معلم فلسطینی و تدریس‌ آموزه‌های قرآنی رشادت‌ ‌و استقامت

به گزارش ایکنا به نقل از القدس العربی، «ایناس الباز» که در غزه به شغل معلمی مشغول بود، حالا روزمره‌اش در جست‌وجوی آب و غذا برای خانواد‌ه‌اش خلاصه می‌شود، اما هر زمان فرصت پیدا می‌کند، به فرزندان خود نیز قرآن آموزش می‌دهد.

خانواده ایناس الباز، جزء 1.5 میلیون فلسطینی منطقه رفح در جنوب غزه هستند که پس از  تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه از خانه‌های خود آواره شده‌اند.

ایناس درباره زندگی خود قبل از آوارگی گفت: من معلم ابتدایی هستم. زندگی‌ام 180 درجه نسبت به گذشته تغییر کرده است، صبح زود بچه‌هایم را آماده می‌کردم، آنها را به مدرسه می‌بردم و خودم نیز زود به سر کار می‌رفتم. اما همه این چیزها را از دست داده‌ام، حتی ظاهرم؛ ظاهر بیرونی زندگی من 180 درجه تغییر کرده است.

او که در یک خیمه خانوادگی ساخته شده از چوب و پلاستیک زندگی می‌کند می‌گوید: در حال حاضر، در این خیمه، تمام دغدغه‌ام این است که چه می‌خواهیم بخوریم، چگونه می‌خواهیم بنشینیم... این تمام زندگی من است. حتی بچه‌های من که دارای استعداد زیادی هستند و به مدرسه می‌رفتند، آرزوهایی دارند اما اکنون تمام همّ و غمّ آنها این است که چه بخوریم و از کجا آب بیاوریم.»

ایناس ادامه داد که فرزندانش از غذاهای کنسروی خسته شده‌اند، زیرا تقریباً هیچ غذای دیگری برای رفع گرسنگی آنها وجود ندارد. اما خوشبختانه بارندگی‌های اخیر منجر به رشد نوعی گیاه خوراکی به نام «الخبیزه» در این نزدیکی شد. لذا از این گیاهان وحشی یک وعده غذایی دیگر برای بچه‌هایش درست می‌کند.

وی افزود: بعد از چهار ماه توانستم کپسول گاز تهیه کنم و روی آتش آشپزی کنم اما بوی گازی که در خیمه می‌پیچید روی ریه دخترم تأثیر گذاشت و امروز او را که دچار بیماری ریه شده، از بیمارستان آوردم، زیرا بوی گاز به ریه او صدمه زده است.

کارهای روزمره مانند نان درست کردن، تمیز کردن خیمه و شستن لباس با دست، بیشتر وقت ایناس را می‌گیرد، اما او اصرار دارد که به آموزش فرزندانش ادامه دهد.

با وجود این، وی گفت: البته من در خیمه وقت خود را تلف نمی‌کنم. خود را به آموزش حفظ قرآن، اشعار عربی و زبان انگلیسی مشغول کرده‌ام و الحمدلله بچه‌های من هم مثل همه بچه‌های فلسطینی هستند و ما هم مثل همه مادران فلسطینی دوست داریم بچه‌هایمان بهترین مردم باشند و حقوق خود را به طور کامل بگیرند. ولی ما و فرزندانمان از این حقوق محروم شده‌ایم. ما به عنوان زنان فلسطینی همچنان استقامت می‌کنیم و فرزندانمان را محکم در آغوش خود محافظت می‌کنیم تا بهترین بچه‌ها باشند.

ایناس جلوی دخترش، عنود که با شور و نشاط شعری به زبان عربی می‌خواند، در کف خیمه و در کنار پسرش سویلم می‌نشیند و دستور زبان انگلیسی را به او می‌آموزد.

او می‌گوید: من زن فلسطینی را یکی از قوی‌ترین زنان جهان می‌دانم که می‌توان او را «بانوی آهنین» خطاب کرد. زیرا رنجی که زنان فلسطینی در شرایط کنونی می‌کشند هیچکس نمی‌کشد، ما به عنوان زنان فلسطینی در این چادرها بسیار بسیار در رنج و مشق هستیم، با این وجود، می‌توانیم خود را با شرایط وفق دهیم و زندگی خود را بگذرانیم و خدا را شکر که می‌توانیم وضعیت خود را مدیریت کنیم و از فرزندان، خانه و موقعیتی که با آن روبرو هستیم (به‌رغم همه رنج‌هایی که می‌کشیم) محافظت می‌کنیم.

بر اساس داده‌های اداره بهداشت غزه، حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه از ماه اکتبر تاکنون بیش از 29400 شهید برجای گذاشته است. این حملات باعث آوارگی بیشتر ساکنان نوار غزه و گسترش گرسنگی و بیماری شده است.