در پناه حسین(ع) با روضه خانگی

بی‌تردید همه انسان‌ها طالب خوشبختی‌اند و کسی دنبال بدبختی خویش نیست و خداوند حکیم نیز مسیر خوشبختی را در رسیدن به خودش ترسیم نموده تا انسانِ محدود در سودای تقرب به خدای نامحدود به اوج کمالات برسد.

واضح است که برای رسیدن به این هدف، انسان باید دائم یاد پروردگار باشد تا در این مسیر نلغزد. بدین‌سان خداوند در زمان‌های گوناگون، نشانه‌هایی گذاشته تا از این مسیر غافل نشویم و همواره به یاد او باشیم؛ روزه‌داری ماه رمضان، اعمال عید غدیر و قربان، اعتکاف، نماز جمعه و... تنها نمونه‌های مشهوری از این هدایتگری خداوندی است.

اهمیت سوگواری حسینی

در این میان، عزاداری و روضه سیدالشهدا علیه‌السلام، چو نگینی میان دیگر نمادها می‌درخشد و سبب یاد خدا، خوبی‌ها و پیوند با حق می‌شود. در اهمیت مجلس روضه، همین بس که بهترین یادآور برای رسیدن به خوشبختی و کامل‌ترین محفل برای پیمودن مسیر تقرب الی الله است؛ چراکه در این مجالس، ترکیبی از برهان و عرفان، تعقل و احساس، شور و شعور وجود دارد.

همچنین باید توجه داشت که گسترش سیره حسینی و زینبی در جامعه، سبب ترویج فرهنگ شهادت و شهادت‌طلبی، فداکاری تا پای جان در راه دین خدا و ... می‌شود. امام حسین(ع)، فدای دین خدا گردید و در این مسیر، خونی را بذل نمود که در اشک ما تداوم یافته است؛ اشکی که چون صیقل بگیرد و با اخلاص درآمیزد، شمشیری می‌شود و پشت ستم و ستمکار را به خاک می‌نشاند و مجالس روضه خانگی، بهترین شیوه جهت گسترش این سیره و سبک زندگی است.

پیشینه روضه خانگی

برای فهم اهمیت و عظمت روضه خانگی، توجه به این نکته کافی است که بر اساس آنچه در روایات نقل شده _صرف‌نظر از روضه‌خوانی انبیای الهی بر سیدالشهدا_ امامان معصوم(ع) اولین برگزارکنندگان مجالس روضه در منازلشان بوده‌اند و با توجه به اینکه هر مؤمنی باید مطیع ایشان باشد، چه حجت و ضمانتی بالاتر از اینکه بهترین افراد عالم به این کار اهتمام داشته‌اند.

روضه در منازل اهل‌بیت(ع)

شروع روضه‌های خانگی را حتی می‌توان قبل از عاشورا دانست. زمانی که حضرت فاطمه و امیرالمؤمنین علیهماالسلام در موارد متعددی در منزل، یاد شهید کربلا نموده و اشک ریخته‌اند. بعد از عاشورا نیز در زندگی امام سجاد، امام صادق علیهماالسلام و ... موارد فراوانی از برگزاری مجالس روضه، صله دادن به شاعر مرثیه‌سرا و ... به چشم می‌خورد؛ مانند روضه‌هایی که در منزل امام سجاد(ع) برگزار می‌شد و روایت شده که ایشان حتی موقع پهن کردن سفره (دیدن غذا و آب)، یاد کربلا می‌افتادند و می‌گریستند.(ابن قولویه، کامل الزیارات، ج ۱، ص ۱۱۴.)

از طرفی مجالس روضه خانگی به صورت جدی‌تر پس از بازگشت کاروان اسرا به مدینه، در خانه حضرت زینب(ع) یا در خانه امام سجاد(ع) شروع شده است و شیوه‌ای که در مورد حضرت رباب نقل شده، گواهی بر گستردگی این‌گونه مجالس روضه و عزا در میان اهل‌بیت (ع) بوده است.

