عباس مقتدایی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی و منتخب مردم اصفهان در مجلس یازدهم، در گفتوگو با ایکنا، درباره ارزیابی خود از دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در حوزه مقابله و مدیریت بحران کرونا و تمایز آن با سایر الگوهای مدیریتی به ویژه در غرب و نقش مردم در این الگوها گفت: حوادث دوران شیوع کرونا نشاندهنده این است که اگر در ایران مسئولان به مردم اعتماد لازم را داشته باشند، توانمندیهای نهفته و آشکاری در بخش مردمی وجود دارد که به سرعت میتواند نواقص بخش دولتی را جبران کند.
مواسات؛ نقطه اوج فعالیتهای مردمی
وی ادامه داد: در ماههای گذشته کاملاً مشخص شد که مردم ایران در صحنه مقابله با کرونا حضور فعال دارند و آنگاه که به این جمعبندی رسیدند که باید از همدیگر حمایت و پشتیبانی کنند بخش قابل توجهی از معارف اسلامی و آموزههای دینی متجلی شد که در پیشانی این آموزهها موضوع مواسات بود که این روزها در بالاترین میزان توجه قرار گرفته است.
مقتدایی اظهار کرد: در عین حال که بخشهای مردمی و دولتی ارتباط وثیق و عمیقی با همدیگر در دوران مقابله با کرونا داشتند و همچنان هم دارند اما به هر حال توان مردمی و جبهه مردمی سلامت بسیار قابل توجه بوده و وجه ممیزه و تفاوت محتوایی ایران اسلامی با سایر کشورها از جمله غربیها در همین مورد قابل مشاهده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بیان کرد: مردم ایران به رغم تحریمها و مشکلات معیشتی به پشتوانه آموزههای دینی و غنای اخلاقی نهضت کمک مؤمنانه و مواسات را با قوت و قدرت به اجرا درآوردند و رهبر معظم انقلاب نیز براین حوزه تمرکز و تأکید ویژهای داشتند و بخشی از ارتباط جدی علما، فرهیختگان و افراد اثرگذار جامعه متناسب با این رویکرد ملی است که میتواند سبک زندگی اسلامی و تفاوتهای آن با سبک زندگی غربی و فردگرایانه را نشان دهد.
کرونا و نمایش کارکرد قدرتمند دین در جامعه ایرانی
منتخب مردم اصفهان در مجلس یازدهم اظهار کرد: امروز به واقع سبک زندگی اسلامی در جمهوری اسلامی ایران در حال اجراست و اگرچه با قله و نقطه مطلوب فاصله دارد اما این حد از اجرا شدن آن مشخص میکند که جامعه ایران در چند دهه گذشته متحول شده و علیرغم برخی گلایهها و نارضایتیها از عملکرد مسئولان، دین کارکرد و جایگاه مشخص و قدرتمندی در جامعه ایرانی دارد.
مقتدایی با بیان اینکه زنده بودن دین در جامعه ایران در دوره بحران کرونا به روشنی مشخص شد، تصریح کرد: در واقع برخلاف بسیاری از نظریات، دین در جامعه ما به هیچ وجه به حاشیه نرفته و کمرنگ نشده است. همچنین، در این دوران مشخص شد که لیبرال دموکراسی غربی نتوانسته در مورد همزیستی مسالمتآمیز اقشار مختلف مردم کارکرد جدی داشته باشد. اینها موارد و نکاتی است که باید توسط جامعهشناسان و از جمله مسئولان فرهنگی کشور به ویژه در شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارتخانههای مرتبط مورد توجه قرار گیرد.
واگرایی؛ واقعیت تأثیر کرونا بر کشورهای غربی
مقتدایی درباره آشکار شدن تفاوت یک جامعه اسلامی و غربی در شرایط بحران و ابطال سخنان بسیاری روشنفکران که تصویری سیاه از جامعه ایرانی ارائه میدادند، گفت: جامعه ایران مانند هر جامعهای نقاط مثبت و منفی دارد. آنچه در سال های اخیر بیشتر بر آن تمرکز میشد نقاط منفی موجود در جامعه بود، اما بلای کرونا با وجود همه ناملایماتی که ایجاد کرد بخشی از خوبیها و نکات مثبت جامعه ایرانی مانند همدلی، مواسات، کمک به نیازمندان و محرومان، احترام به سالمندان و همکاری و تعاون در کارهای خیر را متجلی ساخت.
وی اضافه کرد: همچنین، سالها در غرب موضوع جهانی شدن و ضرورت تبدیل جهان به دهکده جهانی با محوریت برتری فرهنگی غرب بر سایر فرهنگها مطرح میشد و نظریهپردازان مختلفی بر روی آن تأکید میکردند، اما شیوع کرونا نشان داد که حتی جوامع اروپایی که با یکدیگر در قالب اتحادیه اروپا رابطه دارند، از یکدیگر واگرایی نشان میدهند و همکاریهای انساندوستانه چندانی نمیکنند و حتی در این بحران به یکدیگر رحم هم نکردند که نمونه آن دزدی محموله اقلام و لوازم بهداشتی از همدیگر بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با تأکید بر اینکه کرونا پایان تفکر «جهانیشدن» را به منصه ظهور رساند، گفت: اینک کشورها به دنبال آن هستند که به روال پیشین و قبل از جهانی شدن برگردند و این آغاز روندی است که شاید دامنه وسیعی پیدا کند.
گفتوگو از مهدی مخبری
انتهای پیام