پارسایی بدون دانش و آگاهی ره به جایی نمی‌برد
معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) کامیاران با بیان اینکه حوزه‌های علمیه گوشه‌گیری و عزلت را نمی‌پذیرند، تأکید کرد: پارسایی و زهد بدون ریشه در دانش و آگاهی ره به جایی نمی‌برد.
حجت‌الاسلام سیدجمال حسینی، معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) کامیاران، در گفت‌وگو با ایکنا از کردستان، اظهار کرد: مراقبت از اخلاق و معنویات، وظیفه آحاد جامعه اسلامی در عصر کنونی است.
وی افزود: با این وجود حفظ شئونات دینی و اخلاقی از سوی روحانیون و طلاب نسبت به اقشار دیگر از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است، چراکه این قشر به نوعی نماینده دین در جامعه اسلامی محسوب می‌شوند.
معاون تهذیب مدرسه علمیه امام باقر(ع) شهرستان کامیاران بیان کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع طلاب درباره جایگاه اخلاق و معنویات، نکته ارزشمندی از امام خمینی(ره) بیان می‌فرمایند، ایشان می‌گویند: روزی با جمعی از اساتید معروف بزرگ خدمت امام بودیم، یکی از آنها درباره حوزه قم مطالبی به امام گفتند، امام(ره) در پاسخ فرمودند: «شما بروید دو چیز را در حوزه محکم بچسبید یکی فقه و دیگری اخلاق» این توصیه کوتاه و پرمحتوا اهمیت و جایگاه خاص اخلاق در حوزه‌های علمیه را مشخص می‌کند و حوزه‌های علمیه و اصحاب آن را به حرکتی استوارتر به سوی اخلاق و معنویات فرا می‌خواند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: خوشبختانه در حوزه‌های علمیه کشور به دو مقوله دانش و اخلاق با یک نگاه مساوی نگریسته می‌شود که این برای طلاب و آینده آنان بسیار ارزشمند است.
حجت‌الاسلام حسینی با اشاره به اینکه طالب علم و عالم طالبِ حقیقت کسی است که همپای مطالعه و مباحثه کتاب درسی خود، توجه به کتاب نفس نیز داشته باشد، بیان کرد: علمی که انسان‌ساز است، علم اخلاق است که به انسان مراقبت و حضور و تعلیم می‌دهد، کتاب وجود انسان را بر او می‌شوراند و اگر انسان کتاب وجود خود را درست بخواند کامل است. بنابراین حوزه و اخلاق، عالم دینی، پارسایی، روحانیت و معنویت همراه و مکمل همدیگرند، حوزه بدون اخلاق، عالم دینی بدون پارسایی و روحانیت بدون معنویت تصور نمی‌شود، اگر هم باشد پوسته‌ای درون تهی است و از آن طرف پارسایی و زهد هم بدون ریشه در دانش و آگاهی ره به جایی نمی‌برد.
وی در پایان اظهار کرد: هدف حوزه‌های علمیه پرورش انسان‌هایی است که با این دو بال حرکت کنند و پس از تهذیب درون خود جامعه انسانی را بر این دو رکن استوار کنند. از این رو حوزه‌های علمیه نه گوشه‌گیری و عزلت را می‌پذیرند و نه دانش‌اندوزی به دور از ریاضت و تهذیب نفس را، بلکه حوزه‌های علمیه خاستگاه اصلی فضائل و مرکز ستیز با پلیدی‌ها هستند.
انتهای پیام
