به گزارش ایکنا از کردستان، سروآباد در استان کردستان قرار دارد و با کشور عراق هممرز است. تا قبل از سال ۱۳۸۲ سروآباد یکی از بخشهای مریوان بود و پس از آن مستقل شد. آبوهوای کوهستانی و معتدل باعث شده است که کشاورزی در این شهر رونق خوبی داشته باشد؛ یکی از معروفترین محصولات کشاورزی سروآباد توتفرنگی است. برخی ازجاذبههای طبیعی این شهر مانند غارها و چشمهها به دلیل موقعیت کوهستانی تا حدودی ناشناخته ماندهاند اما مکانهای گردشگری دیگری مانند روستاها، آبشارها و آثار تاریخی از جاذبههای سفر به شهر سروآبادند.
منطقه اورامانات از جمله مناطق زیبا ودیدنی استان کردستان است، که با طبیعت زیبا و بی نظیر خود علیرغم نداشتن راههای ارتباطی مناسب هر سال دهها هزار نفر را از نقاط دور نزدیک کشورمان و حتی کشورهای خارجی به دیدن خود فرا میخواند. طبیعت بکر، مناظربا شکوه، کوههای سر به فلک کشیده، پوشش جنگلی متنوع، سبزه ، گلهای رنگارنگ، رودخانههای دایمی و فصلی، چشمه های جوشان آبهای معدنی و آب و هوای چهار فصل از جمله جاذبههای طبیعی این منطقه است.
اورامان دربردارنده مکانهایی از جنوب غربی استان کردستان می باشد که بخشی از شهرستانهای کامیاران، سنندج و بخش اعظمی از شهرستان سروآباد را شامل میشود. اورامان کوههای مرتفع با دره های عمیق، گلهای رنگارنگ، آب و هوای چهار فصل، رودخانه و جنگل می باشد که شکل طبیعی آن را میسازد.
اورامان تخت که اخیرا تبدیل به شهر شده است به عنوان مرکز اورامان در ۶۵ کیلومتری جنوب غربی سروآباد قرار دارد، این روستا در سال ۱۳۹۱ به دلیل افزایش جمعیت و همچنین پیوستن روستای سرپیر در کنار آن، شهر گشت. ولی هنوز ویژگیهای منحصر بفرد و طبیعت زیبای روستایی بزرگ را دارا می باشد. ساختار پلکانی خانههای اورامان و شکل هرمی روستا که در وسط آن روستایی باستانی قرار دارد، یکی از زیباترین جاذبههای توریستی سروآباد به شمار میرود.
روستای دزلی از توابع بخش مرکزی شهرستان سروآباد در استان کردستان قرار دارد. درآمد بیشتر مردم روستا از فعالیتهای زراعی، دامداری و باغداری، خدمات و صنایع دستی تامین می شود. کشت آبی و دیم در روستا رواج دارد و عمده محصولات زراعی این منطقه گندم و نخود است و انواع میوههای باغی مثل گردو، انگور، گلابی، گیلاس و یا زردآلو از محصولات این روستاست. روستای دزلی بافت متراکمی دارد. خانههای روستا دارای سقفهای چوبی و سطح پنجرههای کوچک و درهای چوبی است.
این روستا بدلیل واقع شدن در پای کوه و وضعیت مسیل بودن آن در زبان کردی به معنای «که نه ته قیاو» زمینی که سیل زده باشد و همچنین باعث تخریب آن شده باشد و در جای دیگر به معنی آینده است.
از نظر تاریخی سند معتبری که حاکی از قدمت روستای نسل باشد در دست نیست اما براساس قبور و آثار تاریخی به جا مانده بیش از ۵۰۰ سال قدمت دارد.
روستای بوریدر قبلا(ببری در) نام داشته است محلی که در آن جا ببرهای وحشی زندگی می کرده اند. قدمت آن به دوران اولیه اسلام و زمان عبدالله بن عمر برمی گردد. مسجد عبدالله در روستا وجود دارد و مردم در آن عبادت می کنند که قدمت آن به سیصد سال پیش باز میگردد. تابعیت تقسیماتی: روستای بوریدر از نظر تقسیمات کشوری تابع دهستان پایگلان در بخش مرکزی شهرستان سروآباد استان کردستان است.
