به گزارش ایکنا، به گزارش ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین کاوس روحیبرندق، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و از شاگردان آیتالله بهجت، در درسگفتارهای رمضانی ایکنا به شرح ادعیه زبور آل محمد(ص) در صحیفه سجادیه میپردازد. این جلسات در ایام ماه مبارک رمضان هر روز در صفحه اندیشه ایکنا منتشر میشود. در ادامه بیستوهشتمین جلسه از این درسگفتار از نظر میگذرد؛
در این جلسه از دعای چهل و هفتم صحیفه سجادیه فقراتی را تبیین میکنیم. امام سجاد(ع) فرمود: «وَ ذَلِّلْنِي بَيْنَ يَدَيْكَ وَ أَعِزَّنِي عِنْدَ خَلْقِكَ» که این دو جمله، برای نحوه تعامل با خدا و خلق خدا راهگشایی میکند. مؤمن واقعی کسی است که با این طور رفتار کند؛ یعنی از خدا بخواهد بین خودش و خدا، او همواره ذلیل باشد و از خدا ذلت را طلب کند، اما از خدا بخواهد که در برابر مردم عزت داشته باشد.
در روایت داریم که فرمودند خداوند هر چیزی را که حلال کرده باشد، قطعاً ذلیل کردن خود نزد دیگران را حلال نکرده است. ممکن است ما نیاز مالی داشته باشیم، حال میتوانیم خاضعانه از دوست خود طلب کمک کنیم، اما خضوع به معنای ذلت نیست و تواضع کردن برای انسانهای خوب نیز از سنخ ذلت نیست، چون شما خود را به دلیل بزرگی درون او، کوچک کردهاید. البته که این را هم در روایات فرمودهاند که اگر کسی به خاطر ثروت دیگری بر او تواضع کند، دوسوم ایمانش بر باد رفته است، چون این فرد در برابر دنیا ذلیل شده است.
خدایا، ذلت در برابر خودت و عزت در برابر مردم را نصیب ما بفرما.
انتهای پیام