به گزارش ایکنا، آیتالله محسن فقیهی، استاد سطح خارج حوزه علمیه امروز 17 خردادماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه بقره به آیه 134 این سوره «تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ» پرداخت و گفت: در مورد بنی اسرائیل و قوم یهود، گفته شده که فکر میکردند قوم برتری هستند و به وسیله نسبت دادن خود به انبیاء، برای خودشان مقامی فراتر از دیگران قائل بودند و اینکه در آخرت گناهانشان بخشیده و بدون حساب و کتاب وارد بهشت خواهند شد و دیگران غیر از آنها وارد بهشت نمیشوند.
وی اضافه کرد: خداوند در این آیه انذار و هشدار داده است که هر جامعه و فرد و گروهی مرهون اعمال خودشان هستند و اعمال و رفتار ملاک و میزان برای سرنوشت انسان است و اینکه آباء و اجداد اقوام چه وضعی داشتهاند، ملاک نیست. هر امتی اگر اعمال نیکی دارد، به نفع آنها در قیامت تمام خواهد شد و برعکس اگر مرتکب اعمال نادرست و زشتی شده باشند، باز گرفتار آن خواهند بود.
آیتالله فقیهی تصریح کرد: وقتی نامه عمل انسان اعم از خوب یا بد بسته شد، تمام است و قوم و خویش بودن این و آن تأثیری در سرنوشت او ندارد و بنی اسرائیل و امتهای سایر پیامبران هم بدون عمل نیک بر دیگران فضیلت و برتری ندارند. مرگ صرفاً یک انتقال از یک حالت به حالتی دیگر است؛ مانند تولد بچه از رحم مادر.
استاد سطح خارج حوزه علمیه اظهار کرد: ما تمام نتایج اعمال خوب و بد را بعد از مرگ خواهیم دید و این تقدیر الهی و حکمت خداوند است؛ اینکه فکر کنیم اگر از قوم خاصی باشیم و حتی فرزند انبیاء باشیم، باز ملاکی برای تقرب به خدا نخواهد بود؛ این حکمت و تدبیر الهی برای تکامل فکر و عمل و رفتار انسان است.
آیتالله فقیهی تصریح کرد: پیامبر با آن مقام بالا و معراجی که داشتند، همچنان در هر لحظه و آن در حال تکامل هستند، قرآن فرموده است که «لنثبت به فؤادک»؛ یعنی این قرآن را تدریجا نازل کردیم تا مایه تثبیت قلب تو باشد و ما هم باید این نکته را از انبیاء فرابگیریم.
استاد حوزه علمیه با اشاره به آیه 41 یونس «وَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ»، تصریح کرد: همچنین قرآن کریم در آیه شریفه هفت سوره اسراء فرموده است «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا»؛ همه این آیات بیانگر این است که ما خودمان مسئول اعمالمان هستیم و هر مکافاتی که خواهد داشت، ریشه در وجود خودمان دارد و ربطی به دیگران نخواهد داشت و کسی بار گناه دیگری را بر دوش نمیکشد. اگر کسی در دنیا خانه برای فقرا ساخت و مشکلات مردم را کم کرد، تجارت نیکی است که سرنوشت آخرت را آباد خواهد کرد.
وی اضافه کرد: نکته دیگر آیه این است که «لها افاده» حصر دارد؛ عمل هر انسان با عامل خود مرتبط است؛ علت گاهی تامه، گاهی ناقصه و گاهی مباشری و گاهی تسبیبی است؛ گاهی خود فرد منزل فقیری رفته و پول میدهد که علت تامه مباشری است؛ گاهی به واسطهای پول داده میشود که علت تسبیبی است، گاهی هم یک یا دو چیز علت یک چیز است که ناقصه میگویند.
استاد حوزه با اشاره به فرارسیدن انتخابات گفت: انتخابات یک وظیفه اجتماعی است و همانطور که رهبری فرمودند، وظیفه شرعی و قانونی برای تکامل اجتماعی و رفاه و سربلندی است؛ قبلاً گفتیم که هم حق و هم تکلیف است و همه باید در آن شرکت کنند. هر عملی که انجام دهیم، خودمان در قیامت پاسخگو هستیم. اگر کشور بر اثر عدم شرکت در انتخابات تضعیف شود، افراد مسئول خواهند بود.
انتهای پیام