امامزاده «بابا گرگر» و چشمه‌های شفابخش

به گزارش ايكنا از كردستان، امامزاده سیدجلال‌الدین بقعه در روستایی به نام «بابا گرگر» و در شهرستان قروه واقع شده است. این بقعه به امامزاده «سیدجلال‌الدین بن‌موسی‌الرضا(ع)» و «باوه گرگر» نیز مشهور است. بنای مقبره روی صخره سنگی حاصل از آب‌ها و گازهای معدنی ساخته شده است. ورودی بنا به صورت ديوارچينی از خشت و قلوه است و پوشش چوبی دارد و اتاق مقبره دارای گنبدی شـَلجَمی (اگر دو قوس از دايره بر سطحی محيط شود كه هر دو از نصف دايره طولشان بيشتر باشد و قوس آن دو در دو جانب باشد آن شكل را شلجمی گويند) است. در ساخت گنبد از سنگ‌های لاشه‌ای محلی روی پايه‌های خشتی و سنگی استفاده شده است. اين بقعه دارای تزيينات خاصی نيست.

در اين محل چشمه‌های آهك ساز فراوان، برجستگی‌هايی را به وجود آورده‌اند كه مشهورترين آنها «اژدها» نام دارد. اين پديده حدود ۳۰۰ متر طول، ۵ متر ارتفاع و پهنايی بين ۴ تا ۷ متر دارد. مردم منطقه به اين بقعه‌ی شريفه اعتقاد وافری دارند. در مورد اين سنگ كه به شكل اژدهاست، نقل قول‌های مختلف شده است.
تاريخ دقيق ساخت بقعه مشخص نيست، ولی به نظر می‌رسد كه پيش از دوره قاجار توسط معماران محلی ساخته شده باشد.

چشمه «بابا گرگر» در ۲۰ كيلومتری شمال شرقی قروه كردستان قرار دارد؛ چشمه‌ای گاز دار كه آب نارنجی رنگ‌اش آنرا از ساير چشمه هايی كه ديده‌ايد متفاوت می‌كند. منطقه‌ای كه چشمه «بابا گرگر» آنجا قرارگرفته محلی است كه از دل زمين گاز گوگردی زيادی خارج می‌شود برای همين كافی است كمی باران آنجا ببارد تا حباب‌های بيشماری كف زمين را بپوشانندبه گفته كارشناس اين چشمه از چند چشمه كوچك تشكيل شده است كه بزرگترين آن را «دگنز» می‌نامند كه به معنی همان درياچه است.

آب چشمه باباگرگر به خاطر املاحی كه دارد نارنجی رنگ است و در بررسی‌هايی كه روی آن صورت گرفته مشخص شده اين چشمه دارای فسفات، گوگرد، كلر، منيزيم وكلسيم است. مساحت چشمه هم در حدود ۱۵۰ متر مربع است.
واژه «گر» به زبان كردی به معنای آتش است، به همين دليل ترجمه «باباگرگر» را شايد بتوان، پدر چشمه گرم و آتشی بيان كرد.
اما نام اين چشمه برای اهالی ترك نشين زنجان و همدان تعريف ديگری دارد؛ «گر» در زبان تركی معنای نگاه كردن می‌دهد گرگريعنی نگاه‌كن نگاه‌كن! اما درباره انتخاب اين نام روايت‌های مختلفی بين مردم وجود دارد مثلا عده‌ای می گويند روزی امامزاده جلال‌الدين در حال نماز خواندن بوده كه آب با فشار از دل زمين خارج می‌شود و پسرش كه شاهد اين ماجرا بوده به زبان تركی می‌گويد: «بابا گرگر. يعنی بابا نگاه كن».

چشمه باباگرگر در روستايی به همين نام در ۱۸ كيلومتری شمال شرقی شهر قروه در استان كردستان قرار دارد. البته نام اصلی چشمه «دنگز» يا «تنگز» است.
در كنار اين چشمه نارنجی رنگ امامزاده‌ای واقع شده كه مردم آن را به نام امامزاده جلال‌الدين می‌شناسند. گويا نسب اين امامزاده به امام هشتم می‌رسد.

انتهای پیام