توصیه‌های ورزشی طب ایرانی + فیلم

طب ایرانی در سال‌های اخیر توجه بسیاری از مردم و مسئولان بهداشت و درمان کشور را به خود معطوف کرده است. شاهد این موضوع افزایش قابل توجه تعداد عطاری‌ها و افرادی که خود را پزشک سنتی معرفی می‌کنند و از سوی دیگر واکنش‌های مثبت و منفی مسئولان بهداشت و درمان به درمان‌های مطرح در این طب است.

اقبال مردم به این افراد نیز به شدت افزایش یافته ولی متأسفانه در این میان تعدادی از افراد با سوءاستفاده از مشکلات و بیماری‌های مردم با مطرح کردن ادعاهای غیر علمی به کلاهبرداری از مردم اقدام می‌کنند.

ایکنا، برای آشنایی هر چه بیشتر مردم با حقایق مربوط به طب ایرانی سلسله‌درس‌گفتارهای «زندگی سالم به روایت طب ایرانی» را با تدریس حسین رضایی‌زاده، دکتری تخصصی طب سنتی ایران و معاون توسعه سلامت طب ایرانی وزارت بهداشت انجام داده است.

بخش اول و دوم این گفت‌وگوها با توجه به حضور گسترده مردم ایران در راهپیمایی اربعین به توصیه‌های طب ایرانی برای زائران اربعین اختصاص یافت و در بخش‌های بعدی موضوعات تخصصی مربوط به طب ایرانی مطرح می‌شود.

در قسمت یازدهم این مجموعه از شش اصل ضروری حفظ و ارتقای سلامتی در طب ایرانی موضوع حرکت و سکون مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است که این بخش را با هم می‌بینیم و می‌خوانیم.

اصل چهارم از اصول حفظ سلامتی در طب ایرانی موضوع حرکت و سکون است که این حرکت و سکون هم جسمانی و هم نفسانی است. یعنی اینکه ما چقدر فعالیت بدنی و فکری داشته باشیم و چقدر استراحت بدنی و فکری داشته باشیم. آنچه که اقتضای زندگی روزمره ماست کم تحرکی و داشتن جسمی چاق و فربه است که ناشی از کاهش فعالیت فیزیکی، پشت میزنشینی، ورزش نکردن و حال و حوصله نداشتن، پرخوری و تعریق نکردن است. اما بخشی نیز به وضعیت روحی و روانی ما باز می‌گردد که این بخش را در قسمت‌های بعدی تشریح خواهیم کرد.

متأسفانه جامعه ما مقداری به سمت سردی رفته است که این سردی می‌تواند هم فکری باشد و هم جسمی. دیگر به اندازه قدیم حال و حوصله نداریم و ورزش نمی‌کنیم. یعنی حتی برای رفتن سر کوچه سوار ماشین یا موتور می‌شویم. اگر کوچه ما شیب دارد حوصله نداریم کوچه را پیاده برویم و برگردیم. حتماً ایستگاه اتوبوس یا مترویی که می‌خواهیم سوار یا پیاده شویم نزدیک‌ترین محل به خانه یا محل کارمان انتخاب می‌کنیم و نمی‌خواهیم چند ایستگاه زودتر پیاده شویم و کمی راه برویم.

گفته می‌شود که باید روزانه چهار هزار قدم راه رفت که این رقم حداقلی‌ است و حتی زمانی مطرح می‌شد که باید روزانه 10 هزار قدم راه رفت، اما اکنون می‌گویند حداقل روزانه چهار هزار قدم راه بروید. چهار هزار قدم در روز راه رفتن حداقل میزانی است که به حفظ سلامتی ما کمک می‌کند. البته این میزان مانع ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی نمی‌شود برای اینکه فعالیت ما از ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی پیش‌گیری کند باید پنج روز در هفته 30 تا 40 دقیقه ورزش، نرمش و تند راه رفتن را انجام دهیم.

