به گزارش ایکنا؛ برخی از اخبار حاکی از این است که ملاقات مقام سودانی با نخستوزیر رژیم اسرائیل با حمایت برخی از کشورهای خاورمیانه که تلاش دارند عادیسازی روابط خود را با تلآویو عملی کنند صورت گرفته است.
روزنامه «تایمز» چاپ رژیم صهیونیستی 15 بهمن، فاش کرد که امارات ترتیبدهنده دیدار عبدالفتاح البرهان، رئیس شورای حاکمیتی سودان، با «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، بود. چراغ سبز امارات متحده عربی و کشورهایی مانند عربستان نشان میدهد که اسرائیل به آرامی اما به صورت مداوم در حال یافتن متحدان جدیدی در قاره آفریقاست.
بعد از قطع روابط دهها کشور آفریقایی با رژیم اسرائیل در ابتدای دهه 70 میلادی که با هدف حمایت از فلسطین و بعد از جنگ یوم کپور(جنگ اعراب و اسرائیل ۱۹۷۳) صورت گرفت، روند عادیسازی روابط تلآویو با این کشورها از اوایل دهه 90 میلادی شروع شد. تنها در دو سال گذشته، رژیم اسرائیل میزبان رؤسای جمهور و نخستوزیران کشورهای مختلف آفریقایی مانند توگو، رواندا، اتیوپی، کنیا، لیبریا، زامبیا، سیرالئون و سوازیلند بود. از اواسط سال 2016 ، نخستوزیر رژیم صهیونیستی چهار بازدید از این قاره انجام داده و در سال 2019، تلآویو سفارتخانههای فعال خود را در 10 کشور از 54 کشور آفریقایی داشته است.
به عبارت دیگر، رژیم اسرائیل در مواجهه با واکنشهای بینالمللی رو به رشد علیه خود فراتر از متحدان سنتی غربی خود مانند آمریکا و بریتانیا به دنبال یافتن شرکای جدید در قاره آفریقا با هدف حمایت از سیاستهای خود در خاورمیانه است. در طرف مقابل بسیاری از دولتهای آفریقایی به نوبه خود از دریافت پشتیبانی سیاسی، کمکهای امنیتی، سرمایهگذاری و فناوری رژیم صهیونیستی استقبال میکنند.
اقتصاد؛ بازیگر اصلی رابطه رژیم اسرائیل با آفریقا
هنگامی که ژانویه 2019 و در اوج تنشهای داخلی فلسطین اشغالی، نتانیاهو سفری کوتاه و هفت ساعته به چاد داشت تا روابط دیپلماتیک را که در سال ۱۹۷۲ قطع شده بود، بار دیگر برقرار کند، نگاهها بیش از اینکه این اتفاق را از نظر سیاسی توجیه کند؛ به اهداف اقتصادی و امنیتی رژیم اشغالگر معطوف دانست؛ اتفاقی که پیش از این در مورد نیجریه، به عنوان پرجمعیتترین کشور این قاره با جمعیت اکثراً مسلمان رخ داده بود و در نوامبر 2018، نخستین اجلاس تجاری رژیم اسرائیل و آفریقا در لاگوس، پایتخت نیجریه برگزار شد.
ابتکار عمل برای این مجمع از دانشگاه تلآویو آغاز شد که تحت ریاست یوسی کلافتر(Yossi Klafter) در حال ایجاد روابط با مراکز نوظهور دانش و تجارت است. این دانشگاه در حال حاضر انجمنها و کنفرانسهای تجاری و دانشگاهی به همراه چین و هند برگزار میکند و هدف جدید این دانشگاه زمینهسازی برای حضور پررنگتر اقتصادی رژیم صهیونیستی در قاره آفریقا است.
کشاورزی یکی از بخشهایی است که در کشورهای آفریقایی به دلیل افزایش جمعیت و نیاز این قاره به رفع نیازهای غذایی به شدت به دنبال جذب سرمایهگذاران مختلف و وارد کردن فناوریهای مرتبط با آن است. با این که شرکتهای صهیونیستی با توجه به حضور گسترده شرکتهای چینی در آفریقا، موفقیت کمی در بخش کشاورزی یا صنعت دیگری در این قاره داشتهاند، اما هنوز در حال محکم کردن و بسط گستره نفوذ خود هستند.
«دانیل پینهاسی»(Daniel Pinhasi)، از دیپلماتهای صهیونیست که در آفریقای جنوبی خدمت کرده است، در مورد سرمایهگذاری در این قاره به روزنامه «هاآرتص» میگوید: «زمین بازی آفریقا، فقط برای افراد بزرگ و قدرتمند است. برای کسی که فاقد ارتباط باشد، انجام هرگونه معاملات بسیار دشوار خواهد بود».
پینهاسی تصریح میکند: «اگر میخواهید آفریقا را تغییر دهید، باید در اینجا و اکنون تغییر در کیفیت زندگی برای آفریقاییهای روستایی ایجاد کنید. تنها راه برای انجام این کار کشاورزی است. اگر ما بتوانیم سود آنها را از کشاورزی بهبود بخشیم و درآمد آنها را به 300 یورو(342 دلار) در ماه افزایش دهیم، آنها پول کافی برای زندگی کودک خود خواهند داشت و همچنین شروع به خرید کالاهای مصرفی میکنند».
