به گزارش ایکنا از کردستان، در خیابانهای سنندج، جایی که نفسهای کوچهها با طنین عشق و ارادت به ولایت در هم تنیده شده بود، جشن پیوندی ابدی برپا شده بود. مردم این شهر، همچون امواجی جوشان و پرشور، رهسپار خیابانها شدند تا بار دیگر بر مرام و محبت مولای عاشقان، علی(ع)، تأکید کنند. نسیم خنک غدیر، پرچمهای سبز و سپید را به هوا بلند کرد و دلها در تب تکرار نام علی، میتپیدند. صدای دف، نه تنها یک نوای موسیقی، بلکه نماد عشق و فریاد ارادت بود که فضای شهر را پر کرده بود، چهرهها از شور و اشتیاق میدرخشیدند و هر نگاه، پیام محبت و وفاداری را بیان میکرد.
کودک و بزرگ، زن و مرد، همگی با قلبهایی سرشار از ارادت و عشق، دست در دست هم داده بودند و با هم صدا، نام مولای عاشقان را زمزمه میکردند. شب، سنندج را در بر گرفته بود؛ نه فقط بهعنوان یک زمان و مکان، بلکه بهعنوان تجسمی از پیوند ابدی میان مردم و ولایت، که در هر نفس و هر نگاه، جاری بود. در آن شب باشکوه، غدیر نه تنها در تاریخ و روایات، بلکه در لحظههای زندهی عشق و ایمان جاری میشد؛ لحظههایی که در حافظهی شهر حک شده و هرگز از آن محو نخواهد شد.
این همآوایی شور و عشق، این تجلی ایمان در آیینهی نگاه مردمی که با لبخند، اشک شوق و گامهای مطمئن، عهدی دوباره با علی بستند، نشانگر عمق محبت و وفاداری آنان بود. سنندج، در آن شب، بهمثابه نمادی زنده از پیوندی ابدی میان دلها و معارف الهی، سخن گفت؛ شهری که عشق، در سایهی ولایت، هرگز خاموش نمیشود و هر نگاه، قصهای است از وفاداری، ایمان و عشق بیپایان.
انتهای پیام