به گزارش ایکنا؛ در این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار ایکنا قرار گرفت، آمده است: امروز هفتم تیرماه، یادآور حادثه غمانگیز و تروريستی سال ۱۳۶۰ است. در آن روز آیتالله بهشتی به همراه ۷۲ تن از بهترین یاران انقلاب به شهادت رسیدند و امروز سى و نهمین سالگرد شهادت آن «راستقامتان جاودانه تاریخ» است.
به گواه بسیاری از پژوهشگران و افرادی که تاریخ آن روزهای انقلاب را به یاد میآورند، شهید بهشتی شخصیت بسیار مظلومی بود که همواره مورد تهاجم دشمنان و گاهی دوستان قرار میگرفت. نوشتار زیر خاطرهای است که یکی از مظلومیتهای آن شهید بزرگوار را ترسیم میکند.
پس از پيروزى انقلاب اسلامى و از همان آغاز، دانشگاهها، صحنه تاخت و تاز گروههاى سياسى و ايدئولوژیک دانشجويى بود. احزاب كمونيست و چپگرا و همچنين جريانهاى اسلامى به شدت فضاى دانشگاهها را تحت تأثير خود قرار داده بودند و نزاعها و جدلهاى سياسى و ایدئولوژيکى ميان طيفها، احزاب سياسى و جريانهاى اسلامى به شدت جريان داشت.
به همين دلیل، براى رويارويى فكرى و سياسى با جبهه متحد چپگراى ضد انقلاب و به منظور پاسخگويى به ابهامات مطرح شده در آن زمان، جريان اسلامى دانشجويى كه متشكل در اتحاديه انجمنهاى اسلامى دانشگاههاى سراسر كشور بود، تصميم گرفت در تابستان ١٣٥٩ اردوى آموزشهاى سياسى و ایدئولوژيكى سه ماههاى را براى بازسازى و تقويت بنيه اعتقادى و سياسى دانشجويان معتقد به انقلاب اسلامى و با حضور اساتيد و شخصيتهاى علمى، سياسى و عقيدتى برگزار كند. مقرر شد كه اين اردوی دانشجويى ٣٠٠ نفره با شرايط سخت انضباطی و با انتخاب دانشجويانی از سراسر كشور و معرفی انجمنهاى اسلامى آن روزها در محل مجتمع آموزشى لويزان(محل فعلى دانشگاه شهيد رجایی) برگزار شود.
در اين اردوی سياسى ـ عقيدتى كه نخستين حركت فرهنگى ـ آموزشى بعد از انقلاب محسوب میشد، شخصيتهاى علمى، دينى و سياسى از جمله آيتالله بهشتى، آيتالله حائرى شيرازى، دكتر عبدالكريم سروش، مهندس بهزاد نبوى و ... حضور داشتند.
فضاى سياسى و تبليغاتى آن روزها به شدت عليه شهيد بهشتى بود به طورى كه با زشتترين و كريهترين كلمات و واژگان ايشان را مورد تهاجم ناجوانمردانه قرار مىدادند، تا جایی که برخى از جريانهاى انقلابى نيز تحت تأثير فضاسازى مخالفان و جبهه متحد ضد انقلاب قرار داشتند.
در آن فضاى مسموم عليه شهيد بهشتى، ايشان در اردوی سياسى ـ عقيدتى دانشجويان درس «شناخت» ارائه مىداد كه بسيار تأثيرگذار بود. نكته برجسته آن دوره اين بود كه شهيد بهشتى بسيار منطقى، موشكافانه، علمى و با نظم و انضباط قابل توجهی به ارائه مطالب میپرداخت. ايشان بدون استثناء درسها را در تمام مدت سه ماه، رأسِ ساعت، آغاز میکرد و به پايان مىرساند.
بعد از پايان درس همه دانشجويان شگفتزده از نظم و نحوه تدریس وی بودند. نظم آن شهید بزرگوار، آنچنان قابل توجه بود که دانشجویان زمان خود را با پايان درس شهيد بهشتى تنظيم مىكردند. براى آنها، نظم، انضباط، وقتگذارى و زمانشناسى شهيد بهشتى شگفتانگيز بود.
در پايان دوره سه ماهه، مرسوم بود كه دانشجويان با اساتيد عكس يادگارى مىگرفتند. من که خود از دانشجویان آن دوره بودم، خاطرم هست و شاهد بودم در عكسى كه با شهيد بهشتى گرفته شد، بهرغم اينكه دانشجويان شيفته اخلاق، منش، روش، علم و دانش ایشان بودند، عدهاى از همدورهاىهايم از قاب عكس خارج شدند و حاضر نشدند با شهید بهشتی عكس يادگارى بگيرند.
به دليل فضاى ظالمانه آن روز مظلوميت شهيد بهشتى حتى بين طرفداران جريان انقلاب اسلامى و شاگردان و دانشجويان جريان انقلابى ـ اسلامى خود نيز چنين بود. دقيقاً اين صحنه برابر چشمان شهيد بهشتى و دانشجويان اتفاق افتاد. آنها خارج از كادر ایستادند تا در کادری که شهيد بهشتى ایستاده است، قرار نگیرند. در واقع اين حادثه، صحنهاى دردناک و بسيار تأثربرانگیز بود كه فقط با شهادت شهيد بهشتى در هفتم تيرماه ١٣٦٠ جبران شد و آن زمان، اما اين شخصيت بزرگ انقلاب اسلامى دیگر در میان مردم نبود. آن روز ملت ایران تشييع با شكوهى براى این شهید مظلوم و ۷۲ تن از یارانش برگزار كردند و پس از این واقعه، امام(ره) درباره شهادت ايشان با تأکيد بر اينکه «بهشتی خاری بود در چشم دشمنان» و «بهشتى یک ملت بود»، فرمودند: «آنچه که من راجع به ایشان متاثر هستم و شهادت ایشان در مقابل آن ناچیز است مظلومیت ایشان در این کشور بود».
هفتم تیر، سالروز شهادت آیتالله بهشتی و یارانش گرامی باد.
روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد ...
انتهای پیام