امام موسی کاظم(ع) مصداق آیه 34 سوره فصلت بود

حجت‌الاسلام سید‌حسین موسوی، مدرس حوزه علمیه همدان در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: خداوند در آیه 34 سوره فصلت می‌فرماید «وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ؛ و نيكى با بدى يكسان نيست بدى را آنچه خود بهتر است دفع كن آنگاه كسى كه ميان تو و ميان او دشمنى است گويى دوستى يكدل مى‏‌گردد»، امام کاظم(ع) نیز پرورش‌یافته مصداق این آیه است، ایشان همواره در برابر کسانی که موجب آزار و اذیتشان می‌شدند با نرمی و عطوفت برخورد می‌کردند و بدی آن‌ها را با نیکی دفع می‌کرد.

وی با اشاره به اینکه برخورد و رفتار حسنه امام با دشمنان از ویژگی‌های خاص ایشان است، افزود: یکی از بستگان خلیفه دوم با امام کاظم(ع) سر دشمنی داشت و همواره به ایشان ناسزا می‌گفت، روزی شیعیان حضرت به ایشان پیشنهاد دادند که می‌خواهند وی را به قتل برسانند، امام کاظم(ع) با این پیشنهاد مخالفت کرد و فرمود می‌خواهم به دیدار او بروم، وقتی امام به مزرعه این مرد رسید او شروع به ناسزا گفتن به امام کرد وامام را از ورود به مزرعه بازداشت امام اعتنایی نکرد و وارد مزرعه شد همچنان که با این مرد احوال‌پرسی می‌کرد فرمود چقدر برای مزرعه‌ات هزینه کرده‌ای مرد گفت صد دینار، امام فرمود امیدواری چقدر از این مزرعه برداشت کنی مرد گفت 200 دینار، امام در همان لحظه 300 دینار به این مرد بخشید، مرد که از فروتنی و بزرگواری امام کاظم خجالت‌زده بود از رفتار خودش شرمنده شد.

موسوی فروتنی در برابر فرودستان را از دیگر اخلاق امام کاظم(ع) برشمرد و گفت: روزی ایشان از کوچه گذر می‌کردند که مردی فقیر و سیاه‌پوست و با چهره‌ای زشت زننده را دیدند، امام کاظم(ع) وقتی مرد را دید کنار ایشان نشست و احوالات مرد را پرسید و از ایشان خواست تا اگر کاری دارد برایش انجام دهد، اصحاب امام از این شیوه برخورد جا خوردند و گفتند در شأن شما نیست که کنار چنین مردی بنشینید، امام فرمود او برادر دینی ماست، یکی از بندگان خداست، پدر و مادر و جد ما یکی هستند، ما در جایی که با هم زندگی می‌کنیم همسایه ماست همه این اشتراکات ما را زیر یک چتر قرار داده است، بنابراین نباید نسبت به او بی‌تفاوت باشیم.

صوت بسیار خوب امام کاظم(ع) در هنگام تلاوت قرآن

این مدرس حوزه علمیه در ادامه گفت: امام کاظم(ع) سجده‌هایی طولانی داشتند، همواره در سجده‌های خود دعا می‌کردند «خدایا من از تو راحتی هنگام مرگ و عفو هنگام حسابرسی را می‌خواهم.»

موسوی برخورد ملایم با دشمنان و فرو خوردن خشم در برابر آن‌ها را از مهم‌ترین ویژگی‌های اخلاقی امام کاظم(ع) برشمرد و گفت: دو گروه همواره باعث ناراحتی امام می‌شدند گروه اول کسانی بودند که به‌ظاهر مسلمان بودند ولی بدتر از کفار برخورد می‌کردند و به خاطر مسائل مادی به امام رضا(ع) ایمان نیاوردند و هفت امامی ماندند تا پول و خمسی که نزد خود داشتند را به امام رضا(ع) ندهند و گروه دوم که نااهلان حکومت بنی‌عباس بودند، این‌ها امام را آزار می‌دادند و همواره امام را با غل و زنجیر در زندان نگه می‌داشتند اما امام هرگز آن‌ها را نفرین نکرد و با ملایمت با آن‌ها برخورد کرد.

وی با بیان اینکه امام کاظم(ع) عابدترین، کریم‌ترین، سخی‌ترین و فقیه‌ترین مردم بوده است، افزود: ایشان همچون جد بزرگوارشان سحرها دم در خانه فقرا می‌رفتند و به آن‌ها غذا می‌بخشیدند، در بحارالانوار آمده است که امام موسی کاظم(ع) وقتی قرآن می‌خواندند صوت بسیار خوبی داشتند.