در دنیای کنونی با فراگیر شدن رسانهها و ابزار ارتباطی، تربیت رسانهای یکی از مهمترین موضوعاتی است که باید مدنظر والدین قرار گیرد تا نسبت به روند تربیتی فرزندان خود کنترل و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند.
ایکنا بنابر رسالت آموزشی خود نسبت به ارائه بستههای آموزشی برای خانوادهها در رابطه با رمزگشایی از اصول قانونگذاری رسانهای اقدام کرده است تا به کاهش فاصله بین والدین و فرزندان و ورود بهتر به موضوع تربیت رسانهای کمک کند. در این درس گفتارها سعید مدرسی، کارشناس مسائل تربیتی و سواد رسانهای به بیان نکاتی مهم در موضوع قانونگذاری رسانهای در خانواده میپردازد.
سعید مدرسی در دومین قسمت از این مجموعه به موضوع «وضع قوانین کارآمد» پرداخت که مشروح آن را در ادامه مشاهده میکنید و میخوانید.
«قرار بر این بود که در باب قانونگذاری و آداب کاربری رسانه در فضای منزل با یکدیگر صحبت کنیم. بر همین اساس عنوان کردیم که دیگر عرصه تربیت فرزندانمان از فضای خانواده محوری و مدرسه محوری تا حدی تغییر کرده و به سمت رسانه محوری حرکت کرده است که اگر ما قواعد و قوانین منطقی(البته حواسمان هست با زیربنای ارتباطات عاطفی در فضای خانواده) را در خانواده پیادهسازی نکنیم، طبیعتاً نمیتوانیم از ظرفیتهای مفید تربیتی رسانهها در بخش سختافزار، پلتفرم، نرمافزار، محتواهای نمایشی، صوتی و تصویری استفاده کنیم اما این پیادهسازی قواعد و قوانین برای خود چارچوبهایی دارد که دقت نظر نسبت به آنها میتواند پیشبرد این قوانین را در فضای خانواده بیشتر از گذشته کند.
یکی از نکاتی که لازم است حواسمان به آن باشد این است که فضای خانواده هم شبیه فضای کشور است. در کشور نهادهای مختلفی وجود دارد که هر کدام از نهادها وظایفی بر عهده دارند برای مثال یک نهاد فقط قانونگذاری میکند و نهاد دیگر این قوانین را اجرا میکند. نهاد دیگری هم وجود دارد که بر حسن اجرای قوانین نظارت میکند که اگر احیاناً قوانین درست اجرا نشد با اعمال جرائم نهاد مجری را تنبیه کند و یا پاداشهایی برای حسن اجرای قوانین لحاظ کند لذا اگر ما میخواهیم این فضا را در خانواده خود پیادهسازی کنیم باید به این قلمرو تربیتی دقت نظر داشته باشیم یعنی ما هم نیازمند قانونگذاری، اجرای صحیح و اعمال مکانیسمهای ضمانت کننده اجرا هستیم.
البته باید مراقب باشیم فضای خانه به پادگان تبدیل نشود یعنی فکر نکنیم پدر و مادر رئیس پادگان هستند و قرار است یک سری قواعد خیلی سفت و سخت پیادهسازی شود و کسی هم نتواند از آن تخطی کند. پدران و مادران دقت کنند که این یک فرآیند تربیتی است و باید به تدریج این اتفاق در فضای خانواده رخ دهد.
زمانی که سخن از قانونگذاری به میان میآید، اطلاعیه شهربانی سابق به اذهان خطور میکند و برخی فکر میکنند قرار است در فضای خانه مطرح شود که به موجب این قانون دیگر هیچکس نباید چنین کاری انجام دهد و یا باید فلان کار را حتماً انجام دهد؛ نه این طور نیست.
والدین توجه کنند که برخی از این قواعد و قوانین باید به صورت هنجار در خانه در بیاید و رایحه آن در فضای منزل استشمام شود. برای مثال پدری که سر سفره غذا، تلفن همراه خود را پاسخ نمیدهد یا مادری که مقابل تلویزیون سفره پهن نمیکند؛ تمامی این موارد به صورت هنجار درمیآید؛ یعنی فرزندان با دیدن این رفتار پدر و یا این کار مادر خود نیز این موضوعات را رعایت میکنند و همین امر به یک هنجار در فضای خانواده تبدیل میشود و فرزندان با این قوانین خو گرفته و در آینده نیز همین هنجار را برای خانواده خود پیادهسازی میکنند.
یک سری از قواعد هنجاری هستند که توسط الگوهای رفتاری قابل اجرا هستند و برخی از قوانین هم برنامهای هستند و باید برای آن برنامهریزی دقیقی انجام شود. در برنامههای بعدی در مورد این الگوهای هنجاری و نحوه برنامهریزی و اصول آن با یکدیگر صحبت خواهیم کرد.»
انتهای پیام