عزیزالله کرامتینژاد، روانشناس و مشاور خانواده در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی اظهار کرد: خانوادهها به دنبال شیوهای هستند که بر اساس آن بتوانند به فرزندان خود کمک کنند که علاوه بر آیندهنگری، خویشتنداری و خودکنترلی بالایی نیز داشته باشند.
وی افزود: فرد هم میتواند این زمینه را فراهم کند، اما مهمترین نکتهای که باید به یاد داشت این است که هر چه رابطه عاطفیتری بر خانواده حاکم باشد و ارتباط خوب و درک مناسب بین اعضا موجود باشد، رسیدن به این موارد سریعتر است.
این مشاور خانواده با بیان اینکه الگوی ارتباطی درون خانواده باید ارتباط مؤثر، سازنده و سالم باشد، تصریح کرد: برای داشتن این الگوی ارتباطی خوب، باید به پرورش تمام افراد خانواده دست زد؛ پرورشی که باید بر روی اصول و آموزشهایی باشد.
کرامتینژاد ادامه داد: پدر خانواده باید بداند که نقش حمایتگری وی نباید با تذکرات پی در پی همراه بوده تا ترس در فرزندان نهادینه شود و مادر خانواده نیز باید مهر و محبتهایش همراه اعتدال باشد تا فرزند فکر نکند میتواند هر اقدامی را انجام دهد.
وی بیان کرد: دین اسلام دین محبت و رحمت است؛ محبتی که باید در دل خانواده جریان یابد؛ از الفت بین همسران تا محبت بین والدین و فرزندان در حالی که همواره تصور میشود اسلام برای این امور برنامهای ندارد؛ باید برنامه ریخت و در محیط خانواده اجرایش کرد.
این روانشناس و مشاور خانواده تصریح کرد: تا زمانی که محبت بین اعضای خانواده نباشد، نمیتوان به خودکنترلی و آیندهنگری فرزندان رسید؛ باید به یادداشت محبت چاشنی هر تلخی است نباید آن را از یاد برد و نباید فراموش کرد که با عدم ابراز محبت تنها فرزندان فراری میشوند، اما متاسفانه والدین فکر میکنند که تنها با دعوا و اخلاق تند میتوان اصول و ارزشها را به فرزندان آموزش داد در حالی که این امر نتیجه عکس دارد.
انتهای پیام