بررسی رویکرد قرآن به اصلاح و تربیت مجرمان در دوفصلنامه «قرآن و علم»
از مهمترین مباحث در حوزه علوم جنایی «اصلاح و درمان مجرمان» است که امروزه بیشتر به معنای بازپروری و انجام فعالیت‌های لازم به منظور بازگشت آنان به زندگی اجتماعی سالم است.
به گزارش ایکنا، سی‌امین شماره از دوفصلنامه قرآن و علم به صاحب امتیازی جامعه المصطفی العالمیه به زیور طبع آراسته شد.
از جمله عناوین مقالات می‌توان به «رویکرد قرآن به اصلاح و تربیت مجرمان (الگوی قرآن‌درمانی مجرمان)»، «واکاوی جامعیت علمی قرآن در نظرگاه آیت‌الله معرفت»، «جایگاه کمی قرآن در میان رشته‌های تحصیلی نظام آموزش عالی کشور (با تأکید بر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری)»، «اعجاز تربیتی در آیه رضاع از دیدگاه مصطفی رجب و نقد آن»، «بررسی روان‌شناختی تصویرپردازیهای هنری در سوره آلعمران»، «کنش‌های دراماتیک جسمی (غیر کلامی) در قرآن از منظر جیمز تامس»، «بررسی مبانی معرفت‌شناسی «فرهنگ مطلوب» و تبیین کارکردهای آن از نگاه قرآن»، «بررسی و نقد معرفت‌شناسی مکتب سیستمی از دیدگاه قرآن» اشاره کرد.
در چکیده مقاله «رویکرد قرآن به اصلاح و تربیت مجرمان (الگوی قرآن‌درمانی مجرمان)» می‌خوانیم: «از مهمترین مباحث در حوزه علوم جنایی «اصلاح و درمان مجرمان» است که امروزه بیشتر به معنای بازپروری و انجام فعالیت‌های لازم به منظور بازگشت آنان به زندگی اجتماعی سالم می‌باشد؛ این درمانگری تنها معطوف به درمانگری روانی نیست؛ بلکه همه اقداماتی آموزشی فنی و حرفه ای و مشاوره ای و.. را دربرمی گیرد. واکاوی این مهم در قرآن کریم موضوع این مقاله است که با روش توصیفی تحلیلی و با استخراج و تحلیل گزاره‌های قرآنی و روای مرتبط می‌کوشد تا نگرشی کلی بر ابعاد مهم این بحث ارائه دهد. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که قرآن به سبب اتصاف به «شفا» و «رحمت»، ابعاد گوناگون آن همچون: الفاظ (تلاوت و قرائت و استماع) و محتوا (معارف و آموزه‌های غنی قرآنی) می‌تواند به‌عنوان یک الگودر درمانگری مجرمان، در کنار دیگر الگوهای بشری، مطرح شود که البته در مقایسه، از ویژگی‌های قابل توجهی برخوردار است. استخراج دقیق مبانی و اصول و مکانیزم ها و روشهای اصلاحی قرآن و آزمون عملی آنان نیازمند پژوهش‌های فراوان دیگری است.»
در طلیعه مقاله «واکاوی جامعیت علمی قرآن در نظرگاه آیت‌الله معرفت» آمده است: «بی‌تردید، روشن شدن حدود و ثغور «مسأله جامعیت قرآن» نقش بنیادی در فهم و تفسیر آیات به خصوص «آیات علمی قرآن» دارد. هر یک از مفسران و قرآن‌پژوهان نیز در تبیین این مسئله و تعیین گستره آن، از روش و گرایش خاصی پیروی کرده‌اند. همین موجب گردید تا موافقت‌ها و مخالفت‌های بسیاری در این حوزه بروز کند. با توجه به اینکه معمولاً نظرگاه آیت‌الله معرفت در گزاره‌های علوم قرآنی و مباحث مختلف تفسیری، تأمّلاتی سودمند است. در این پژوهش استفاده از روش عقلی و نقلی و گردآوری داده‌ها از طریق ابزارکتابخانه‌ای و تحلیل آنها به صورت توصیفی ـ تحلیلی، به نظاره آورده‌های این فرهیخته قرآنی در دوره معاصر پیرامون «جامعیت علمی قرآن کریم» می‌نشینیم. از منظر ایشان، در آیات علمی قرآن «تراوشات علمى» است که از ساحت قدس خداوند حکیم و به‌منظور هدایت بشر نازل شده است. این دانشور فرهیخته قرآنی در دوره معاصر، با استناد به دلایل عقلی و نقلی متعدّد، بر این عقیده است که جامعیت این سلسله از آیات، جامعیتی هدایتی است. ایشان، بر این امر تأکید دارند که نباید نظریههاى اثبات‌نشده علمى بر آیات قرآن تحمیل‌شده و با مفاد آنها تطبیق داده شود. همچنین بر این باورند که هرچه انسان از دستآوردهاى علم و دانش بیشتری بهره برده باشد، بهتر به مفاهیم وحیانى تاحدامکان دست خواهد یافت.»
در چکیده مقاله «بررسی روان‌شناختی تصویرپردازیهای هنری در سوره آلعمران» آمده است: «از آنجا که قرآن کریم به زبان عربی نازل شده است و زبان عربی نیز به‌خودی‌خود زبانی تصویری است. از این‌رو یکی از وجوه سادگی و قابل‌فهم بودن بیان قرآن کریم، تصویری و ملموس بودن مفاهیم ذهنی آن است. قرآن کریم به‌عنوان یک متن ادبی، در شیوه بیان، تمام اسلوبهای زبان ادبی را به‌کار گرفته است کـه یکی از این ابزارهای بیانی، تصویرسازی هنری با استفاده از تشبیه، مجاز و استعاره است. افزون بر این، هر واژه و هر جمله در کنار معنای لغوی خود، دارای ظرفیت عاطفی و هیجانی ویژهای متأثر از بازخوردها و نگرشها است. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است تا با استفاده روشی توصیفی ـ تحلیلی، تصویرپردازیهای هنری در سوره آلعمران مورد بررسی روان‌شناختی قرار گیرد. نتایج اولیه حاکی از آن است که تصاویر هنری این سوره با توجه به نوع مخاطب متفاوت است که هریک ظرفیتهای عاطفی و هیجانی بالایی دارند. از اهداف مهم هر یک از تصاویر هنری در این سوره، تأثیرگذاری بر مخاطب و زمینه‌سازی روحی او برای پذیرش حق و انکار باطل است. هریک از این تصاویر میتوانند به‌عنوان ابزاری در جهت سلامت روحی و ارتقای تربیت و اخلاق مؤثر باشد.»
انتهای پیام
