چرا قدرت وام‌دهی بانک‌ها کاهش یافته است؟
کارشناس اقتصادی به عوامل مؤثر در کاهش قدرت وام‌دهی بانک‌ها اشاره کرد و گفت که کاهش قدرت وام‌دهی بانک‌ها ارتباط مستقیمی با ترازنامه آنها دارد.
حسین درودیان، کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با ایکنا، با بیان اینکه کارکرد بانک‌ها از گذشته حول محور خلق یا ایجاد منابع بوده است، گفت: اینکه بانک‌ها در پرداخت تسهیلات بهانه می‌گیرند و می‌گویند منابع اندک است اصلاً مورد پذیرش نیست زیرا خودشان خلق منابع می‌کنند. مشکل اصلی آنجاست که بخش قابل توجهی از تسهیلات پرداخت‌شده فعلاً به سیستم بانکی بازنگشته و به دارایی‌های منجمد تبدیل شده‌اند و تا زمانی هم که تکلیف اینها مشخص نشود نمی‌توان تسهیلات جدیدی را پرداخت کرد.
وی افزود: عامل اصلی دیگر که قدرت پرداخت تسهیلات نظام بانکی را محدود کرده به سیاست‌های انقباضی دولت بازمی‌گردد؛ در اصل دولت بانک مرکزی و بانک‌ها را ملزم کرده که در فرآیند کنترل نقدینگی «سیاست کنترل مستقیم نقدینگی» را در پیش بگیرند و به نوعی ابزاری برای کنترل رشد نقدینگی به حساب می‌آید و دولت سیزدهم این قاعده را خیلی جدی و محکم اجرا کرده است.
رشد نقدینگی؛ محصول وام‌دهی و اعتباردهی مستقیم بانک‌ها
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه رشد نقدینگی در درجه اول محصول وام‌دهی و اعتباردهی مستقیم بانک‌هاست، گفت: در شرایط کنونی برای مهار نقدینگی باید قدرت تسهیلات‌دهی و اعتباردهی بانک‌ها را محدود کرد و این دولت تا حد بسیار زیادی این مهم را انجام داده است.
درودیان عامل سومی که منجر به کاهش قدرت تسهیلات‌دهی بانک‌ها شده را مربوط به مصرف رساندن بخش قابل توجهی از نقدینگی در حوزه مرتبطان بانکی دانست و در این رابطه اظهار کرد: منظور از مرتبطان بانکی، دولت و بخش‌های وابسته به دولت هستند که در درجه اول درصد قابل توجهی از تسهیلات بانکی را ازآن خود می‌کنند. در مقابل مرتبطان دولتی بانک‌ها، مرتبطان بخش خصوصی هم وجود دارند که درصد قابل توجهی از تسهیلات بانکی را می‌بلعند و باعث می‌شوند تنها عدد بسیار محدودی از منابع بانکی برای تخصیص به مردم و متقاضیان باقی بماند. پس این سه عامل سبب شده با کسری بسیار شدید در حوزه پرداخت اعتبارات مواجه شویم.
وی با بیان اینکه سیاست‌های انقباضی دولت توانسته نرخ رشد نقدینگی را به صورت قابل توجه کنترل کند، گفت: در حال حاضر رشد نقدینگی کمتر از نرخ تورم بوده و لذا سیاست‌های انقباضی دولت کامل مشهود است ولی چون متحمل تنش‌های خارجی و تحریم‌ها هستیم و تنش ارزی هم وجود دارد خیلی «سیاست کنترل مستقیم نقدینگی» نتوانسته مؤثر واقع شود؛ چرا؟ چون اثرگذاری پول منوط به کنترل قیمت ارز است که عامل اصلی مؤثر بر تورم در کشور ما محسوب می‌شود. پس کنترل نرخ رشد نقدینگی بدون کنترل نرخ ارز خیلی اثرگذار نخواهد بود.
وضعیت نه‌چندان مطلوب کفایت سرمایه بانک‌ها
کارشناس اقتصادی با بیان اینکه وضعیت کفایت سرمایه بانک‌ها خیلی خوب و مساعد نیست، تأکید کرد: متأسفانه کفایت سرمایه که باید از جانب همه بانک‌ها رعایت شود به نوعی حالت دل‌بخواهی پیدا کرده و همین مسئله تأمین سرمایه بانک‌ها را تحت تأثیر قرار داده است.
درودیان گفت: دولت به‌عنوان بزرگترین بازیگر نظام بانکی و بقیه مرتبطان باید تا حد زیادی از ترازنامه بانک‌ها خارج شوند و منابع بانکی را به خود جذب نکند و اجازه دهند این منابع به سایر بخش‌های اقتصاد برسد و همچنین نیاز به این داریم که برخی از دارایی‌های منجمد بانک‌ها تعیین‌تکلیف شوند تا گشایشی در ترازنامه بانک‌ها به وجود آید.
وی به اثرات سیاست‌های انقباضی بر بهره بانکی اشاره کرد و گفت: سیاست انقباضی، نرخ‌های بهره اعم از رسمی و غیررسمی را افزایش می‌دهد و بالا رفتن نرخ بهره در اقتصاد باعث خواهد شد انتشار اوراق برای ناشر اقدام بصرفه‌ای نباشد زیرا نرخ تمام‌شده انتشار اوراق از منابعی که قرار است از این طریق جذب شود بیشتر است و به همین دلیل ناشران از انجام این کار منصرف می‌شوند. پس در حال حاضر شرایط برای انتشار اوراق اصلاً مساعد نیست چون انتشار اوراق تعهدی را برای آینده ایجاد می‌کند و اگر نرخ اوراق بالا باشد چه برای دولت و چه برای بخش خصوصی می‌تواند واجد ریسک‌های قابل توجهی باشد و در شرایط انقباضی توصیه نمی‌شود.
انتهای پیام
