امیدی به کارآمدی لایحه حجاب نیست

حجت‌الاسلام علی نصیری، رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد و استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا درباره لایحه عفاف و حجاب گفت: اگر لایحه حجاب با همین وضعیت که بسیار ضعیف، کم‌مایه و بی‌تأثیر است، چند سال قبل و پیش از ماجرای مهسا امینی به نتیجه می‌رسید، لزوماً نه شاهد آن همه آشوب و اغتشاش بودیم و نه اینک بعد از آن همه خسارات جانی، مالی و عِرضی آن هم در عرصه بین‌المللی، این همه ناله عجز و ناتوانی ما گوش فلک را کر می‌کرد.

وی افزود: در همین چند مدت از یک طرف جوش و خروش شماری از مردان و زنان مؤمن، دغدغه‌مند و خیرخواه را می‌بینیم که در برابر عدم همراهی عموم مردم و گاه زیر باران مشت و لگد حریم‌شکنان، خود را متعهد به ایفاد تذکر اخلاقی به زنان و مردان بی‌اعتنا به عفت و حجاب می‌بینند و در مقابل، برخی از چهره‌های هنری، ورزشی و ... را شاهد هستیم که حتی پس از تحمل اندک مدتی در حبس، با دست‌افشانی و با علامت پیروزی و بدون لچکی بر سر عکس یادگاری می‌گیرند.

حجت‌الاسلام نصیری ادامه داد: شمار زیادی از زنان و دختران در آمد و رفت عمومی در خیابان‌ها، پارک‌ها، متروها، هتل‌ها، دفاتر پزشکان و ... آشکارا حجاب را به کناری وانهاده و رسماً حاکمیت و همه تلاش‌ها و کوشش‌ها را به سخره می‌گیرند. چرا چنین شده است؟! چرا دستگاه‌های مربوط و مرتبط هرچه بیشتر در این وادی گام گذاشته و اظهارنظر می‌کنند، وضعیت بحرانی‌تر می‌شود؟! درست نظیر اظهارنظر دست اندرکاران مسائل اقتصادی که به جای حل مشکل، به تورم بیشتر افزوده‌اند. راز این مسئله، سریان گسترده بیماری در پی اقدام دیرهنگام پزشک و مقاومت، عکس بدن است. بدن بیمار در روند طولانی بیماری هر چه در نقطه آغازین قرار دارد، بهترین و مؤثرترین پاسخ را به درمان می‌دهد. از این جهت بسیاری از بیماران حتی سرطانی در صورت اقدام به موقع و عاجل در همان مراحل آغازین درمان می‌شوند. اما هرچه بیماری پیش رود و قدرت گسترش و تسلط خود را در میدان وسیع‌تری از بدن نشان دهد، مبارزه با آن سخت‌تر شده و گاه دقیقاً نتیجه عکس می‌دهد؛ یعنی زمانی پزشک درمی‌یابد که تزریق هر پادزهری خود به معنای تزریق زهری دیگر به بدن بیمار است.

وی تصریح کرد: منطقی‌ترین واکنش در این مرحله چشم‌پوشی از همه منطقه‌ای است که بیماری خود را بدان جا گسترانده و محدود ساختن آن در همان نقطه و بستن همه رخنه‌ها برای آلوده شده بیشتر بدن بیمار است که در غیر این صورت مرگ بیمار حتمی خواهد بود. بیماری جامعه ما پس از دوران جنگ و با شروع دوران سازندگی و همزمان با زمزمه‌های تهاجم فرهنگی با وجود تذکر مکرر رهبری مکرم، آغاز شد و جامعه طی سه دهه تقریباً بدون هیچ نظارتی به حال خود رها شد. حاکمیت و تمام دستگاه‌های دعوت و تبلیغ دینی به حضور نمایندگان، ولی‌فقیه در مراکز آموزشی و اداری، وجود مفاهیم دینی در کتب درسی، سانسور سینما و وجود چند دستگاه پر بزک همچون ارشاد دلخوش ماندند.

حجت‌الاسلام نصیری در ادامه گفت: در حالی که از یک سو جهان به دهکده‌ای کوچک تبدیل شده و پدیده جهانی شدن همه مرز‌ها را در هم نوردیده است. بنیان‌های دینی و اخلاقی نسل جوان مورد هجوم بی‌امان قرار گرفته و از سویی دیگر گسترش اختلاس‌ها و مدیریت‌های همراه با ضعف فاحش و گاه همراه با خیانت به شدت از اعتماد عمومی مردم نسبت به حاکمیت فروکاسته است. جامعه ما از هر طرف آبستن حادثه بوده و هست و اگر ریشه‌های محکم دینی و فرهنگی نبود، خیلی زودتر شاهد رخداد‌های تلخ می‌شدیم.

وی اضافه کرد: ما در این حال و هوا و بی‌تفاوت به همه کم‌کاری‌ها در عرصه فرهنگ و بی‌توجه به بستر‌های فرسوده فرهنگی، پلیس را مأمور کردیم که مستقیماً زنان و دختران کم‌حجاب را از وسط خیابان مورد تعقیب قرار داده و به ماشین‌های مخصوص کشانده و جلسه تنبیه و ارشاد برای او برگزار کند! این حال و هوا را به هر صاحب اندیشه‌ای هجی کنید، خواهد خندید و خواهد گفت، مگر عقلای قوم در خواب‌اند که با جمعیت توفانی و عصبانی بر سر هر موضوع، نباید این چنین خام‌منشانه برخورد کرد. وقتی اندیشه پر از پرسش و پی‌جوی خبط‌ها و خطا‌هاست و شکم به شدت گرسنه، چگونه می‌توان به افراد گفت، چرا لبه کلاه شما کج است یا بند لچک شما فروافتاده است.

رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد بیان کرد: در آن مرحله با درایت لازم برخورد نکردیم و توفانی از خشم و خشونت را سبب شدیم و خون‌هایی پاک بر زمین ریخت، بی‌آن که عایدی خاص نصیب ما شود. با وضعیت کنونی امیدی به کارآمدی لایحه حجاب نیست. البته مقصود دست بستن و تماشای وضعیت تلخ کنونی نیست. چاره بنیادین همراه و همدل کردن عامه مردم با آرمان‌های الهی انقلاب و بازگرداندن اعتماد عمومی است. وقتی قلب‌ها همراه باشند، نیازی به داغ و درفش نیست. مراقب باشیم کار از برداشتن لچک از سر نگذرد و به زودی شاهد حضور نیمه‌برهنگان و برهنگان در سطح جامعه نباشیم.