اکنون همه در تلفن‌های همراه خود نرم‌افزار قدم‌شمار دارند و می‌توانند از این نرم‌افزارها برای شمارش قدم‌هایشان استفاده کنند. اگر این نرم افزار را فعال کنید ممکن است باورتان نشود که در روز چقدر کم راه می‌روید.

ما به سمت تنبلی رفته‌ایم. حتی در بوستان‌‌ها و پارک‌ها هم قسمت عمده افراد نشسته‌اند و عملاً فعالیت بدنی ندارند. اینکه مردم به پارک می‌آیند خیلی خوب است، اینکه دورهمی برگزار می‌کنند و ... نیز خیلی خوب است و باید انجام شود، اما اینکه در پارک ورزش نمی‌کنیم و تحرک نداریم و همه نشسته‌ایم و در حال صحبت کردن در خصوص اخبار منفی و متأسفانه استفاده از سیگار و قلیان هستیم، خیلی تأسف‌برانگیز است.

وقتی اعضای خانواده در پارک ورزش نمی‌کنند و از سیگار و قلیان استفاده می‌کنند، چطور می‌توانند به فرزندان خود یاد بدهند که سیگار نکشند و از دخانیات دوری کنند. مگر می‌شود پدر و مادر قلیان بکشند و بعد به بچه بگویند که تو نکش. اگر من پدر و مادر بلند شوم، ورزش کنم، راه بروم و ... فرزند من هم با من ورزش خواهد کرد و تحرک خواهد داشت والا فرزند من هم عادت می‌کند، وقتی به سن بلوغ رسید کم‌تحرک ‌شود.

اما آیا توصیه این است که حتماً باشگاه برویم؟ نه لزوماً. افرادی که می‌توانند حتماً باشگاه بروند، اما من به عنوان یک پزشک با نگاه اجتماعی وقتی به یک نفر می‌گویم باشگاه برو در ذهن آن فرد مسئله هزینه، وقت منظم، هزینه رفت و آمد و ... مطرح می‌شود و آن فرد با خودش این هزینه‌ها را حساب می‌کند و چون نمی‌تواند برنامه خود را منظم کند به دلیل از دست دادن تعدادی از جلسات باشگاه پولش هدر می‌رود، پس عملاً ترجیح می‌دهند باشگاه نرود.

برخی افراد هم تصمیم می‌گیرند، دستگاه ورزشی بخرند و در خانه ورزش کنند. من می‌گویم نه. برای اینکه ابتدا این وسیله جزو دکور خانه قرار می‌گیرد، یواش یواش گوشه پذیرایی می‌رود، بعد محل جالباسی و خشک کردن حوله می‌شود، بعد هم به انبار برده می‌شود و بعد برای فروش در سایت‌های لوازم دست دوم قرار می‌گیرد.

پس همت کنید، بدون نیاز به باشگاه و وسیله خاصی متناسب با انرژی خودتان ورزش کنید. یکی از دلایلی که نمی‌گویم لزوماً به باشگاه بروید، اگر چه رفتن به باشگاه ورزش افراد را منظم می‌کند، این است که هر فرد به میزان مشخصی انرژی برای ورزش دارد.

ممکن است انرژی یک فرد برای ورزش 15 دقیقه باشد و انرژی فرد دیگری یک ساعت. در باشگاه یک فرد ممکن است انرژی 10 دقیقه ورزش کردن را داشته باشد، اما می‌بیند که یک فرد گرم مزاج و پرانرژی یک ساعت است که در حال ورزش کردن است و همین مسئله موجب می‌شود او هم در ورزش زیاده‌روی کند و بعد که به خانه بازگشت احساس خستگی شدید کند، چرا که تمام انرژی خود را تخلیه کرده است.

حواسمان باشد در موضوع حرکت و سکون حتماً باید حرکت و فعالیت فیزیکی داشته باشیم، اما سطح انرژی و توان شخصی ما مهم است و نباید تا مرز تخلیه انرژی شدن پیش برویم و خودمان را به شدت خسته کنیم بلکه باید از ورزشمان مثل یک تفریح لذت ببریم.