ناامنی؛ سوغات رژیم صهیونیستی برای آفریقا
ناامنی و درگیریهای قومی و قبیلهای همواره یکی از معضلات بزرگ دولتهای آفریقایی بوده و امنیت یکی از اصلیترین نیازهای مردم این قاره از دولتمردان منتخب خود است. با این همه به دلیل ضعفهای بیشمار در حکومتهای این منطقه، برقراری امنیت برای دولتمردان آفریقایی به تنهایی ممکن نیست و کشورهای مختلف این قاره در برهههای زمانی مختلف میزبان نیروهای حافظ صلح بینالمللی بودند.
اما این قاره برای رژیم غاصب صهیونیستی چه جذابیتی از نظر مسائل امنیتی دارد؟ برای رژیم اسرائیل که نام خود را به عنوان هشتمین صادرکننده سلاح جهان ثبت کرده است، آفریقایی که همواره با ناامنی و جنگ درگیر است، میتواند بازاری بسیار پرسود برای اقتصاد صهیونیستها باشد. فروش اسلحه از سوی اسرائیل به کشورهای آفریقایی به طور پیوسته در حال رشد است و صادرات دفاعی این رژیم بین سالهای 2015 تا 2016 ، 70 درصد افزایش یافته و به 275 میلیون دلار رسیده است. علیرغم اینکه وزارت دفاع و شرکتهای دفاعی رژیم اسرائیل به ندرت اطلاعات دقیقی در مورد فروش به کشورهای آفریقایی منتشر میکنند، اما مشخص است که نیروهای مسلح آفریقا به انواع مختلف هواپیماهای بدون سرنشین(پهپاد)، سیستمهای ارتباطی و رادارها علاقهمند هستند. نیجریه یکی از مشتریان بزرگ رژیم صهیونیستی در آفریقا است. در مورد معاملات خاص هیچ جزئیاتی در دست نیست، اما برخی از منابع میگویند ارتش این کشور پهپادهای مختلف اسرائیلی را ارزیابی و احتمالاً خریداری کرده است.
طی یک دهه گذشته، صادرات تلآویو به آفریقا شامل اسلحه و خمپارهانداز، پهپادها، موشکانداز، وسایل نقلیه زره پوش، هواپیماهای گشتزنی و رادارها بوده است. هواپیماها و وسایل نقلیه نیز خدماتی است که رژیم اسرائیل به نظامیان آفریقایی ارائه داده است. نتیجه این صادرات که گاهی از کانالهای غیر رسمی صورت و در اختیار برخی از گروههای شبه نظامی قرار میگیرد؛ افزایش تنشهای نظامی و کودتاهای مختلف با هدف سرنگونی دولتهای آفریقایی را به دنبال دارد.
ترس رژیم صهیونیستی از مهاجران
رژیم صهیونیستی همواره از ورود مهاجران یهودی به کشور خود حمایت کرده، اما ظاهراً این سیاست در مورد مهاجران آفریقایی یهودی و غیریهودی چندان صادق نیست. به عبارت دیگر رژیم اسرائیل میخواهد از مزایای رابطه بالقوه با آفریقا بهرهبرداری کند، اما نمیخواهد آفریقاییها به فلسطین اشغالی بیایند.
اگرچه رژیم صهیونیستی به طور دیپلماتیک برای بدست آوردن وضعیت ناظر در اتحادیه آفریقا و جلب حمایت کشورهای آفریقایی در سازمان ملل به خصوص در رابطه با مسئله فلسطین تلاش میکند، اما سیاست رژیم اسرائیل در مورد مهاجران و پناهندگان آفریقایی به سرزمینهای اشغالی چندان دیپلماتیک نیست.
براساس اعلام اداره مهاجرت رژیم صهیونیستی، از اواخر سال 2018، حدود 40 هزار مهاجر آفریقایی در سرزمینهای اشغالی زندگی میکنند. این افراد فقط 0.5 درصد از کل جمعیت فلسطین اشغالی را تشکیل میدهند و سازمانهای حقوق بشری مانند عفو بینالملل و دیدهبان حقوق بشر بیشتر آنها را به عنوان پناهجویان مشروع به رسمیت میشناسد.
با این حال، رژیم صهیونیستی سیاستی تهدیدآمیز را در مورد پناهندگان آفریقایی دنبال میکند. نتانیاهو مهاجران آفریقایی را نفوذی خوانده که باید بین اخراج از فلسطین اشغالی یا حبس در زندان یکی را انتخاب کنند.
با نگاهی به روابط کنونی رژیم صهیونیستی و کشورهای آفریقایی میتوان دریافت که این کشور سیاست توسعهطلبانهای که در خاورمیانه و در قبال فلسطینیان داشته به نوعی دیگر در مورد طرفهای آفریقایی خود به کار گرفته و در این راه از کمک برخی از کشورهای مرتجع عربی هم بهرهمند شده است؛ سیاستی که از یک طرف سرمایهگذاری و انتقال فناوری را به کشورهای آفریقایی پیشنهاد میدهد و از سوی دیگر با انتقال سلاح و عدم پذیرش مهاجران آفریقایی، ناامنی و عدم ثبات را در آفریقا گسترش میدهد.
گزارش از محمد حسن گودرزی
انتهای پیام