مهراب صادق نیا در یادداشتی نوشت: از مرحوم حائری یزدی نقل است که گفتهاند: «هر کس که غیبت من را بکند راضیام؛ بهجز طلبهها؛ چون آنها اوّل من را فاسق معرفی میکنند و سزاوار بدگویی، و بعد شروع میکنند به غیبت کردن.» این کار یعنی بیدینی برای حفظ دین؛ بیاخلاقی برای حفظ اخلاق. یعنی در مزرعه بیاخلاقی دانه اخلاق کاشتن!