سه تصویر از مراحل برپایی قیامت/ سهمگین‌ترین مرحله برپایی قیامت+صوت

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، آیت‌الله ضیاءآبادی در جلسه تفسیر اخیر هفتگی خود به تفسیر آیات 47 تا 49 سوره مبارکه کهف پرداخت.
در این آیات می‌خوانیم: «وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا * وَعُرِضُوا عَلَى رَبِّکَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا کَمَا خَلَقْنَاکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَکُم مَّوْعِدًا * وَوُضِعَ الْکِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَیَقُولُونَ یَا وَیْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْکِتَابِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلَا کَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَدًا»
«و [یاد کن] روزى را که کوه‌ها را به حرکت درمی‌آوریم و زمین را آشکار [و صاف] می‌بینى و آنان را گرد می‌آوریم و هیچ یک را فرو گذار نمی‌کنیم * و ایشان به صف بر پروردگارت عرضه می‌شوند [و به آنها می‌فرماید] به راستى همان گونه که نخستین بار شما را آفریدیم [باز] به سوى ما آمدید بلکه پنداشتید هرگز براى شما موعدى مقرر قرار نخواهیم داد * و کارنامه [عمل شما در میان] نهاده می‌شود آنگاه بزهکاران را از آنچه در آن است بیمناک می‌بینى و می‌گویند اى واى بر ما این چه نامه‏‌اى است که هیچ [کار] کوچک و بزرگى را فرو نگذاشته جز اینکه همه را به حساب آورده است و آنچه را انجام داده‏‌اند حاضر یابند و پروردگار تو به هیچ کس ستم روا نمی‌دارد».

سه تصویر از مراحل برپایی قیامت
آیت‌الله ضیاءآبادی با بیان این‌که خداوند در این سه آیه اشاره‌ای به قیامت و رستاخیز عظیم دارد و چند صحنه را اجمالاً نشان می‌دهد، اظهار کرد: جمله اول می‌گوید که روزی پیش خواهد آمد که در آن روز ما کوه‌ها را از جای خود حرکت می‌دهیم. در سوره‌های آخر قرآن کریم هم که سوره‌های کوتاه قرآن است قسمت عمده‌ای مربوط به همین قیامت و وقایع روز حشر است.
وی با اشاره به فرازهایی از آیات سوره‌های واقعه، تکویر و قارعه گفت: آن روزی که قیامت واقع خواهد شد و هیچ تردید در وقوع آن نیست، لرزه‌ای شدید در این کره زمین پدید می‌آید و زمین می‌لرزد و کوه‌ها متلاشی می‌شوند، چنان که کوهی به آن عظمت متلاشی می‌شود و تبدیل به ذرات و غبار پراکنده می‌شود. خورشید در هم پیچیده می‌شود، ستارگان همه بی‌فروغ می‌شوند، دریاها شعله‌ور می‌شوند و عجیب است دریایی که آب دارد و موج می‌زند تبدیل به آتشفشان می‌شود. در سوره قارعه می‌فرماید که «یک کوبنده خواهد آمد و چه کوبنده‌ای!» بعد به پیغمبر خطاب می‌کند که تو چه دانی که آن کوبنده چیست؟ برای این که عظمت آن مطلب را نشان بدهد به پیغمبر(ص) می‌گوید که تو که نمی‌دانی چه خبر است ... جز خدا کسی نمی‌داند که چه حادثه‌ایست و چه کوبنده‌ایست.

تا نظام این عالم به هم نخورد قیامت بر پا نمی‌شود
آیت‌الله ضیاءآبادی با بیان این که تا این نظام عالم به هم نخورد قیامت بر پا نمی‌شود، گفت: خدا دارد می‌گوید که کار اول در آن هنگام این است که ما نظام عالم را به هم می‌ریزیم و این مقدمه است. با بودن نظام قیامت این نظام به هم می‌خورد و نباید باشد. در قیامت هم زمین و آسمان هست اما زمین و آسمانی دگرگون شده هستند. نظام کنونی عالم ویران می‌شود و نظام جدید از نو پایه‌گذاری می‌شود. آن روز زمین را می‌بینید که دیگر پستی و بلندی ندارد. الان گودال هست و پستی و بلندی هست و کوه هست و همه جا را نمی‌شود دید، اما آن جا نه گودالی، نه تپه‌ای ... هیچ چیز ... همه از بین رفته است و یک زمین مسطح است که هر چه در درون داشته است همه را بیرون می‌ریزد.
آیت‌الله ضیاءآبادی با اشاره به تصویر بعدی در آیات فوق گفت: خداوند می‌گوید که تمام افراد بشر را جمع می‌کنیم و از احدی فروگذار نمی‌کنیم. این میلیاردها انسان که آمده‌اند و رفته‌اند، همه را جمع می‌کند و عجیب زمینی است که همه جمع می‌شوند و همه صف در هم می‌ایستند. خدا می‌گوید: شما باورتان نمی‌شد اما آمدید. اول بار شما را خلق کردیم و شما باورتان نمی‌شد که دوباره جمع خواهید شد. شما خیال می‌کردید که هیچ ممکن نیست که چنین موعدی پیش بیاید؛ موعدی که همه جمع بشوند؛ خیال نمی‌کردید و باورتان نمی‌شد.

