Girmama hakkin wasu da kiyaye mutuncin dan Adam
A cikin al'ummar Musulunci, ana kiyaye hakki da maslahar dukkan mutane, kuma babu wanda ke da hakkin tauye dukiya, ko rai, ko mutuncin wani. A cikin Alkur’ani mai girma da hadisai, akwai ka’idoji da ka’idoji da dama da suke hana tauye hakkin wasu.
“Mũminai 'yan'uwan jũna ne, sabõda haka ku yi sulhu a tsakãnin 'yan'uwanku” (Hujurat; 10)
Tafsirin ‘Dan’uwa yana da kyakykyawan abun ciki, wanda idan ya tabbata yana haifar da sakamako mai kyau a tsakanin al’umma, wanda mafi karancinsa shi ne samar da zaman lafiya a tsakaninsu, maimakon su rika fada da rigima. batutuwa daban-daban.
A cikin wasu ayoyi da dama na wannan sura, an ganta karara don kiyaye tsarki da darajar dan Adam. Alkur'ani mai girma ya shiga wurin ne bayan ya lura da wasu munanan dabi'u a tsakanin musulmi, wanda bisa ga dukkan alamu ci gaba ne na hargitsin zamanin jahiliyya, da kokarin gyara wadannan matsaloli. Kamar yadda yake cewa:
Yã ku waɗanda suka yi ĩmãni! Kada waɗansu mutãne su yi izgili game da waɗansu mutãne, mai yiwuwa ne ( abin yi wa izgilin ) su kasance mafifita daga gare su …(Hujurat;11)
Ya haramta wa mutane yin gori, saboda ka’idar kiyaye mutunci da dabi’un dan Adam, wanda daya ne daga cikin asasi na mazhabar Alkur’ani, ya yi nesa da wannan wulakanci da izgili.
Wani hani mai karfi na Allah a cikin wannan ayar shi ne neman aibu da kiran junan su da sunan mara dadi inda yake cewa: kuma kada ku jẽfi jũna da miyãgun sunãye na laƙabõbĩ (Hujurat;11)
Haka nan irin wannan dabi'a ta saba wa dabi'ar dan'adam da girmama su, kuma hakika Alkur'ani mai girma bai yi shiru a kan wannan lamari ba, yana kare matsayin bil'adama.
