌کوشد به هر روشی که از دستش برمی‌آید برای همدردی با مولایش این مظلومیت‌ها را جبران کند.
زیارت اربعین، خود، راهکار را نشان داده است که هرگاه بخواهیم برای یاری امام حسین(ع) اقدامی کنیم، آن را صرف فرزندشان و ولی‌دمشان کنیم. بسیار زیباست که این تعهد به یاری، در زیارت حضرت ابالفضل(ع) هم تاکید می‌شود. به ایشان عرض می‌کنیم: «ونصرتی لکم معده حتی یحکم الله» یعنی یاری من آماده است تا خدا حکم فرماید. حکم به یاری اهل بیت(ع) را خداوند در همه زمان‌ها داده است و حکم جدید، حکم ظهور است؛ یعنی من منتظر ظهور هستم تا اهل بیت(ع) را یاری کنم.
لذا بسیار مناسب است که در همه جا به ویژه در اربعین، هرگاه مصیبت امام حسین(ع) را شنیدیم، مانند دعای ندبه عرض کنیم «این الطالب بدم المقتول بکربلا» کجاست خونخواه امام حسین(ع)؟ و همه همت خود را صرف یاری ولی دمشان بکنیم که با یاری ایشان، امام حسین را یاری کرده‌ایم.
انتهای پیام