نهاده شدن کتاب؛ سهمگین‌ترین مرحله برپایی قیامت
وی تصویر سوم را که پس از ویران شدن نظام دنیا و جمع شدن همه آدمیان در یک جا را قرار دارد، تصویری سهمگین‌تر از این دو صحنه خواند و گفت: آن صحنه سوم این است که «وضع الکتاب» می‌شود و کتاب پیش می‌آید. کتاب! چه کتابی! کتابی که با آن نامه‌های اعمال همه ما آورده می‌شود. بدبختی همان جاست. فرد تا ندیده است چیزی نیست اما تا دید خودش وحشت می‌کند و می‌گوید: عجب! این مال من است!؟ این حرف را من زده‌ام!؟ این کار را من کرده‌ام!؟ همه را آن جا می‌بیند. چون آن روزی است که کتاب پایش به میان می‌آید.

تفاوت کتاب قیامتی و کتاب دنیایی
آیت‌الله ضیاءآبادی ادامه داد: البته آن کتاب مثل کتاب‌های ما نیست. ما نکته‌ها را جمع می‌کنیم و خطوطی می‌نویسیم. این هم کتاب است اما آن کتابی که در روز قیامت می‌آید یک مجموعه دیگری است. آن کتابی که روز قیامت می‌آید، حروفش افراد آدمیان است. در این جا کتاب که می‌نویسیم با الف و باء و دال است اما در آن جا نه، همه دور هم جمع می‌شوند و کتاب آن روز یک مجموعه عجیبی است.

نمی‌توانیم به تمام جزئیات قیامت پی ببریم
وی در ادامه با اشاره به این مطلب که ما نمی‌توانیم به تمام جزئیات قیامت پی ببریم، اظهار کرد: اصلاً نمی‌شود که بفهمیم بعد از این و از این دنیا که رفتیم به کجا می‌رویم. ما اصلاً نمی‌دانیم که چند مرحله گذارنده‌ایم تا به این جا رسیده‌ایم و از گذشته خبر نداریم تا این که از آینده خبر داشته باشیم. گذشته هم را در آن حدی می‌دانیم که خدا گفته است. من نمی‌دانم که گذشته‌ام چه بوده است و نخواهم فهمید که آینده‌ام چه خواهد بود مگر این که خالق من بگوید.

سه نوع نامه روز جزا
آیت‌الله ضیاءآبادی در مورد «وضع الکتاب» با اشاره به این که در آن روز سه نوع نامه وجود دارد، بیان کرد: یک نامه عمومی است و مال همه انسان‌هاست. یک نامه هم امتی است و هر امتی یک نامه‌ای دارد. هر شخص هم یک نامه دارد. هر امتی یک کتابی مخصوص دارد. عموم هم کتاب مخصوص خود را دارد و هر شخصی هم کتاب مخصوص دارد. خدا می‌گوید که در روز قیامت از درون هر کسی نامه و کتابش را بیرون می‌کشیم و می‌گوئیم بخوان! خودت بخوان و ببین چه کرده‌ای!
آیت‌الله ضیاءآبادی در ادامه نیز با بیان تصویرگر خود به گوشزد کردن برخی نکات و هشدارها، آگاهی دادن به نعمات الهی، تصویرکردن صحنه‌هایی از قیامت و نحوه تعامل خدا با انسان و راهی که در پیش پای انسان قرار گرفته است پرداخت که علاقه‌‌مندان می‌توانند آن سخنان را از فایل زیر بشنوند.