Mga Konseptong Moral sa Qur’an/13 Ano ang Nakakalimot sa Isang Tao Tungkol sa Kabilang Buhay
Ang bawat paniniwala o ugali ay nabubuo hindi kaagad ngunit sa paglipas ng panahon at sa pamamagitan ng ilang mga paunang pasimula. Ang matagal na pananabik at pagnanasa ay kabilang sa mga paunang paglimot sa kabilang buhay.
Ang salitang Arabik para sa pagnanasa ay 'Amani' na ang orihinal na kahulugan ay pagtatasa. Ang tao, sa kanyang mga pag-iisip, ay tinatasa ang ilang mga isyu at iyon ang dahilan kung bakit ang mga pinahabang pananabik at walang basehang pananalita ay tinutukoy bilang Amani.
Inilarawan ng Panginoon, sa Talata 14 ng Surah Al-Hadid, ang matagal na pananabik bilang isa sa mga salik na nanlilinlang sa mga tao: “Sila ay tatawag sa kanila, na nagsasabi: 'Hindi ba kami kasama mo?' 'Oo,' sila ay sasagot, ' ngunit tinukso ninyo ang inyong mga sarili, naghintay kayo (sa mga problemang dumating sa mga mananampalataya), at nag-alinlangan kayo, at nalinlang kayo ng inyong sariling mga haka-haka hanggang sa dumating ang Utos ng Allah, at nalinlang kayo ng manlilinlang (satanas) hinggil sa Allah."
Ang dapat pansinin ay ang pagkakaroon ng mga pagnanasa at pananabik ay hindi masama sa sarili ngunit dapat mayroong pagkakaiba sa pagitan ng ordinaryong pananabik at pinahabang pananabik.
Ang pinagkaiba ng dalawa ay ang pag-alala sa kamatayan at mga isyung espirituwal.
Sa karaniwang pananabik, ang isang tao ay nagsisikap na maabot ang kanyang mga hangarin sa pamamagitan ng wastong pagpaplano at pagsasakatuparan ng mga plano ngunit sa parehong oras ay hindi niya nakakalimutan ang Diyos at ang espirituwal na mga gawain. Alam niya na nakikita ng Diyos ang anumang ginagawa niya at kaya iniiwasan niyang gumamit ng mga landas na labag sa batas o laban sa mga relihiyosong halaga upang maabot ang kanyang mga hangarin.
Ngunit hindi ganoon ang kaso sa matagal na pananabik kung saan iniisip ng isang tao na mabubuhay siya ng mahabang buhay at itinutuon ang lahat ng kanyang pagsisikap sa pag-abot ng makamundong pagnanasa sa anumang paraan na posible. Hindi siya gumugugol ng anumang oras sa pag-alala sa Diyos at kamatayan.
Ang Kumandante ng Mananampalataya (AS) ay nagsabi sa gayong mga tao na dapat nilang iwasan ang malinlang ng mga pagnanasa dahil napakaraming tao ang nagnanais ng isang araw kung saan sila ay nasa masaganang pagpapala at hindi nila ito naabot, at sila ay napakarami na nagtayo ng mga palasyo ngunit hindi nagkaroon ng pagkakataong manirahan sa mga palasyong iyon at napakaraming mga tao na nakalikom ng maraming yaman ngunit hindi kailanman nakinabang dito.
Ang Banal na Propeta (SKNK) ay ipinaliwanag nang maganda ang kaugnayan sa pagitan ng pinahabang pagnanasa at kamatayan. Habang ang Propeta (SKNK) ay nagbibigay ng payo sa kanyang mga kasamahan, gumuhit siya ng magkatulad na mga linya at pagkatapos ay isang patayong linya, tinanong sila kung ano ang ibig sabihin ng mga ito. Sinabi ng mga kasama na hindi nila alam.
Sinabi ng Propeta (SKNK) na ang magkatulad na mga linya ay katulad ng pinahabang pananabik ng isang tao (na hindi natatapos) at ang patayong linya ay kumakatawan sa kamatayan na pumuputol sa lahat ng mga pagnanasa.
