داستان عشق و عقل در پیاده‌روی اربعین حسینی

محمدعلی برزگر، یکی از اساتید دانشگاهی کردستان در یادداشتی به ایکنا تحت عنوان «داستان عشق و عقل در پیاده‌روی اربعین حسینی» به بیان آنچه در این سفر معنوی لمس کرده، پرداخته است که در ادامه متن یادداشت آمده است؛ 

در ابتدا به‌نظر می‌رسد عشق عامل اصلی تحریک و تهییج برای شرکت در پیاده‌روی اربعین است چرا که دلدادگی، شیدایی و شیفتگی به ابا عبدالله الحسین(ع)، دل‌ها را روانه محضر ارباب می‌کند.

اما با اندک تأمل به ذهن متبادر می‌شود عقل به کمک عشق می‌آید و به آن وجه عقلانی می‌دهد که در مسیر عشق، احساسات محض بر آن مسلط نشده و  نقش عشق حقیقی را در وصال به عاشق کم‌رنگ نکند و از این منظر عقل، عشق را وزین‌تر و عاشق را در رسیدن به معشوق مصمم‌تر می‌کند. و البته چنانچه عشق و احساس پاک هم در کوی دوست جلوه و خودنمایی نکند، عقل در مددرسانی به عشق، توفیق نخواهد داشت.

حضرت امام خامنه‌ای در این خصوص می‌فرمایند: «این حرکت، (پیاده‌روی اربعین) حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین، تحریک‌کننده و عمل‌کننده است؛ هم عشق و محبّت. تفکّر اهل‌بیت و تفکّر شیعی همین‌جور است؛ ترکیبی است از عقل و عاطفه، ترکیبی است از ایمان و عشق؛ ترکیب این دو. این آن‌چیزی است که در سایر فِرَق اسلامی، خلأ آن محسوس است.»

با این نگاه، می‌توان گفت؛ عشق زینت عقل است و عقل راهنمای عشق و عقل و عشق مسیر وصال را توأمان طی می‌کنند. و این کمترین، امتزاج و آمیختگی را در پیاده‌روی اربعین حسینی ۱۴۰۳ لمس کرده است.