دیوزناو به معنی جایی كه در آن خرس و دیو زیاد بوده است. مابین رودخانه سیروان و كوه شاهو قرار گرفته است همچنین دیوه زناو از دی وه زه ناو تشكیل شده است یعنی روستایی كه در آن درخت گردو وجود داشته است . دی یعنی روستا و وهز به معنی گردو میباشد و ناو یعنی درون و داخل می باشد روستای دیوزناو در جنوب غربی استان کردستان و در منطقه اورامانات سروآباد با فاصله ۴۵ کیلومتری از مرکز این شهرستان واقع شده است و پس ازگذشتن از راههای صعبالعبور در دامنه رشته کوههای شاهو، به این روستا میرسیم، روستایی که دارای قدمتی هزاران ساله است، و به علت وجود قلل مرتفع و گرمسیری بودن این منطقه، مردم این روستا پاییز کمرنگی را تجربه میکنند و هرگز بارش برف را به تماشا ننشستهاند. با وجود طبیعت خشن و معماری خاص و فرهنگ سنتی ، زندگی با امید واستقامت، در جریان است. در واقع یکی از قدیمیترین روستاهای هورامان که قبلاً به عنوان شهر مشهور بوده« دیوزناو» است.
هوای معتدل كوهستانی در اين ديار ۷۰ هزار نفری شور و شعف به پا می كند و چشمههای فراوان، زايش هر لحظه را، گونهای به تصوير ذهن میكشاند كه هر چه از ديدن آن حظ ببری و پرشوی، هنوز احساس خلأ میكنی و عطش برای سيراب شدن از سراب های آن داری. درخت های پهن برگ بلوط و پسته وحشی نيز، يكي از گونه های بسيار زيبای طبيعت را بر لوح اين سرزمين حك كرده است. گونه های جانوری متعدد و بسياری مشاهده می شود و زيباتر، سنجاب ايرانی است كه در سكوت متين جنگل، با شيطنتهايش، شور كودكی را يادآور میشود. گلهای نيلوفر كبود(زرد) در كنار سرابها مخيله بيننده را تا جنون زيبا دوستی پيش میبرد.
روستای سرهویه با جمعیتی حدود ۱۳۰۰نفر و ۳۰۰خانوار در ۷۵کیلومتری شهرستان سنندج در بخش ژاورود غربی قرار دارد. که از شرق به روستای هشمیز و از غرب به روستاهای هویه و سالیان و از جنوب به روستای بیساران و ازشمال با روستا های اویهنگ و ویسر همسایه است. روستای سرهویه که در بین دورودخانه «دره آبادی» و «دره ویم » قراردارد. دارای مناظر زیبای طبیعی میباشد. سنگ سخناخ و سنگ سفید (چه رمی) که در دره ابادی هستنند. هه راله زه ردی – قو لی قاورمه – ئاوسیاو – چادر گاه – هانه چیا – سه رهال- سویلان که راه رفتن به آنها دره ویم می باشد.از جاهای بسیار دیدنی روستای سرهویه میباشند.
که هر ساله پذیرای کوهنوردان و دوستداران طبیعت می باشند.در ضمن اکثر مردم روستای سرهویه به کارکشاورزی پرورش توت فرنگی مشغول میباشند که سالانه حدود۳۵۰ تا ۴۰۰ تن توت فرنگی به بازار عرضه می کنند.. و روستای سرهویه دارای مدارس ابتدای و راهنمای میباشد . که دانش اموزان دروره متوسطه برای ادامه تحصیل به هویه و اویهنگ و یا به شهرستانهای نزدیک میروند.
روستای ژیوار در ناحیه ی هورامان کردستان، شهر سروآباد در جنوب کوههای کوسالان و در کنار رودخانه سیروان، قرار دارد. ژیوار درزبان کردی به معنی زندگی است. روستای ژیوار در میان دره است و این موقعیت خاص باعث شده که سال ها پیش ساخت پلکانی خانه ها را برایش انتخاب کنند. معماری روستای ژیوار مانند ماسوله پلکانی و ساختمانهایش سنتی است. یعنی حیاط خانه بالایی پشت بام خانهای است که در ارتفاع پایینتر قرار گرفته است. اما وسعت آن از ماسوله بیشتر است. خانههای آن از سنگ ساخته شدهاند.
