پیشكسوت قرآنی استان فارس به رحمت ایزدی پیوست

به گزارش ایكنا از فارس، سیدمحمدجعفر فنایی، خادم ‌القرآن و پیشكسوت قرآنی كشور و نخستین كارشناس قرآن آموزش و پرورش در استان فارس روز پنج‌شنبه، 6 شهریورماه پس از سال‌ها بیماری بر اثر كهولت سن به رحمت ایزدی پیوست.

مراسم تشییع و تدفین آن مرحوم به دلیل شیوع كرونا ویروس و به‌منظور حفظ سلامت مردم و همراهی با مدافعین جهادگر سلامت، با حضور جمع محدودی از قرآنیان در روز جمعه، 7 شهریورماه مصادف با هشتم محرم‌الحرام در آستان مقدس حضرت علی‌بن حمزه(ع) شیراز برگزار شد.

مرحوم فنایی، بنیان‌گذار مسابقات قرآن پنج‌گانه دانش‌آموزان بود كه طی سال‌های دهه 60 و 70 در عرصه آموزش و پرورش خدمات ارزشمندی را به جامعه قرآنی استان فارس ارائه كرد و دانش‌آموزان قرآنی بسیاری را تربیت كرد كه بعدها در عرصه قرآن خوش درخشیدند.

آن مرحوم از اوایل دهه 80 نیز در حوزه توزیع كتاب‌های قرآنی و مذهبی اهتمام ورزید و در سال‌های اخیر نیز در بستر بیماری به‌سر می‌برد و در نهایت در ایام حسینی نیز به رحمت ایزدی پیوست.

فوت این خادم با اخلاص قرآن موجب تألم و تأثر جامعه قرآنی استان فارس شده است به‌طوری كه بعضاً دلنوشته‌های مختلفی را در فضای مجازی درباره این معلم قرآن مشاهده می‌كنیم كه در ادامه دو دلنوشته را می‌خوانیم:

در سوگ معلم پیشکسوت قرآنی کشور، زنده یاد حاج سیدمحمدجعفر فنایی

بسم الله الرحمن الرحیم

«إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ»

به راستی چه زیباست دل را از دنیا بریدن، تمام وجود خود را وقف ترویج فرهنگ والای قرآن کردن، یک عمر در مسیر قرآن گام نهادن و در نهایت همچون حاج سید محمد جعفر فنایی در ایام عزای سالار شهیدان، چونان کبوتری سبکبال و عاشق در میان اندوه دوستان و شاگردان به سوی ملکوت اعلی پرواز نمودن...

آری حاج فنایی عزیز  در واقع تو فنا فی القرآن بودی...

قرآن با زبان و نگاه مهربانانه تو برای دانش آموزان استان فارس معنا شد، آن هنگام که دست هایت را به سمت آسمان بلند کردی و خیره ماندی به شکوه جلال و جبروتش و همان گاه عشقت را با آیه آیه قرآن از زبان و  چشم هایت باراندی و سرازیر کردی در قلب پاک دوستداران کتاب وحی...

و چه زیبا شکوفه بهار را از صفحه صفحه های ملکوت بر قلب حاملان و قاریان نوجوان فرهنگستان فارس در مسابقات پنجگانه قرآن هدیه کردی  و با محبت پدرانه ات، معرفت را در دلهای بی آلایش آنان معنا کردی...

 ای مروج رسالت رسول خوبی ها...

همه مریدانت بیاد دارند که چقدر در گوشمان زمزمه کردی:

آنگاه كه درون خویش را از خود تهی یافتی و بیرون از خویش را خالی از خدا، به قرآن پناه ببر...

 آنگاه كه در دریای خروشان زندگی، در چنگال طوفان جهل و ترس اسیر شدی و ساحل صلاح و صلح و كشتی نجات و رهایی را آرزو كردی، به قرآن متوسل شو...

آنگاه كه احساست، عقلت را به بند كشید و قوه درک وفهم واقعیت ها را از دست دادی و شمع را خورشید پنداشتی، به مفاهیم والای قران تمسک جو...

آنگاه كه در كوچه باغ های یأس، حیران و سرگردان، ناامید و پریشان، در جستجوی قطره ای آب، كشتزار خشك و قحطی زده اندیشه ات را تسلی می دهی، از دریای بی كران امید لختی برگیر و در قرآن تدبر کن..

روحت شاد ای خادم کلام وحی که شعار توام با عملت این بود که هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم...

شاگرد کوچکت: محمد نظری

بسم الله الرحمن الرحیم

«وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَنْ یفْسِدُ فِیهَا وَیسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ؛ و چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمین جانشینى خواهم گماشت [فرشتگان] گفتند آیا در آن كسى را مى‏ گمارى كه در آن فساد انگیزد و خونها بریزد و حال آنكه ما با ستایش تو [تو را] تنزیه مى ‏كنیم و به تقدیست مى ‏پردازیم فرمود من چیزى مى‏ دانم كه شما نمی‌دانید» (آیه 30 سوره بقره)

جناب آقای حاج سیدمحمد جعفر فنایی به ملکوت اعلی پیوست. کسی که در زندگی خود دغدغه‌ای جز قرآن نداشت، برای قرآن زیست و برای قران تلاش کردتا شاهدی باشد بر «إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»

او با دستی پاک و چشمی پاکتر و قلبی روشن و ضمیری با صفا، با کف نفس سعید زیست و در ایام شهادت جدش حضرت ابا عبدالله‌الحسین(ع) به دیدار حق شتافت، عش سعیدا ومات سعیدا.

از خدارحمن و رحیم برای این عزیز علو درجات و برای بازماندگان صبر و اجر مسئلت دارم.

سیداحمد عظیمی