به گزارش ایکنا؛ سیدعباس صالحی؛ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم پایانی انتخاب چهارمین پایتخت کتاب ایران که امروز سهشنبه 8 اسفند در تالار وحدت برگزار شد، گفت: وقتی این حرکت چهار سال قبل آغاز شد، شاید کسانی که ایدهسازی این حرکت را داشتند فکر نمیکردند که کاروان این حرکت به بیش از ۱۵۰ شهر و صدها روستا برسد و این فرصتی که در مسابقه خلاق فرهنگی ایجاد شده، میتواند درسآموز باشد.
وی افزود: این طرح که ملی و فراگیر کشوری بود توانست این مسیر را از نظر سازماندهی و با توجه به تجربهای که به دست آمده بود هدایت کند تا آنجا که میتوان در موارد دیگر هم از آن به عنوان الگو استفاده کرد. تجربه این نگاه این بود که شالوده جمع و جور اما مستحکمی داشته باشد و انعطاف گستردهای را در عمل پیدا کند. حرکتهایی که از اقلیم وسیع ۸۰ میلیون جمعیت با تنوع قومی سربرمیآورد میتواند الگویی فراگیر را به وجود آورد که دو ویژگی شالوده مستحکم و میدان منعطف و مجالساز برای خلاقیت را در شهرها و روستاها ایجاد نموده و این دو را دارا باشند.
صالحی ادامه داد: این حرکت علاوه بر مدیریت فرهنگی در کشور یک تجربه دیگر را نیز نشان داد. اینکه چقدر ظرفیتهای غیرمکشوف در شهرها و روستاهای سراسر کشور در حوزههای مختلف وجود دارد و البته تنها عمق این ظرفیت در این برهه در حوزه کتاب و کتابخوانی دیده شد و چه ظرفیتهایی که در حوزههای دیگر وجود دارد و اگر بخواهیم آنها را شخم بزنیم، ظرفیتها کشف میشوند.
وزبر ارشاد بیان کرد: این حرکت نشان داد باید ظرفیت اجتماعی خود را بازیابی کرد و در این ظرفیتشناسی میتوان به اعماق چاه پُرزر و دارای منافع و منابع ارزشمندتر از نفت در عرصه فرهنگ، پی برد.
وی در ادامه عنوان کرد: در همافزایی نهادهای دولتی، عمومی و خصوصی، اتفاقات بزرگی میتوان پدید آورد، درست است مشکل کمبود منابع داریم اگر جامعه ایرانی ظرفیتهای موجود این بخشها را به هم متصل کند، اتفاقات غیرقابل پیشبینی و قابل توجهی رخ خواهد داد و از آنجا که جریان پایتخت کتاب ایران و روستاهای دوستدار کتاب، مبتنی بر اتکا به یک عنصر نبود و ترکیبسازی میان نهادها در این زمینه نقش داشت، از این رو این امر را میتوان ناشی از یک مدیریت فرهنگی دانست.
وی تصریح کرد: تجربه این حرکت فرهنگی نشان داد که ایدههای خلاق میتواند بینهایت باشد، وقتی حرکتهای فرهنگی بر مبنای بخشنامههای مرکزی باشد، ایدههای محدودی ارائه خواهد شد و اگر این ایدهها را به همه کشور سوق دهیم، فزونی مییابد. از این رو نظامسازی دولتی ایدهها را در قفس میبرد و اگر بتوانیم ایدهها را در قفس دولت قرار ندهیم و در فضای آزاد زندگی قرار دهیم متکثرتر و فراوانتر و بانشاط تر حرکت میکند.
انتهای پیام