به گزارش ایکنا؛ به نقل از
گلف نیوز، کووید 19، بیماری کشندهای که در سراسر جهان مشکلاتی به وجود آورده است، تأثیر زیادی بر فعالیتهای دینی مسلمانان در ماه رمضان خواهد گذاشت.
با گسترش عفونت و مرگ و میر ناشی از کرونا، علمای برجسته مذهبی و روحانیون در حیدرآباد هند به سایر همكاران خود در دیگر ایالتهای این کشور پیوستند تا تصمیماتی را برای اعمال محدودیتهای مربوط به اقامه نمازهای روزانه در مساجد در زمان شیوع کرونا اتخاذ کنند.
علاوه بر این، امسال نماز تراویح که به طور معمول، شبهای ماه رمضان برگزار میشد نیز قطع خواهد شد. همچنین علمای فرق و مذاهب مختلف، مسلمانان را ترغیب کردهاند که با توجه به وخامت اوضاع، همه نمازها از جمله تراویح را در خانه بخوانند.
جامعه نظامیه، مؤسسه مشهور اسلامی در منطقه «دَكَن» هند نیز حكمی را صادر كرده است كه اعلام میكند نماز جماعت تراویح در شرایط مواجهه با این همهگیری اجباری نیست.
از این رو برای نخستینبار، تمام مساجد تلنگانه و اندراپرادش و نزدیک به چهار هزار مسجد در حیدرآباد در ماه رمضان بسته خواهند ماند. تصميم به برگزار نکردن تراویح، ضربه سختی به حافظان قرآن خواهد زد که برای معیشت خود به اين منبع سالانه وابسته هستند.
یک حافظ قرآن که نماز تراویح را امامت و در طول ماه رمضان، کل قرآن کریم را تلاوت میکند، بسته به بزرگی تعداد جمعیت نمازگزار ، از 25 هزار تا بیش از 100 هزار روپیه دریافت میکند.
حافظ سید قیام الدین میگوید: ماه رمضان برکات زیادی برای بشریت به ارمغان میآورد. اما واقعاً غمانگیز و تکاندهنده است که این بار تمام فعالیتهای دینی و معنوی ما محدود خواهد شد. غمانگیزترین بخش این است که امسال تراویح وجود نخواهد داشت. وی افزود این ناراحتی فقط مربوط به درآمد یا پول نیست. به طور سنتی تراویح، بخشی جداییناپذیر از این ماه مبارک است.
رمضان؛ ماه درآمدزایی برای حافظان قرآن
قیام الدین که یک مهندس است هیچ پولی برای اقامه نماز تراویح دریافت نمیکند، وی تأکید کرد که بخش بزرگی از جمعیت حفاظ از بخشهای ضعیف اقتصادی جامعه هستند و درآمدشان تا حد زیادی به ماه رمضان بستگی دارد.
حافظ دیگری به شرط ناشناس بودن گفت: این امر بدون تردید مشکل بزرگی است. سال گذشته حدود 40 هزار روپیه به من پرداخت شد و من امسال منتظر این ماه مبارک بودم.
برخی حافظان نیز هنوز امیدوار هستند كه خانوادههای ثروتمند و مرفه مسلمان، آنها را به تلاوت این كتاب مقدس در جمع خانواده خود دعوت كنند، اما این امر فقط در مناطق معدودی از حیدرآباد انجام خواهد شد و حافظان در مناطق و شهرهای کوچکتر از این منبع درآمد خود محروم میشوند.
حیدرآباد که جامعه مسلمان بزرگتری دارد و از نظر اقتصادی بهتر از بسیاری از مناطق دیگر هند است، سالانه در ماه رمضان فرصت بزرگی را برای درآمدزایی و امرار معاش در اختیار حافظان قرآن قرار میدهد و به همین منظور صدها نفر از آنها از ایالتهای دیگر مانند اوتارپرادش و بیهار در طول این ماه به این شهر میروند.
بخش دیگری که احتمالاً آسیب میبیند، مدارس مذهبی هستند که کاملاً به کمکهای مالی و زکات که در طول این ماه پرداخت میشود وابسته هستند. معمولاً نمایندگان این مدارس از جمله رئیس آنها برای جمعآوری کمکهای مردمی به خانهها یا مساجد میروند اما امسال، قانون منع آمد و رفت، مانع از این امر شده و بیشتر مؤسسات برای برقراری ارتباط با اهداکنندگان کمکهای مالی، به رسانههای اجتماعی متکی هستند.
انتهای پیام