به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از کردستان، نام نیک اسلام هر کجا بیاید احیاکننده هر زندگی است چه دنیوی و چه اخروی چون فرهنگهای زیبای احیا کنندهای دارد که توسط نفسهای اماره آدمها به فراموشی سپرده شده، از آن جمله فرهنگها و سبکهای زندگی دعا، یاد مرگ و صبر است صبر یک فرهنگ غنی عظیم برای زندگی بشر است چون وقتی از پیامبر اکرم(ص) از صبر پرسیدند، فرمودند: آن ایمان است و ایمان زندگانی بشر است.
نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد انسان خلق شده تا زندگی کند و این زندگی شریان خوشیها و گاهی هم جریان تلخ کامیها و مصائب و بلایا است تا آنجا که خداوند فرمودند: اما العسر یسرا و اما الیسر عسرا. اصولاً زندگی توأم با خوشیها و ناخوشیها و ملایمتها و ناملایمتها، روزی برای به دنیا آمدن عزیزی خوشحالیم و روزی بخاطر از دست دادن عزیزی دیگر غمگین و ناراحت. ملازم بودن خوشیها و لذات و مصائب و بلایا برای زندگی انسانها این دو هستند و هردو برای زندگی انسان لازم هم شادی و دوران آن لازم است و هم غمها و مصائب هستند و دوران آن برای زندگی آدمی لازم. اما همگان دوران شادیها و لذات و نعمات را با آغوشی باز پذیرا هستند و آنرا لازم میدانند، اما رنجها و سختیها تقریبا بیشتر انسانها از آن فراری و آن را نحس و شوم میدانند غافل از اینکه آنها وسیله برای رسیدن به شادیهای بزرگتر و نعمات و زندگی زیباتری خواهد بود برای صدق این کلام احادیثی بیان میکنم تا بیشتر تبیین شود.
حضرت عیسی (ع) به حواریون خود فرمودند: بدرستی شما نمیرسید به آنچه دوست دارید مگر اینکه صبر کنید به آنچه کراهت دارید.
یا همانطوری که وقتی سیدمرسلین به خانه یکی از صحابه میروند مشاهده کردند که وقتی تخم پرندهای افتاد و شکست از صاحب خانه پرسید چرا؟ جواب کرد خوشبختانه من اصلا بلایی ندیدهام. وجودشان فوراً آن خانه را ترک کردند، فرمودند: کسی که بلا ندیده در او خیری نیست.
ما در مصیبتها باید چه کار کنیم؟
اگر بلایی بر سر ما بیاید باید آه و ناله سر داد و فریاد خودزنی یا نه راه دیگری هم هست؟ من جواب سؤالهایم را از عقلای برتر میپرسم از قرآن و از اهل بیت. در کلام الله مجید آمده: «تواصو بالحق تواصو بالصبر» (سوره عصر). یا در سوره انفال آیۀ 46 فرمودند: «واصبرو إنّ الله مع الصابرین». یا در سوره زمر آیۀ 4 فرمودند: «وبشر الصابرین الذین إذا أصابتهم مصیبةٌ قالو إنّا لله و إنّا الیه راجعون اولئک صلوات من ربهم و رحمةٌ» و بشارت خداوند متعالی برای کسانی است که صبر کنند.
حضرت امیر المؤمنین(ع) میفرمایند: اگر صبر کنید آنچه مقدر الهی است خواهد شد و تو ثواب خواهی داشت و اگر جزع نمایی مقدر الهی باز خواهد شد و از برای تو زر و بال خواهد بود.
ثمرات جزایی صبر
1- هر یک از مؤمنین که گرفتار شود و شکیبایی ورزد اجر هزار شهید دارد. (امام صادق (ع))
2- امام صادق علیه السلام: هر فردی که به دردی گرفتار شود و شکیبایی ورزد و آنرا در راه خدا بشمار آورد خداوند اجر هزار شهید را برایش رهم زند.
3- حضرت پیغمبر (ص) فرمودند: هر کس برسد به او حظی از یقین باکی نداشته از آنچه فوت شود از بیداریها شبها و روزها و اکثر شما صبر کنید بر آنچه بر آن هستید از فقر و بی چیزی.
و اینکه باز حضرتشان فرمودند: خداوند متعال فرمودند هر گاه یکی از بندگانم را به مرضی مبتلا سازم پس او صبر کند و شکایت خود را به عیادت کنندگان نکند بدل میسازم گوشت او را به گوشتی بهتر از آنکه داشت و خون او را به خونی بهتر از آنکه از برای او بود پس اگر او را شفا دهم شفا میدهم در حالی که هیچ گناهی برای او نباشد و اگر او را میراندم به سوی رحمت خود میبرم.
ثوابهایی که برای صبر آمده نامتناهی است و حیف و هزار حیف از فوت این همه أجر و پاداش برای مدت زمانی رنج محنتهای زودگذر بخاطر کمی نفس دوستی و هواهای نفسانی آینده را از دست داد.
نتایج صبر در زندگانی
که مربوط به زندگانی شیرین بعد صبر است و واقعا مهم و با تأمل! و من کلام خود را قطع و باز به عقلای برتر رجوع میکنیم و تا عمق معنای صبر را از اعماق کلام اهل بیت درک کنیم.
امام صادق فرمودند: ای پسر جندب اگر مؤمنین استقامت میکردند و صبر میورزیدند ملائکه با آنها مصافحه میکردند و ابرها بر آنها سایه میافکندند و روزها همچون خورشید میدرخشیدند و از بالا و پائین روزی برایشان میبارید و از خدا چیزی درخواست نمیکردند مگر اینکه اجابت میشد و خدا به آنها عطا میفرمود.
وقتی که درهای خیر بر روی انسانها باز شود آنها صاحب همه چیز میشوند و رسول اکرم (ص) فرمودند: ای علی سه چیز از درها خیر است: اول بخاء النفس صلیب الکلام و صبر الذی. سخاوت، کلام نیکو و صبر بر اذیت. و فرمودند: سه چیز در هر کس باشد خدا خیر دنیا و آخرت برای او جمع کرده، راضی بودن به قضا و قدر، صبر کردن در هنگام بلا و دعا کردن به هنگام سختی و آسایش.
و اینکه صبر انسانهای وارسته را وقتی آدم میبیند که نتیجههایی در زندگی خود و جامعه داشتهاند به این یقین میرسد که صبر واقعاً در پی دارنده زندگی شیرین است مانند حضرت یوسف(ع) وقتی صبر کردند به بلاها که سرشان آمد اما بعد آن هم خود به پادشاهی بزرگ تمدن دنیا آن وقت رسیدند.
مردم را از خشکدلی (بت پرستی) و خشکسالی و بردگی و بندگی نجات دادند و همه و همه بخاطر صابر بودن به موفقیت رسیدند و رقم زننده این موفقیتها خدای قادر زیرا دستور به صبر داد «واصبرو إن الله مع الصابرین». یا اینکه خداوند در سوره طلاق فرموده: «من یتق الله یجعل له مخرجا؛اینکه انسانهای با تقوا همیشه موفق هستند». تقوا با صبر تقوا است، زیرا امام علی(ع) فرمودند: صبر سر ایمان است.
بیاییم این فرهنگها را زنده کنیم تا زنده شویم و زنده کنیم.
یادداشت؛ حجتالاسلام محمد شمسی