روستای ژیوار به علت قرار گرفتن در منطقهای کوهستانی زمستانهایی سرد و سخت را پشت سر میگذارد. اغلب گردشگران ترجیح میدهند در بهار دلپذیر و فصل شکفتن طبیعت به آن سفر کنند، برخی دیگر تابستان را انتخاب میکنند تا چند روزی به دور از گرمای شهرها سپری کنند. البته کوهنوردان زیادی پاییز و زمستان به این روستا و ارتفاعات اطراف آن میروند. این روستا در رتبهبندی میزان پاک بودن آب و هوای شهرها و روستاهای کشور رتبه سوم را کسب کرده است. احتمالا یکی از دلایل اصلی آن صعبالعبور بودن منطقه و تردد دشوار خودروها است که موجب بکر ماندن ژیوار شده است.
باغهای وسیع انجیر، انگور و انار در این روستا قرار دارند. از اصلی ترین محصولات ژیوار انار است و اکثر مردم آن با فروش محصولات درختهایشان به ویژه انار زندگی خود را میگذرانند.در میان روستا دره دربند واقع شده که قدیمیترین محله به حساب میآید. لباسهای رنگارنگ مردم محلی از دیگر جذابیتهای آن است. لباس مردم این روستا کُردی است که مانند سایر شهرهای ایران تا پیش از ورود پارچههای خارجی توسط خودشان تهیه میشد.
از زیباییهای طبیعی منطقه درهها و رودهای بسیار آن است که هر کدام از یک کوه سرچشه میگیرند. از به هم پیوستن این رودها دو رودخانه ایجاد شده است که یکی از آن ها سیروان است. این رودخانه خروشان و زیبا از غرب روستا گذر میکند و مهمترین رود منطقه است. همانند سایر رودخانهها باعث آبادانی و ایجاد زندگی و طراوت در منطقه شده است. گلها، درختان و گیاهان زیادی از این رود ایجاد شده است و آبزیان زیادی نیز درون رودخانه زندگی میکنند. میتوانید زمانی را برای قدم زدن و پیادهروی در اطراف رودخانه اختصاص دهید اما به دلیل باریک بودن عرض آن قایقرانی در آن امکانپذیر نیست. این رود اورامانات را به دو بخش تقسیم کرده که برای سالها تنها راه عبور از رودخانه پل دو آب در نزدیکی پاوه بود. سیروان در انتها وارد کردستان عراق میشود.
چشمه کانی بِل یکی از جاذبههای طبیعی شهر سروآباد است که سرچشمه آن در رشته کوه زاگرس قرار دارد و از دهانه یک غار بهصورت آبشاری خروشان به سمت بیرون حرکت میکند. آب این چشمه از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است و سلامت آن از طرف سازمان جهانی بهداشت تایید شده است. آب چشمه کانی بل پس از خارج شدن از کوه به رود سیروان میریزد و بعد از آن به سمت کشور عراق میرود و به رود دجله میپیوندد.
چشمه قُل اسم چشمهای است که در کوهپایه کوه کوسالان بین روستاهای رزاب و دورود شهرستان سروآباد قرار دارد که عمق آن ۵ متر و قطرش ۳-۴ متر و از جنس سنگ می باشد. این چشمه در شروع فصل بهار یکباره فوران نموده و پرآب میشود که تا ماهها تداوم دارد که بعد از مدتی در ماه اردیبهشت و گاهی نیمه ی اول ماه خرداد به طور ناگهانی خشک میگردد. در کنار این چشمه، چشمههای بسیاری فوران میکند که بر جذابیت و زیبایی این منطقه میافزاید؛ قل در زبان کردی و محلی معنای فوران کردن و جوشیدن می دهد که به همین دلیل بر این چشمه تعلق گرفته است. این چشمه یکی از جاذبه های سروآباد محسوب میشود.
گفتنی است روستاهای سلین، ژنین، درهکی، دله مرز، دل، حسينآباد، تفلی، چشميدر و تازهآباد از روستاها و جاذبههای گردشگری و بسیار زیبای سروآباد بوده است.
انتهای پیام