آرامش را در یاد خدا جستجو کنید

به گزارش ایکنا از کردستان، ژیلا مرادپور، استاد دانشگاه‌ کردستان در یادداشتی به «ضرورت ارتباط با خدا» پرداخته است که متن این یادداشت در ادامه آمده است:

چرا با ذکر خدا دل‌ها آرام می‌گیرد؟ ذکر چیست؟ چرا دل انسان به آن نیازمند است؟ انسان موجودی است عاقل و با احساس، پس چون دارای عقل و احساس است تحت تأثیر محیطش قرار می‌گیرد. با عقلش(به تعبیر قرآن قلبش) محیط اطراف را درک می‌کند و سپس به تعبیر قرآن با فوادش از آن درک، در او احساس شکل می‌گیرد؛ حس‌های مختلفی چون امید، شادی، ذوق، هیجان، اندوه، غم، یأس، ناامیدی، مفید بودن، بی‌کفایتی و....

خدا که خالق انسان است بهتر او را می‌شناسد و می‌داند که انسان تا چه حد متأثر از محیط اطرافش است پس برای اینکه بتواند در زندگی‌اش از پس ‌سختی‌ها برآید و موفق و شاد و سربلند و عاقبت خیر شود، لازم است با منبع آرامش و شارژ که خود خداست در ارتباط باشد و چون انسان را موجودی اجتماعی و انیس آفریده به همین دلیل هم نامش انسان است، لذا برایش رابطه دوطرفه بین خود و او قرار داده است تا هر وقت دلش گرفت به خدا زنگ بزند و با او درددل کند(نماز) و هر وقت مشورت و راهنمایی از خدا خواست خدا با او حرف بزند( قرآن).

تماس ما با خدا که خودمان با او حرف می‌‌زنیم همان نماز است. ما در نماز گوینده‌ایم و خدا شنونده و از ما خواسته هرچه دل تنگمان می‌خواهد با خدا در نماز درددل کنیم خصوصاً در سجده‌ها. در سجده که نزدیکترین حالت بین ما و خداست می‌توانیم حرف دلمان را در دل با هر زبانی با خدا بزنیم و او سمیع یعنی بسیار شنوا به اسرار دلمان و عالم به هر زبانی است! بسیار شنواست در هر زمان و برای هرکس با هر فرهنگ و نژاد و هر فکری! برای تک تک انسان‌ها در یک ثانیه و یک لحظه!!

تا بحال فکر کردید چرا نماز با الله‌اکبر (تکبیرة الاحرام) شروع و با السلام علیکم و رحمه‌الله به پایان می‌رسد؟! چون نماز ارتباط ویژه انسان و خداست و غیر خدا نباید وارد این حریم شود. پس وقتی می‌خواهیم وارد این رابطه شویم با گفتن الله‌اکبر هم به خود و هم به انسان‌های اطرافمان یادآور می‌شویم که من از این لحظه به «الله» که اکبر است یعنی بزرگتر و با ارزش‌تر از هر چیز دیگری برایم است در ارتباطم و نمی‌توانم با غیر او در ارتباط باشم تا وقتی به پایان نماز برسم و با گفتن السلام‌علیکم در واقع به غیر خدا سلام می‌کنم و این یعنی ارتباط ویژه‌ام با خدا به پایان رسید و اکنون می‌توانم در خدمت دیگران باشم.

جالب اینکه خداوند آخر نماز را با سلام به دیگران تمام کرده نه با قطع ارتباط با خودش چون ارتباط انسان با خدا هیچ‌گاه قطع نمی‌شود بلکه از حالتی به حالت دیگر تبدیل می‌شود. بعد از نماز ارتباط قلبی ما با خدا همیشه باید برقرار بماند و به طرق دیگر هم مثل دعا کردن و قرآن خواندن و یاد قلبی و زبانی مداومت داشته باشد به همین دلیل نماز با سلام به دیگران پایان می‌یابد نه الفاظی که ارتباط با خدا را بطور کلی قطع کند!

می‌دانید چرا در نماز با شروع هر حرکت می‌گوییم الله اکبر؟! (که به آن الله‌اکبر انتقالات نماز گویند). چون حرکت موجب حواس پرتی می‌شود و از بین برنده تمرکز است، پس با شروع هر حرکت یادمان می‌آوریم که در حضور الله که با ارزش‌تر از هر چیزی و هرکسی است هستیم و اینگونه با فهم و یادآوری الله‌اکبر حواسمان پرت نمی‌شود. اگر این‌گونه با فهم الفاظ و حرکات نماز آن را بخوانیم، توانسته‌ایم نماز را اقامه کنیم و این اقامه نماز است که ما را از فحشا و منکرات دور می‌کند همان‌طور که خداوند خودش وعده داده که اگر تلاوت‌کننده (تابع) قرآن باشیم و نماز را اقامه کنیم، نماز ما را از فحشا و منکرات دور می‌کند:

«اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ؛ آنچه را از این کتاب به تو وحی شده است، بخوان و نماز را برپا دار، یقیناً نماز از کارهای زشت، و کارهای ناپسند باز می‌دارد و همانا ذکر خدا بزرگ‌تر است و خدا آنچه را انجام می‌دهید، می‌داند». (عنکبوت آیه 45)

چون قرآن برنامه درست زندگی را به ما می‌دهد و اقامه نماز تمرین عملی اجرای این برنامه است و نماز واقعی که توأم با خشوع و حضور قلب و فهم است ظرفیت ما را جهت ترک فحشا و منکرات بالا می‌برد. اگر نماز خوانیم اما اهل گناه زیاد هستیم، بدانید نمازمان را اقامه نکرده‌ایم و غالباً فقط آن را از دوش خود برداشته‌ایم!

نماز تماسی است که من با خدا می‌گیرم. تماسی که خدا همیشه پشت خط هست حتی در دل نیمه شب و وقتی که همه خوابند او بیدار بیدار و سراپا گوش درددلها و راز و نیازهایم هست درحالی‌که عزیزترین کسان من در دنیا در آن لحظات خوابند و توان و حوصله گوش دادن به من را ندارند!