حضرت رباب در طول مدت کوتاه (حدود یک سال) زندگی پس از شهادت اباعبدالله(ع) همواره به سوگواری و عزاداری آن حضرت، روزگار می‌گذراند. امام صادق(ع) راجع به عزاداری حضرت رباب این‌گونه می‌فرمایند:«لَمَّا قُتِلَ الْحُسَینُ (ع) أَقَامَتِ امْرَأَتُهُ الْکلْبِیةُ عَلَیهِ مَأْتَماً وَ بَکتْ وَ بَکینَ النِّسَاءُ وَ الْخَدَمُ حَتَّی جَفَّتْ دُمُوعُهُنَّ وَ ذَهَبَتْ فَبَینَا هِی کذَلِک إِذَا رَأَتْ جَارِیةً مِنْ جَوَارِیهَا تَبْکی وَ دُمُوعُهَا تَسِیلُ فَدَعَتْهَا فَقَالَتْ لَهـَا مـَا لَک أَنْتِ مِنْ بَینِنَا تَسِیلُ دُمُوعُک قَالَتْ إِنِّی لَمَّا أَصَابَنِی الْجَهْدُ شَرِبْتُ شَرْبَةَ سَوِیقٍ قَالَ فَأَمَرَتْ بِالطَّعَامِ وَ الْأَسْوِقَةِ فَأَکلَتْ وَ شَرِبَتْ وَ أَطْعَمَتْ وَ سَقَتْ وَ قَالَتْ إِنَّمَا نُرِیدُ بِذَلِک أَنْ نَتَقَوَّی عَلَی الْبُکاءِ عـَلَی الْحـُسَینِ (ع): هنگامی‌که امام حسین(ع) شهید شد، همسرش از قبیله کلبی برایش مجلس ماتم و عزا گرفت و خودش همراه زنان و خادم‌ها می‌گریستند تا آن‌که اشک چشمانشان خشک شد. روزی دید یکی از زنان خدمتکار گریه می‌کند، درحالی‌که اشک‌هایش جاری است. به او گفت: چرا در بین ما تنها اشک تو جاری است؟ پاسخ داد: من مقداری سویق خورده‌ام. او وقتی ایـن مـطلب را شنید، دستور داد طعام و سویق بیاورند. همگی خوردند و گفت: با این کار می‌خواهیم قدرت گریه بر امام حسین (ع) پیدا کنیم».(کلینی، کافی، ج ۱، ص ۴۶۶، باب مولد الحسین بن علی (ع)، ح ۹.)

از این بیان معلوم می‌شود روضه و سوگواری بر سیدالشهدا(ع) می‌تواند در هر زمان و مکانی صورت بگیرد و محدود به زمان، مکان و کمیت خاصی نیست؛ به تعبیری خوشا مؤمنی که دائم‌الذکر حسین علیه‌السلام باشد.

نگران حضور سخنران نباشید

جفت‌وجور کردن سخنران بخش دیگری از تدارکات برپایی روضه خانگی است که به تصور برخی سخت و هزینه‌بر است اما خوشبختانه چند سالی است که مجموعه هایی باهدف ترویج برپایی روضه‌های خانگی تشکیل شده است. مؤسسه فرهنگی تبلیغی ثاقب به عنوان تسهیل‌گر اعزام سخنران به روضه های خانگی در حال فعالیت است؛ یکی از اعضای فعال این موسسه در خصوص اعزام سخنران به منازل می‌گوید: «حلقه وصل بین مردم و روحانیون برای برگزاری روضه های خانگی هستیم و هزینه خاص و معینی برای سخنرانی در روضه های خانگی وجود ندارد. ازآنجایی‌که صله دادن در سیره اهل‌بیت(ع) هم بوده، ما هم به میزبانان عزیزی که در این خصوص می‌پرسند عرض می‌کنیم اگر تمایل داشتند، در حد وسع و توان خودشان و مطابق با عرف منطقه خودشان صله‌ای به سخنران بدهند.»

برای هماهنگی بهتر کافی است برای مراسم تک جلسه‌ای دو روز قبل و برای مراسم چندین جلسه‌ای مثل دهه اول، دوم و سوم محرم چند روز قبل هماهنگ کنید.

راه‌های ارتباطی این مؤسسه در فضای مجازی از طریق سامانه ثاقب به آدرس www.msagheb.ir و اپ موبایلی می‌باشد. سامانه پیامکی ۹۰۰۰۷۲۱۲ و شماره ۰۲۵۹۱۰۱۰۰۲۵ هم برای پشتیبانی این کار فرهنگی تدارک دیده شده است.

محمدرضا قربان زاده