به گزارش ایکنا؛ پایگاه خبری «البوابة نیوز» مصر به مناسبت سالروز وفات این قاری سرشناس مصری در یادداشتی با عنوان «عبدالباسط عبدالصمد صوت مکة و مزمار القرآن» آورده است: عبدالباسط که ملقب به سفیر قرآن بود توانست سالها با تلاوت جذاب و دلنشین خود شنوندگان رادیو قرآن مصر را به وجد آورد و تلاوت دلنشین وی همچنان برای شنوندگان جذاب است.
استاد عبدالباسط عبدالصمد در سال ۱۹۲۷ در روستای «المزاعزه» از توابع شهرستان «اَرمنت» در استان «قنا»ی مصر متولد شد. وی هنوز به سن ۱۴ سالگی نرسیده بود که قرائات هفتگانه و دهگانه قرآن را آموخت و آن چنان جذبه و کششی در صدایش وجود داشت که به حق میتوان صدای او را آسمانی توصیف کرد.
خانواده قرآنی
پدربزرگ او، استاد عبدالصمد، در شمار مردان با تقوا و حافظان قرآن بود و پدربزرگِ مادری او نیز استاد «جلیل ابوداود» صاحب مقام مشهور و معروف در شهر ارمنت بود، اما پدرش استاد شیخ محمد عبدالصمد یکی از مدرّسان حفظ و تجوید قرآن بود که باعث شد عبدالباسط زیبایی صدا و عشق به قرآن را از وی به ارث ببرد. وی به مکتبخانه «شیخ الأمیر» شهر «ارمنت» رفت و همه شاخصههای تبدیل شدن به یکی از برترین قاریان را در آنجا کسب کرد و در پایان سال 1951 به عنوان قاری به رادیو مصر پیوست.
استاد عبدالباسط به دلیل زیبایی صدایش در هنگام سفر به سرزمین وحی در سال 1952 و ضبط نوارهای ویژه تلاوت قرآن در حرم مکی ملقب به «صدای مکه» شد.
اسطورهای ستودنی
مرحوم عبدالباسط در سال 1950 به قاهره نقل مکان کرد و در سال 1951 وارد رادیو مصر شد. نخستین تلاوت او از سوره فاطر بود. وی در سال 1952 به عنوان قاری مسجد «امام شافعی» و در سال 1985 نیز به جای «شیخ محمد علی البنا» به عنوان قاری مسجد «امام حسین(ع)» در قاهره تعیین شد. عبدالباسط در آوازه و منزلت قرآنی همتایی نداشت. وی بیش از نیم قرن بر کرسی تلاوت قرآن نشست و باعث شد به اسطورهای ستودنی تبدیل شود.
عبدالباسط تلاش کرد با رعایت اصول تغذیه با بيمارى دیابت مبارزه کند، اما با اضافه شدن بیماری التهاب كبدى(هپاتیت)، ديگر توان مقاومت با اين دو بیماری را نداشت. او سرانجام چهارشنبه، 9 آذر 1367 (30 نوامبر 1988) پس از عمری خدمت به قرآن، جان به جان آفرین تسلیم کرد. در مراسم تشیيع وی سفرای كشورهاى مختلف جهان به نمایندگی از مردم و رؤسای کشورهای خود حضور داشتند.
انتهای پیام