علامه شهید حضرت آیتالله العظمی سیدمحمدباقر صدر(ره) در 10 اسفند سال 1313 هجری شمسی در شهر کاظمین دیده به جهان گشود پدرش سیدحیدر صدر عالمی برجسته و از مجتهدان جوان و پر استعداد زمانش بود. مادرش بانویی پرهیزگار و دختر مرحوم آیتالله شیخ عبدالحسین آل یاسین بود.
شهید صدر از محضر اساتیدی چون آیتالله العظمی شیخ محمدرضا آل یاسین و آیتالله العظمی سیدابوالقاسم خوئی بهره برد و به درجه اجتهاد نائل شد. خاندان شهید صدر همگی از چهرههای سرشناس، وارسته، مجاهد دانشمند و با تقوا محسوب میشوند. این عالم بزرگ تنها به دانش فقه و اصول که در آن زمان در حوزه نجف اشرف متداول بود بسنده نکرد بلکه به سایر موضوعات و دیدگاههای فکری اسلامی چون فلسفه، اقتصاد، منطق، اخلاق، تفسیر و تاریخ نیز میپرداخت و در هر یک از این زمینهها مباحثی ژرف و فراگیر را مطرح میکرد. از جمله مهمترین آثار قلمی ایشان میتوان به کتابهای فلسفتنا، اقتصادنا، غایه الفکر فی علم الاصول، فدک فی التاریخ، بحث حول المهدی و دهها اثر ارزشمند دیگر اشاره کرد.
آمنه، خواهر شهید سیدمحمدباقر صدر معروف به بنت الهدی بانوی با فضیلت، دانشمند، عارف عابد خداترس و باتقوا در سال 1316 هجری شمسی در شهر کاظمین به دنیا آمد و همانند برادرش در دامان دانش و تقوا و فضیلت پرورش یافت.
پس از رحلت مرحوم آیتالله حکیم بهدنبال یک نبرد طولانی با حزب بعث عراق به تدریج شهید صدر بهعنوان یک رهبر شناخته شده مورد توجه شدید مردم قرار گرفت. این عالم وارسته به علت مبارزات خستگی ناپذیرش با حکومت بعث عراق و همچنین حمایت بیدریغ وی از حرکت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی بارها توسط رژیم عراق دستگیر و زندانی و شکنجه شد.
در 16 فروردین 1359 شهید صدر به دلیل فعالیتهای سیاسی توسط دولت عراق دستگیر شد. پس از دستگیری آیتالله صدر خواهر ایشان از منزل بیرون آمده و روبروی حرم امیرالمؤمنین(ع) میایستد و خبر دستگیری آیتالله را به مردم میدهد. حکومت هم چون بیم داشت بنتالهدی صدر، بار دیگر مردم را به اعتراض و تظاهرات دعوت کند او را دستگیر کردند. نتیجه این سخنرانی تظاهرات مردم نجف و آزادی شهید صدر بود. با رسیدن خبر به دیگر شهرها و کشورها، تظاهراتهایی در بغداد، کاظمین، فهود، نعمانیه، سماوه، لبنان، بحرین و ایران صورت گرفت. حکومت عراق با دیدن این تظاهرات به بازداشت خانگی خانواده صدر دست زد و خواهرش بنت الهدی را به زندان انداخت.
رئیس سازمان امنیت کشور عراق، آیتالله صدر را به مرگ تهدید میکند و از ایشان میخواهد که چند کلمه، علیه انقلاب اسلامی ایران بنویسد تا از مرگ نجات یابد. اما آیتالله صدر مخالفت کرده و میگوید: من آماده شهادتم. آن گاه این خواهر و برادر مجاهد و عالم را به شکنجه گاه میبرند و به شهادت میرسانند. سرانجام در تاریخ 19 فروردین 1359 در نیمههای شب جنازه آن دو شهید را به خانواده شان تحویل میدهند.
انتهای پیام