حجاب؛ مسئله‌ای فرهنگی یا سیاسی
امروزه حجاب دیگر یک مسئله فرهنگی نیست. دشمن قصد دارد با عملیاتی کردن مؤلفه‌های جنگ ترکیبی، چارچوب‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی را سست کند.
وحیده علیمیرزایی، دانشجوی دکترای حقوق زن در اسلام و پژوهشگر مطالعات جنسیت و خانواده یادداشتی با موضوع «ماهیت سیاسی کشف حجاب» را برای انتشار در اختیار خبرگزاری ایکنا قرار داده است که در ادامه می‌خوانید.
حجاب یک واجب شرعی و قانونی است و کشف حجاب، یک حرام شرعی و سیاسی است. در حرام شرعی از زاویه شریعت به ممنوعیت آن پرداخته می‌شود؛ اما ممنوعیتی که از زاویه امر سیاسی باشد، به عنوان حرام سیاسی تلقی می‌شود که پدیده حاکمیتی است. بی‌گمان کشف حجاب از سوی بسیاری از بانوان کشف حجاب‌کننده ناشی از ناآگاهی و فریب‌خوردگی آنهاست؛ اما این پدیده در مجموع یک حرکت امنیتی است که از سوی سرویس‌های اطلاعاتی دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب تدارک دیده شده و به میدان آمده است.
به فرمایش مقام معظم رهبری(حفظه الله)؛ «کسانی که کشف حجاب می‌کنند، اگر پشت پردههای این اقدام را بدانند و درست تبیین شوند، قطعاً این اشتباه را ادامه نخواهند داد». در اینجا حرام شرعی در کنار حرام سیاسی از سوی رهبر انقلاب اسلامی ایران به کار برده شد؛ یعنی کشف حجاب از جنس مباحث فقهی نیست! در نگاه رهبر انقلاب اسلامی حیا و عفاف علاوه بر آنکه حکم و دستوری الهی است یکی از عوامل اقتدار ملی نیز است که دشمن آن را هدف گرفته است؛ «[دشمن] به دنبال این است که این عوامل اقتدار ملی را از بین ببرد؛ هدف دشمن این است. ایمان را از بین ببرد، حیا و عفاف را از بین ببرد.».
جهان غرب دارای تضاد هویتی با ایران اسلامی است. مواردی مانند روزه‌خواری و شرب خمر حرام‌های شرعی هستند و ریشه در فقه دارند؛ اما کشف حجاب بهعنوان یک حرام سیاسی، در تعبیر ترکیبی به کار رفته است؛ یعنی عملی که به واسطه سیاست انجام آن ممنوع است. هر عملی به منافع ملی کشور ضربه بزند، انجام آن از نظر سیاسی ممنوع است و به نوعی حرام سیاسی تلقی می‌شود. امروزه حجاب دیگر یک مسئله فرهنگی نیست! دشمن قصد دارد با عملیاتی کردن مؤلفه‌های جنگ ترکیبی، چارچوب‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی را سست کند.
دشمن سال‌ها از این پدیده برای براندازی جامعه ایرانی، جنگ داخلی و ایجاد شکاف سیاسی در کشور استفاده می‌کند و رسانه‌های دشمن از طریق همین مقوله در حال فشار به ملت ایران هستند؛ لذا این موضوع وارد مقوله سیاسی می‌شود. دشمن تلاش می‌کند بی‌حجابی نماد مخالفت با جمهوری اسلامی ایران شود. امروزه کشف حجاب تبدیل به ابزاری برای دوقطبیسازی سیاسی و ایجاد شکاف اجتماعی در کشور شده است! دشمنان در مقایسه با توده‌های عظیم و چند 10 میلیونی مردم مسلمان و باورمند کشورمان، بسیار اندک و کم‌شمارند و بر پایه برخی بررسی‌های میدانی و داده‌های آماری می‌توان این جماعت را در سه گروه تعریف کرد:
گروه اول، کسانی هستند که دنباله امنیتی دارند و کشف حجاب را به عنوان یک مأموریت انجام می‌دهند! شناسایی عوامل پشت صحنه این گروه برعهده مراکز اطلاعاتی و امنیتی است و نباید در برخورد پشیمان‌کننده با این عده که تعدادشان نسبت به دو گروه دیگر انگشت‌شمار نیز هست، کمترین تسامحی انجام شود. کشف حجاب با انگیزه سیاسی، «حرام سیاسی» از سوی این گروه است.
گروه دوم، شامل برخی از افراد کج‌فهم با هویت‌های دم‌دستی و آلوده به عقده خودنمایی است. هنرپیشه‌هایی که کشف حجاب کردهاند و تصاویر بیحجاب خود را در فضای مجازی به نمایش می‌گذارند، در این گروه جای دارند.
گروه سوم، خانم‌ها و دختر‌هایی هستند که از حجاب تصور و برداشتی غیر‌واقعی دارند. روشنگری و تبیین ماجرا برای این طیف ضروری است و نباید آنها را غریبه و جدا از خود تصور کرد. آنها به گفته حضرت آقا، کسانی هستند که «توجه ندارند چه کسی پشت این سیاستِ رفعِ حجاب و مبارزه با حجاب است». هر سه این گروهها چه آگاهانه و چه ناآگاهانه در توطئه واحدی به کار گرفته شده‌اند که از سوی دشمن طراحی شده و مدیریت می‌شود. از این روی، مقابله جدی با کشف حجاب، وظیفه شرعی، قانونی و اخلاقی مسئولان است و بدیهی است ناآگاهی فریب‌خوردگان نمی‌تواند دلیل پذیرفته‌شده‌ای برای بی‌تفاوتی در مقابل این پدیده پلشت باشد.
ما مکلفیم با منطق رهبر معظم انقلاب اسلام (حفظه الله) و براساس مبانی مکتب شهید سلیمانی با این چالش مواجه شویم و تهدید‌ها را به فرصت مبدل کنیم. برخی از مصادیق فرصت‌های قابل استحصال از این تهدید شامل موارد زیر است:
۱. درک عظمت نعمت حجاب.
۲. نگاه دوباره و روزآمد به هویت زن مسلمان.
۳. کشف نقاط ضعف خود و جبهه انقلاب در حوزه‌های فرهنگی، تربیتی، رسانه‌ای و ساختاری.
۴. شناخت ترفند‌ها و نقاط قوت دشمن که می‌تواند در استحکام بیش از پیش نظام در برابر جنگ ترکیبی جبهه معاند نقش اساسی ایفا کند.
۵. برائت از اقدامات خلاف قانون و اخلاق به اسم نهی از منکر.
۶. اهتمام بر تقویت وحدت اجتماعی.
