پاسخ دین اسلام درباره معنای زندگی
یک استاد و پژوهشگر حوزه علمیه خراسان با اشاره به اینکه در مصادر روایی و متون اسلامی زندگی مادی انسان‌ها جنبه امتحان دارد، گفت: هدف غایی از زندگی قرب الهی دانسته شده و برای رسیدن به این هدف انسان‌ها از طریق عبادت و اطاعت خداوند زندگی خود را معنادار می‌سازند.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی و به نقل از روابط عمومی حوزه علمیه خراسان، حجت‌الاسلام روح الله پورعابدین، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه، گفت: از بزرگترین عوامل زندگی، هدفدار بودن است، زیرا با این تفکیک عظمت و ارزش هدف‌ها معلوم می‌شود و در صورتی که انسان خود آشنا و دارای علاقه به خویشتن باشد، بهترین را برای زندگی خود انتخاب می‌کند.
وی با بیان اینکه «فلسفه حیات» یا «هدف زندگی» از مسائل مهم انسان‌شناسی به شمار می‌رود و یکی از اساسی‌ترین موضوعات زندگی انسان است، افزود: اگر انسان نتواند دریابد که «هدف از حیات چیست» و پاسخ مناسبی برای این پرسش نداشته باشد، زندگی را بی‌معنی خواهد یافت. تلاش‌های روزمره زندگی انسان، زمانی مفهوم خواهد یافت که «هدف نهایی از زندگی» روشن باشد.
پورعابدین با تاکید بر اینکه هدف ما از زندگی، به حیات ما «جهت» و «معنی» می‌دهد، افزود: اگر انسان‌ها در زندگی خود روش‌های متفاوتی دارند، به این دلیل است که هدف‌های مختلفی را دنبال می‌کنند؛ هر قدر این امر با ارزش‌تر و والاتر باشد، به همان اندازه زندگی از ارزش و کیفیت عالی‌تری برخوردار خواهد شد، بنابراین، سعادت و کمال انسان در گرو «شناخت هدف» و آگاهی از «فلسفه حیات» و تلاش بی‌وقفه در راه رسیدن به آن است.
وی ابراز کرد: زندگی از آن جهت باید هدفمند باشد که در واقع موضوعی که هدف زندگی قرار می‌گیرد، تعیین‌کننده سرنوشت انسان و شخصیت و منش انسانی او است و در واقع نوع زندگی، منش آدمی و شخصیت او، محصولی از هدف‌هایی است که در زندگانی انتخاب می‌کند.
پورعابدین با بیان اینکه زندگی در هویت خود هدفمند است، تصریح کرد: روشن بودن هدف زندگی یکی از عوامل مهم آرامش و شادزیستی و سلامتی روانی انسان است. بسیاری از سردرگمی‌ها و افسردگی‌ها در افراد در اثر این است که هدف روشنی برای زندگی نمی‌شناسند و آفرینش و خط سیر زندگی خود را نمی‌توانند توجیه کنند.
این استاد و پژوهشگر در ادامه گفت: در برابر مسئله «فلسفه حیات» می‌توان مردم را به سه دسته تقسیم کرد؛ دسته اول کسانی هستند که به علت سرگرم شدن به هدف‌های مادی و انس با ظواهر زندگی، به چیزی والاتر از آن نمی‌اندیشند، اینان به تعبیر قرآن کسانی هستند که به حیات دنیا راضی شده و به آن آرام گرفته‌اند و رضایت به زندگی موقت سبب شده است که آن‌ها به طور جدی درباره «هدف نهایی زندگی» نیندیشند و در غفلت غوطه‌ور باشند: «إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ».
وی افزود: دسته دوم، کسانی هستند که هدف‌های مادی و غریزی نتوانسته است آن‌ها را راضی و خشنود سازد و از طرفی هم نتوانسته‌اند به بعد متعالی حیات دست یابند، زیرا هدف نهایی زندگی انسان را در لابه‌لای زندگی مادی جستجو نموده‌اند. این دسته افراد که سراب را آب پنداشته و با رسیدن به آن عطش‌شان بیشتر گشته، به پوچی رسیده‌اند. اینان به تصور اینکه حیات انسانی در همین زندگی چند روزه دنیا خلاصه شده و هدفی والاتر از عناصر مادی و غریزی وجود ندارد، آن را پوچ و بی‌ارزش دانسته و زبان به طعن و انتقاد از نظام هستی گشوده‌اند که نیهیلیست‌ها یا پیروان «فلسفه پوچی» از این دسته‌اند.
پورعابدین ادامه داد: دسته سوم، کسانی هستند که گام را فراتر نهاده با بعد متعالی حیات آشنا شده اند. اینان توانسته‌اند در سایه تحصیل کمال دریچه‌ای از عالم بالا بر روی خود بگشایند و با عظمت‌های معنوی زندگی، آشنا شوند. از این‌رو، این دسته، نه مانند گروه اول با آسودگی خاطر در عالم غفلت و بی‌خبری غنوده‌اند و نه مانند گروه دوم به پوچی رسیده‌اند. آنان با دستیابی به حقایقی که از دید ظاهربینان، پنهان و پوشیده است، فلسفه زندگی را در ماورای مرزهای ظواهر یافته، از آن سخن گفته‌اند و برای رسیدن به آن از هیچ تلاشی دریغ نمی‌ورزند. قرآن نیز رسیدن به هدف نهایی و موفقیت را به آنان نوید داده و خداوند هم یاری‌شان خواهد کرد.
وی با اشاره به اینکه «پاسخ دین اسلام درباره معنای زندگی چیست؟»، ابراز کرد: اسلام دنیا را مزرعه آخرت می‌داند. در مصادر روایی و متون اسلامی، زندگی مادی انسان‌ها جنبه امتحان دارد و هدف غایی از زندگی قرب الهی دانسته شده است و برای رسیدن به این هدف انسان‌ها از طریق عبادت و اطاعت خداوند زندگی خود را معنادار می‌سازند.
این استاد و پژوهشگر با بیان اینکه دین اسلام درک عمیقی از جهان و انسان ارائه می‌دهد و انسان را خلیفه خداوند بر روی زمین می‌داند، گفت: از جمله اصلی‌ترین آموزه‌های اساسی دین اسلام یاد خداست و با یاد خدا آرامش روحی در بالاترین سطح خود تأمین می‌شود و همین امر در معنابخشی به زندگی تأثیر فراوان دارد و در مغرب زمین متفکرانی همچون ویلیام جیمز، امیل دورکیم و ماکس وبر بر این جنبه از کارکرد دین تأکید دارند. به عنوان نمونه جیمز در کتاب «دین و روان» خود به این بعد از دین اشاره می‌کند.
انتهای پیام
